Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Patrycja
Krystyna
mmizi
Ivon
anawa004

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Patrycja
Krystyna
mmizi
Ivon
anawa004

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Moi rodzice wydają się być idealną parą. Zawsze powtarzają, że są ze sobą, bo nie chcieli unieszczęśliwiać dwóch kolejnych osób. A tak naprawdę to łączy ich stara zardzewiała miłość, której nawet nie potrafią dzisiaj zdefiniować. To taka magia dwóch serc, na którą przepisu brak.

Moi rodzice wydają się być idealną parą. Zawsze powtarzają, że są ze sobą, bo nie chcieli unieszczęśliwiać dwóch kolejnych osób. A tak naprawdę to łączy ich stara zardzewiała miłość, której nawet nie potrafią dzisiaj zdefiniować. To taka magia dwóch serc, na którą przepisu brak.

Moi rodzice. Zakochani w sobie od 5 klasy podstawówki. Mają 49 lat i od 38 są parą - dla mnie nie do wyobrażenia. Kochają się bardzo, o czym zapewniaja się każdego dnia. Od dziecka pamiętam, jak zawsze po pracy wrecz rzucali się sobie w ramiona. Jakby się nie widzieli 5 lat, a nie kilka godzin. Własne rytuały - wspólny obiad, potem obowiązkowo kawa. Czasem rower, czasem spacer, czasem zakupy, odwiedziny dziadków. Dla niektórych to mogłaby być rutyna, dla nich to definicja małżeństwa i miłości. Zawsze i wszędzie razem. Gdy moja mama była kilka dni w szpitalu to tata wyglądał jakby miał zaraz umrzeć. Wszystko robią razem, ramię w ramię. Razem kopali fundamenty pod wspólny dom, razem sądzili drzewa, razem malowali ściany i zawieszali firanki. Partnerzy w każdym calu- moja mama czasem remontowała, a tata sprzątał i gotował. Nadal zakochani jak nastolatki. Całują się po kątach i trzymają za ręce. Zazdroszczę im tej miłości i mam nadzieje, ze mój związek także przetrwa wszysyko.

Moi rodzice. Zakochani w sobie od 5 klasy podstawówki. Mają 49 lat i od 38 są parą - dla mnie nie do wyobrażenia. Kochają się bardzo, o czym zapewniaja się każdego dnia. Od dziecka pamiętam, jak zawsze po pracy wrecz rzucali się sobie w ramiona. Jakby się nie widzieli 5 lat, a nie kilka godzin. Własne rytuały - wspólny obiad, potem obowiązkowo kawa. Czasem rower, czasem...

Gdy zobaczyłam temat konkursu, to oczywiste dla mnie było, że najlepszą parę stanowię ja i mój chłopak. Jednak od tego czasu on mnie denerwował, zachowywał się jak dziecko, ciągle o czymś zapominał i opowiadał głupie żarty. A ja dalej uważam, że jesteśmy wspaniałą parą. Przeszliśmy przez okres pierwszego zauroczenia, kiedy nie byliśmy w stanie zauważyć wad drugiej osoby. Teraz dostrzegamy swoje niedoskonałości, ale nauczyliśmy się z nimi żyć, a nawet nie wyobrażamy sobie dalszego funkcjonowania bez nich. Zasnąć bez michałowego pochrapywania obok? Niemożliwe! Myślę, że w związkach bardzo ważne jest, aby pokochać drugą osobę razem z jej słabościami.

Gdy zobaczyłam temat konkursu, to oczywiste dla mnie było, że najlepszą parę stanowię ja i mój chłopak. Jednak od tego czasu on mnie denerwował, zachowywał się jak dziecko, ciągle o czymś zapominał i opowiadał głupie żarty. A ja dalej uważam, że jesteśmy wspaniałą parą. Przeszliśmy przez okres pierwszego zauroczenia, kiedy nie byliśmy w stanie zauważyć wad drugiej osoby....

Gdy rozejrzymy się po ulicy czy najbliższym otoczeniu dostrzeżemy wiele par, które wydają się być idealnie dobrane. Trzymają się za ręce, czule na siebie patrzą, obejmują się, dzielą ze sobą pasje lub pracę. Prawda może być zupełnie inna. Moje małżeństwo również wygląda na idealne, nawet kiedyś usłyszeliśmy od pewnej pani, że lubi na nas patrzeć, bo często chodzimy gdzieś razem, załatwiamy wspólnie różne sprawy. Ale pod tą otoczką idealnego życia często kryją się drobne lub poważniejsze kłótnie, sprzeczki, niedomówienia czy inne poglądy na różne sprawy i przestaje być już tak idealnie i cukierkowo.

