Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Ewa
Mystery
Tina
aagnieszkaa1
Dolores

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Ewa
Mystery
Tina
aagnieszkaa1
Dolores

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Kiedy możemy się spodziewać wyników?

Kiedy możemy się spodziewać wyników?

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Nie wiem, nigdy nie miałam wyprawianych urodzin 😅 Pewnie dla moich rodziców, moje narodziny były taką "pompą", że im starczyło już, do końca życia 😂😂

Nie wiem, nigdy nie miałam wyprawianych urodzin 😅 Pewnie dla moich rodziców, moje narodziny były taką "pompą", że im starczyło już, do końca życia 😂😂

Pierwsze urodziny, jakie zapamiętałam, to były moje piąte, czyli bardzo, bardzo dawno temu. Trudno mi przypomnieć sobie szczegóły tego podniosłego wydarzenia, ale jakieś przebłyski widzę. Byłam wtedy w sanatorium razem z mamą i starszą siostrą kilkaset kilometrów od domu. Tata przyjechał wtedy do mnie specjalnie i to pociągiem. Na pewno mi przywiózł puzzle w prezencie. Było też chyba jakieś ciasto, może tort, ale biorąc pod uwagę okoliczności na pewno kupne. To był ważny dzień w moim życiu. Z tamtego okresu niewiele wydarzeń utkwiło mi w pamięci.

Pierwsze urodziny, jakie zapamiętałam, to były moje piąte, czyli bardzo, bardzo dawno temu. Trudno mi przypomnieć sobie szczegóły tego podniosłego wydarzenia, ale jakieś przebłyski widzę. Byłam wtedy w sanatorium razem z mamą i starszą siostrą kilkaset kilometrów od domu. Tata przyjechał wtedy do mnie specjalnie i to pociągiem. Na pewno mi przywiózł puzzle w prezencie. Było...

Pierwsze przeżyte świadomie urodziny... Ah! Cóż to było za wspaniałe przedsięwzięcie. Miałam wtedy tylko, choć jak mi się wtedy wydawało, aż 6 lat. Otworzyłam oczy i pierwsze co mnie powitało to ciepłe promienie słońca, które rozświetlały pokój, dzięki czemu udało mi się dostrzec dwa prezenty na mym biurku. W jednym z nich była moja wymarzona laleczka, którą można było przebierać oraz czesać, natomiast w drugim pieniążki i czekolada. W mej małej główce od razu narodził się plan, by wydać te pieniążki na chrupki, w których kryły się żetony, dzięki którym było się "królem" podwórka. :) Oczywiście nie obyło się bez życzeń, przy których niesamowicie się wstydziłam, tortu czekoladowego oraz zaszczytu zdmuchnięcia sześciu świeczek. Oczywiście nie wyszło mi to za pierwszym razem! Były to niewątpliwie skromne urodziny, ale najważniejsze było to, że spędzam je w atmosferze ciepła rodzinnego i spokoju.

Pierwsze przeżyte świadomie urodziny... Ah! Cóż to było za wspaniałe przedsięwzięcie. Miałam wtedy tylko, choć jak mi się wtedy wydawało, aż 6 lat. Otworzyłam oczy i pierwsze co mnie powitało to ciepłe promienie słońca, które rozświetlały pokój, dzięki czemu udało mi się dostrzec dwa prezenty na mym biurku. W jednym z nich była moja wymarzona laleczka, którą można było...

Urodziny moje i mojej przyjaciółki Ani wypadały tego samego dnia w maju, toteż jednego roku przyjęcie organizowali jej rodzice, a innego - moi. W dzień naszych 7 urodzin, przyjęcie odbywało się u niej. Chciałyśmy spędzić czas na dworze, gdyż plac wokół domu obfitował w liczne atrakcje, jak mini-plac zabaw czy altana. Mnie zaś szczególnie zainteresowało oczko wodne z przecinającym je mostkiem. Stojąc na nim, z wielkim zaciekawieniem obserwowałam pływające w wodzie ryby i żaby, pochylając się coraz bardziej. W końcu straciłam równowagę i wpadłam do wody. Na szczęście umiałam już pływać, więc wydostałam się na brzeg o własnych siłach, ale dzieci narobiły wrzasku i zaraz zlecieli się rodzice Ani. Zabrali mnie przemarzniętą, w przemoczonej różowej sukience do domu, opatulili kocem i przynieśli suche ubranie swojej córki na zmianę. Resztę popołudnia spędziłyśmy więc w salonie, gdzie największą atrakcją miały być warsztaty z wujkiem Ani, psychoanalitykiem, który polecił nam narysować nasz ostatni sen. Traf chciał, że przyśniła mi się akurat zamaskowana postać z filmu Krzyk, który bez wiedzy rodziców obejrzałam kilka dni wcześniej z kuzynkami. Wujek Ani nie mógł jednak wiedzieć o tym fakcie i przyjrzawszy się mojemu rysunkowi wyraźnie się zaniepokoił. Gdy rodzice przyjechali, by mnie odebrać, odbył z nimi krótką rozmowę, dając do zrozumienia, że najwyraźniej trapią mnie jakieś lęki. Prawda o filmie wyszła na jaw dopiero kilka dni później, a ja dostałam szlaban na telewizję.

