Moje ulubione słowo to TEPTUCH. Pochodzę z Torunia, moja mama urodziła się 70 km dalej i przywiozła ze sobą to słowo. To szmatka kuchenna do wszystkiego - przetarcia stołu, umycia naczyń, przegonienia kota, który łazi po stole. Teptuch brzmi agresywnie więc u nas to się zdrabnia i na zlewie leży teptuszek Ja to słowo uwielbiam i znalazłam, że pochodzi z gwary kociewskiej, powstał nawet słownik. Zabawne jest czytanie o słowach, które wydawały mi się takie "nasze", że to jest czyjaś gwara. I tym sposobem zamiast kota mamy pujka, w pokoju zamiast bałaganu mam bajzel, na stryszek wchodzę po drabce zamiast po drabinie, a jak nie mogę się ogarnąć rano to mama powie, że jestem szantrapą. Wydaje mi się, że dużo tych słów pochodzi z niemieckiego, ale spolszczone są bardzo urocze.

Moje ulubione słowo to TEPTUCH. Pochodzę z Torunia, moja mama urodziła się 70 km dalej i przywiozła ze sobą to słowo. To szmatka kuchenna do wszystkiego - przetarcia stołu, umycia naczyń, przegonienia kota, który łazi po stole. Teptuch brzmi agresywnie więc u nas to się zdrabnia i na zlewie leży teptuszek Ja to słowo uwielbiam i znalazłam, że pochodzi z gwary kociewskiej,...

Blikać batarejką (świecić latarką);zrobić kawkie, herbatkie; pocałować stryjenkie w renkie; jechać rowerykiem; poszetem (akcent na pierwszą sylabę-poszedłem); tosz ty wisz (no przecież wiesz); undzie o het (o tam).
To tak na pograniczu Podlasia i Lubelszczyzny.

Blikać batarejką (świecić latarką);zrobić kawkie, herbatkie; pocałować stryjenkie w renkie; jechać rowerykiem; poszetem (akcent na pierwszą sylabę-poszedłem); tosz ty wisz (no przecież wiesz); undzie o het (o tam).
To tak na pograniczu Podlasia i Lubelszczyzny.

"Wyśtalować się" - to mój faworyt. Jest to regionalny (albo wręcz gwarowy) odpowiednik "przegryźć się": "Zrobiłam sałatkę, ale jeszcze wam nie podam, bo musi się wyśtalować". A gdy zjecie taką wyśtalowaną sałatkę, zapewniam, że zamruczycie z zachwytu;)

"Wyśtalować się" - to mój faworyt. Jest to regionalny (albo wręcz gwarowy) odpowiednik "przegryźć się": "Zrobiłam sałatkę, ale jeszcze wam nie podam, bo musi się wyśtalować". A gdy zjecie taką wyśtalowaną sałatkę, zapewniam, że zamruczycie z zachwytu;)

Pochodzę z Krakowa, zatem moim ulubionym regionalizmem są słowa z dodatkiem -że np, idźże, pójdźże, wejźże

Pochodzę z Krakowa, zatem moim ulubionym regionalizmem są słowa z dodatkiem -że np, idźże, pójdźże, wejźże