Gdy rozejrzymy się po ulicy czy najbliższym otoczeniu dostrzeżemy wiele par, które wydają się być idealnie dobrane. Trzymają się za ręce, czule na siebie patrzą, obejmują się, dzielą ze sobą pasje lub pracę. Prawda może być zupełnie inna. Moje małżeństwo również wygląda na idealne, nawet kiedyś usłyszeliśmy od pewnej pani, że lubi na nas patrzeć, bo często chodzimy gdzieś...

Ona Byk, on Waga. Żaden horoskop nie łączy tych dwóch znaków, wręcz przeciwnie. Są jak dwa różne bieguny, jak z dwóch odległych o miliony lat świetlnych planet. Ona stonowana, wszystko przemyślane, wolne, domatorka; on prędki, wszystko na żywioł, dużo ludzi wokół. Nie ma szans, nie da rady, a jednak….
Szesnaście lat temu los spłatał im psikusa i posadził w jednym barze, przy różnych stolikach. Rok czasu zajęło im umówienie się na randkę, a kolejnych 15 obfitowało we wzloty i upadki, ale zawsze razem. Siła uczuć nie pozwoliła im się rozejść, choć o kompromis nie było łatwo. Oboje po przejściach, z dziecięcym dorobkiem, z zupełnie innymi poglądami na życie, otoczenie i stosunki międzyludzkie, z innymi wymaganiami i przyzwyczajeniami budowali dom i swój związek. Im było trudniej, tym mocniej się kochali. Kłótnie – owszem, awantury – czasem, pocałunek przed wyjściem – obowiązkowo, spacer – zawsze za rączkę. Dobytek powiększył się o dwa koty, dodatkowe istoty do kochania i rozpieszczania. Azyl – każdy ma swój. Byk z książką, Waga z przyjacielem. Byk z przyjaciółką, Waga z kolekcją guzików. Czas wolny, urlop – na bliższym lub dalszym wyjeździe, oboje kochają historię, zabytki, nowe miejsca i zawsze mają temat do rozmowy, nawet w środku nocy. Mijając się dbają o dotyk, często pocałunek. Wbrew upływającym dniom są silniejsi i mocniej ze sobą związani. Od dwóch lat są małżeństwem. Ona stała się żywsza, radośniejsza, on trochę zwolnił tempo.
Po prostu znaleźliśmy na siebie pomysł.

Ona Byk, on Waga. Żaden horoskop nie łączy tych dwóch znaków, wręcz przeciwnie. Są jak dwa różne bieguny, jak z dwóch odległych o miliony lat świetlnych planet. Ona stonowana, wszystko przemyślane, wolne, domatorka; on prędki, wszystko na żywioł, dużo ludzi wokół. Nie ma szans, nie da rady, a jednak….
Szesnaście lat temu los spłatał im psikusa i posadził w jednym barze,...

Moim zdaniem nie ma związków idealnych, ale ze swojego jestem bardzo usatysfakcjonowana i czuję się w nim szczęśliwa. Miłość, szczerość i wspólne cele są dla mnie tak oczywistymi pojęciami, że nie będę się o nich rozpisywać, ale skupię się właśnie na romantycznym aspekcie związku. Nie rzucamy na siebie magicznych zaklęć, ale „urok” osobisty musi być, dlatego nieustannie zabiegamy o to, żeby być dla siebie atrakcyjnymi połówkami, które pożąda się wzrokiem i to wciąż procentuje. Mimo, że jesteśmy ze sobą przeszło siedem lat to nie zrezygnowaliśmy też z romantycznych randek. Kolacja przy świecach, kino lub spontaniczny wyjazd na weekend zawsze uskrzydla. Naszym wspólnym afrodyzjakiem jest gorąca czekolada, dobrze schłodzony szampan i truskawki w bitej śmietanie, które oczywiście wspólnie kosztujemy. Przez żołądek do serca i nie ma co ukrywać, że ulubione potrawy bardzo poprawiają humor dlatego nasza dwójka w kuchni nie jest rzadkim obrazkiem. Coś bez czego nie wyobrażam sobie trwałej i pełnej miłości relacji to oczywiście bliskość fizyczna. Nie ma lepszego spoiwa związku przy wartościowej więzi emocjonalnej. Oboje bardzo się staramy, żeby nikomu niczego w związku nie brakowało i otwarcie mówimy o swoich pragnieniach. Fajnym urozmaiceniem dla związku jest także spełnianie nawzajem swoich skrytych fantazji, które partner akceptuje i podziela. Szara codzienność i wścibska rutyna potrafią przyćmić każde uczucie więc warto zabiegać o utrzymanie stałej temperatury w związku.