Nasza gwara….
Mieszkam w Terespolu n. Bugiem. Jest to teren wyjątkowy, na którym przez wiele lat ścierały się różne kultury i języki. W ten sposób powstały słowa, które w słowniku ludzi starszych i trochę młodszych funkcjonują do tej pory. Najbardziej charakterystycznym słowem używanym u nas przez 98% rdzennych mieszkańców jest TOŻ. Używa się go w różnych konfiguracjach.
A teraz mały test. Czy będziecie potrafili przetłumaczyć słowa z naszego na polski ;)
Haziaj nigdy niczym się nie przejmuje. W głowie cały czas nowy plan obmyśla. Pobuduję największe gospodarstwo we wsi. Takiej harhary będą mi zazdrościli wszyscy kuzije. W kłuni będę składował siano. Myślał sobie. Sprzątnę brawerie z podwórza. Postawię ganek i dwa fotele. Dzieciaki będą mi się tarabańczyć na kolana. Sproszę sąsiadów na whuszczynę. Nikt nie wyjdzie stąd o własnych siłach. Wszyscy będą tak piani. Toż to byłby wstyd dla mnie nie do pomyślenia, gdyby trzeźwi wyszli. Przyniosą pewnie jakieś wstrętne wiechcie. Będą się zachwycać. Mówić: Te bebe da, albo nech te be. Dla takich momentów warto żyć. Tylko żeby się za bardzo do mnie nie zanadzili. Toż to by była straszna tragedia. Toż ci ludzie to banda wantuchów. Co jeden to lepszy jeden terepło. Tylko gada i gada. Przestać nie może. Drugi to całkowita nieturuta. Nic nie rozumie co się do niego mówi. Nawet najprostszych rzeczy. Najlepiej jak się od nich odgrodzę bruźną. Będę miał w końcu spokój. W kostruli nagotuję zupy i bardach posprzątam. I choćby dziczki.

Nasza gwara….
Mieszkam w Terespolu n. Bugiem. Jest to teren wyjątkowy, na którym przez wiele lat ścierały się różne kultury i języki. W ten sposób powstały słowa, które w słowniku ludzi starszych i trochę młodszych funkcjonują do tej pory. Najbardziej charakterystycznym słowem używanym u nas przez 98% rdzennych mieszkańców jest TOŻ. Używa się go w różnych konfiguracjach.
...

Jak w cukierni to tylko SZNEKA Z GLANCEM :-) Dla wtajemniczonych to drożdżówka w kształcie ślimaka polana lukrem ( z niemieckiego Schnecke- ślimak). Gdy zamówicie ową bułkę w Poznaniu wszyscy Was zrozumieją, na Mazowszu, gdzie mieszkam, będzie z tym duuuuży problem. Wiem na pewno, gdyż moja mama wiele lat temu wypróbowała to sformułowanie w centralnej Polsce. Usłyszała krótkie i dosadne: "Nie ma."

Jak w cukierni to tylko SZNEKA Z GLANCEM :-) Dla wtajemniczonych to drożdżówka w kształcie ślimaka polana lukrem ( z niemieckiego Schnecke- ślimak). Gdy zamówicie ową bułkę w Poznaniu wszyscy Was zrozumieją, na Mazowszu, gdzie mieszkam, będzie z tym duuuuży problem. Wiem na pewno, gdyż moja mama wiele lat temu wypróbowała to sformułowanie w centralnej Polsce. Usłyszała...

Rodzice zawsze ZAKLUCZALI dom. Kiedy wychodzili do pracy, kazali nikomu nie otwierać. Kiedy przychodziła na chwilę babcia, żeby przynieść nam ciepłą zupę a potem wrócić do swoich obowiązków, kazała po swoim wyjściu natychmiast, ale to natychmiast SIĘ ZAKLUCZYĆ. I dla pewności stała po drzwiami kilka sekund dłużej.
Kiedyś to słowo było dla mnie pospolite, dzisiaj doceniam "pomysłowość".
Aż do studiów, kiedy po raz pierwszy miałam styczność z osobami z różnych rejonów Polski, sądziłam że jest to słowo używane na terenie całego kraju. W mojej rodzinie było zamiennikiem baaardzo długiego "zakręć drzwi" (praktycznie nigdy tak nie mówimy) i wszyscy w Wielkopolsce po prostu mnie rozumieli. Dzisiaj, kiedy nie przebywam w towarzystwie rodziny, staram się pilnować, żeby mówić "uniwersalnie", ale pewne słowa tak "wrosły" w moją świadomość, że o wielu regionalizmach nadal pewnie nie mam pojęcia.

Rodzice zawsze ZAKLUCZALI dom. Kiedy wychodzili do pracy, kazali nikomu nie otwierać. Kiedy przychodziła na chwilę babcia, żeby przynieść nam ciepłą zupę a potem wrócić do swoich obowiązków, kazała po swoim wyjściu natychmiast, ale to natychmiast SIĘ ZAKLUCZYĆ. I dla pewności stała po drzwiami kilka sekund dłużej.
Kiedyś to słowo było dla mnie pospolite, dzisiaj doceniam...

Usłyszałam to słowo niedawno, ale zapadło mi głęboko w pamięć. Otóż spotkałam się ze znajomymi z Łodzi i rozmawiamy sobie, gdy kolega mówi, że sflugał kogoś. Ja zrobiłam oczy jak pięć złotych i pytam: Seba co zrobiłeś? On się zaśmiał i powtórzył to słowo oraz podał mi jego znaczenie. A więc podsumowując mój ulubiony regionalizm pochodzący z łodzi to flugać, a oznacza tyle co bluzgać, bluźnić, wyrażać się, używać wulgarnych słów.

Usłyszałam to słowo niedawno, ale zapadło mi głęboko w pamięć. Otóż spotkałam się ze znajomymi z Łodzi i rozmawiamy sobie, gdy kolega mówi, że sflugał kogoś. Ja zrobiłam oczy jak pięć złotych i pytam: Seba co zrobiłeś? On się zaśmiał i powtórzył to słowo oraz podał mi jego znaczenie. A więc podsumowując mój ulubiony regionalizm pochodzący z łodzi to flugać, a oznacza tyle...

Pochodzę z okolic Krakowa, uwielbiam regionalizmy których tutaj jest pod dostatkiem, dlatego długo zastanawiałam się nad ulubionym słowem. Chodzenie na pole i po polu jest dla mnie tak oczywiste, że to wyrażenie nie może być numerem jeden. Odwieczna walka jagody z borówką, też nie zasługuje na podium.

Po burzliwej walce z samą sobą przyznaję zwycięstwo trzem słowom:

1. rajtki - to mój faworyt. W moim domu, nigdy żadna kobieta nie założyła rajstop. Już od czasów przedszkolnych ja i moje siostry chodziłyśmy w rajtkach. Do dzisiaj nie potrafię swobodnie wymówić słowa rajstopy podczas zakupów. To nie jest mój język.

2. bańka - w Krakowie, w każdym domu na bożonarodzeniowej choince wiszą bańki. Nie bombki - bombki wieszali ludzie w filmach i serialach puszczanych w telewizji, co w dzieciństwie wywoływało u mnie wielkie zdziwienie.

3. pomadki - w innych regionach Polski można zjeść czekoladki, u nas w bombonierce są zawsze pomadki. I na nic zdadzą się złośliwe komentarze koleżanki ze Szczecina, że pomadką to można pomalować usta.

Pochodzę z okolic Krakowa, uwielbiam regionalizmy których tutaj jest pod dostatkiem, dlatego długo zastanawiałam się nad ulubionym słowem. Chodzenie na pole i po polu jest dla mnie tak oczywiste, że to wyrażenie nie może być numerem jeden. Odwieczna walka jagody z borówką, też nie zasługuje na podium.

Po burzliwej walce z samą sobą przyznaję zwycięstwo trzem słowom:

1....

Przedstawiam Wam mojego ulubieńca! Oto farfocel.
Farfocel to słowo wielofunkcyjne, może oznaczać paproch, zlepek czegoś, grudkę, śmieć, kawałek. „Farfoclowaty” określa kształt, fakturę, a te kształty i faktury mogą być dowolne. Ponadto, brzmienie tego słowa jest piękne. Każdorazowo wywołuje u mnie uśmiech :)

Przedstawiam Wam mojego ulubieńca! Oto farfocel.
Farfocel to słowo wielofunkcyjne, może oznaczać paproch, zlepek czegoś, grudkę, śmieć, kawałek. „Farfoclowaty” określa kształt, fakturę, a te kształty i faktury mogą być dowolne. Ponadto, brzmienie tego słowa jest piękne. Każdorazowo wywołuje u mnie uśmiech :)