Moim zdaniem nie ma związków idealnych, ale ze swojego jestem bardzo usatysfakcjonowana i czuję się w nim szczęśliwa. Miłość, szczerość i wspólne cele są dla mnie tak oczywistymi pojęciami, że nie będę się o nich rozpisywać, ale skupię się właśnie na romantycznym aspekcie związku. Nie rzucamy na siebie magicznych zaklęć, ale „urok” osobisty musi być, dlatego nieustannie...

Kochali się bardzo i było to widać gołym okiem, nawet ślepy by zauważył, że są sobie pisani. Swoją miłość wyrażali w najdrobniejszych gestach, gdy coś sobie podawali zawsze musieli się dotknąć, kiedy na siebie spojrzeli, czas dla nich stawał w miejscu. Nawet gdy się kłócili było widać, że się kochają i że nie potrafią bez siebie żyć. Kiedy ona puszczała fochy, on podchodził do niej i mówił „No już kochanie, nie złość się na mnie. Pamiętasz, jak byłaś małą dziewczynką i biegałaś po podwórku, miałaś takie piękne warkocze, ja już wtedy cię kochałem” i wiecie co, zawsze działało, kiedy kończył wypowiadać tę formułkę po jej złości nie było ani śladu. Kiedy okazało się, że ma zaćmę przejął na siebie większość jej obowiązków, by jej nie obciążać, choć sam już był chory – miał raka. Z czasem zaczął słabnąć, nie mógł jeść, potrzebował pomocy praktycznie we wszystkim, ona zrezygnowała z zabiegu, bo bała się go zostawić, będąc przy nim starała się być silna, ale gdy zostawała sama płakała jak dziecko…
Kiedyś zapytałam, jak udało im się przez tyle lat przeżyć w miłości, tworząc szczęśliwy związek, usłyszałam wówczas,że nie zawsze było kolorowo, że zdarzały im się chwile zwątpienia, ale uczucie zawsze było górą. „Dobry związek to ten, w którym ta druga osoba jest dla ciebie ważniejsza niż ty sam i wiesz, że zrobisz dla niej wszystko, bo w życiu najważniejsze jest to, by się kochać,szanować, by sobie ufać i czasami iść na kompromis.” Babcia jest mądrą kobietą i wie, co mówi.

Kochali się bardzo i było to widać gołym okiem, nawet ślepy by zauważył, że są sobie pisani. Swoją miłość wyrażali w najdrobniejszych gestach, gdy coś sobie podawali zawsze musieli się dotknąć, kiedy na siebie spojrzeli, czas dla nich stawał w miejscu. Nawet gdy się kłócili było widać, że się kochają i że nie potrafią bez siebie żyć. Kiedy ona puszczała fochy, on...

Pierwsze co mi przyszło do głowy, myśląc o idealnym związku to Elizabeth Bennet i pan Darcy. Ona dumna i uparta, on uniosły i zamknięty w sobie. A mimo to odnaleźli siebie. Wiem, że to tylko książka i lepiej byłoby opisać związek dziadków, rodziców czy nawet swój ale dla mnie to oni są idealnym duetem. Nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Musieli dorosnąć do tego uczucia. Musieli siebie stracić, żeby sobie uświadomić, że to co kryją pod skórą to właśnie miłość. On poświęca dużo, ona docenia każdy nawet najdrobniejszy gest. jest to idealny związek, ponieważ opiera się na partnerstwie. Nikt nikogo nie ogranicza, nikt nie musi rezygnować ze swych marzeń. Oczywiście nie ma jednego i tylko jednego przepisu na miłość. Trzeba być sobą i jeśli ta druga osoba akceptuje nawet nasze największe wady to powinniśmy być dla niej jak Pan Darcy. Powinniśmy usłać jej życie różami. A wtedy i nasz żywot stanie się bardziej znośny.

Pierwsze co mi przyszło do głowy, myśląc o idealnym związku to Elizabeth Bennet i pan Darcy. Ona dumna i uparta, on uniosły i zamknięty w sobie. A mimo to odnaleźli siebie. Wiem, że to tylko książka i lepiej byłoby opisać związek dziadków, rodziców czy nawet swój ale dla mnie to oni są idealnym duetem. Nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Musieli dorosnąć do tego...