Urodziny moje i mojej przyjaciółki Ani wypadały tego samego dnia w maju, toteż jednego roku przyjęcie organizowali jej rodzice, a innego - moi. W dzień naszych 7 urodzin, przyjęcie odbywało się u niej. Chciałyśmy spędzić czas na dworze, gdyż plac wokół domu obfitował w liczne atrakcje, jak mini-plac zabaw czy altana. Mnie zaś szczególnie zainteresowało oczko wodne z...

Tuż przed moimi szóstymi urodzinami byłam z mamą w sklepie spożywczym i tam znalazłam pięćset złotych. Mama, której dałam te pieniądze na przechowanie, pozwoliła mi kupić całą reklamówkę ulubionych cukierków czekoladowych i dużą colę. Potem jeszcze starczyło na wafelki, którymi poczęstowałam przybyłych gości, czyli dwie koleżanki. Od rodziców dostałam jak zwykle misia. Gdy zapytałam się mamy, co jeszcze mogę kupić za znaleźne, mama odparła, że już wszystko wydałam. Teraz po latach myślę, że w swoje urodziny fajny prezent dałam mojej mamie.

Tuż przed moimi szóstymi urodzinami byłam z mamą w sklepie spożywczym i tam znalazłam pięćset złotych. Mama, której dałam te pieniądze na przechowanie, pozwoliła mi kupić całą reklamówkę ulubionych cukierków czekoladowych i dużą colę. Potem jeszcze starczyło na wafelki, którymi poczęstowałam przybyłych gości, czyli dwie koleżanki. Od rodziców dostałam jak zwykle misia. Gdy...

Od samego rana trwały przygotowania. Dom już dawno wysprzątany, mama w kuchni przygotowująca ostatnie potrawy, tata ubierał dziewczynkę w ściśle określona sukieneczkę z falbankami, a nad tym wszystkim górowała babcia chodząca o łasce, która trzy razy wszystko musiała sprawdzić. Goście zjechali sie bardziej lub mniej punktualnie. Z twarzy małej blondyneczki nie schodził uśmiech, stos prezentów w jej pokoju, ulubieni kuzyni i ciotki w jednym miejscu, a ona taka malutka w centrum uwagi. Specjalnie w ten dzień starała się być grzeczna, żeby mamusia mogła ja wychwalać przed wszystkimi. Nagle tata wszedł do salonu z ogromnym tortem na którym była prawdziwa fajerwerka! Rozumiecie ? Fajrwerka w domu specjalnie dla małej blondyneczki ! Zdmuchnęła świeczki z najpiękniejszym uśmiechem na twarzy iiiii..,
- Szybko chodźcie tu !
To dziadek krzyknął zza ściany. Wszyscy zlecieli się do drugiego pokoju, gdzie siedział starszy pan przed telewizorem. Na kolorowym ekranie pokazana była tragedia zza oceanu. Setki zmarłych, krzyczący ludzie, wyjące syreny. Wszyscy zapomnieli o małej blondyneczce, która czekała w drugim pokoju na swoich gości..11 września 2001 to pierwsze urodziny, które blondyneczka w pełni zapamiętała.

Od samego rana trwały przygotowania. Dom już dawno wysprzątany, mama w kuchni przygotowująca ostatnie potrawy, tata ubierał dziewczynkę w ściśle określona sukieneczkę z falbankami, a nad tym wszystkim górowała babcia chodząca o łasce, która trzy razy wszystko musiała sprawdzić. Goście zjechali sie bardziej lub mniej punktualnie. Z twarzy małej blondyneczki nie schodził...

Podobno człowiek jest w stanie pamiętać wydarzenia od 4 roku wzwyż. Od czasu narodzin aż po ukończenie 4 roku życia mam jedną, wielką, czarną dziurę w głowie- nie pamiętam kompletnie nic. Mam delikatne przebłyski z wydarzeń między 4 a 6 rokiem życia, ale to właściwie 7 urodziny pamiętam najlepiej i mogę opowiedzieć o nich w pełni świadomie. Twierdziłam wtedy, że mając 7 lat w jakiś sposób wchodzę w "dorosłość". Moje urodziny były w lutym, więc chodziłam już wtedy do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Chciałam upamiętnić ten dzień po królewsku (dosłownie!). Ubrana w długą różową sukienkę i plastikową koronę ze sklepu z zabawkami wparowałam uszczęśliwiona do pokoju mojego starszego brata, który był dumnym posiadaczem aparatu fotograficznego. Postawił drewniane krzesło na tle kolorowej ściany i zrobił mi kilka zdjęć (jedno z nich do dziś mam wywołane- miałam na nim taki dumny, iście "królewski" uśmiech!). Następnie udaliśmy się do salonu, gdzie każdy z domowników otrzymał własnoręcznie zrobioną, papierową czapeczkę oraz kartonik z podpisanym miejscem przy stole. Mama przyniosła tort z galaretką i świeczką w kształcie cyfry 7, którą zdmuchnęłam SAMA (tak, dla mnie było to osiągnięcie, gdyż zawsze musiałam skorzystać z pomocy brata w tej jakże trudnej sztuce dmuchania świeczek urodzinowych). Nie mam kompletnie pojęcia co dostałam jako prezent- najważniejsze dla mnie było wtedy to, że przez cały dzień mogłam poczuć się jak księżniczka :)

Podobno człowiek jest w stanie pamiętać wydarzenia od 4 roku wzwyż. Od czasu narodzin aż po ukończenie 4 roku życia mam jedną, wielką, czarną dziurę w głowie- nie pamiętam kompletnie nic. Mam delikatne przebłyski z wydarzeń między 4 a 6 rokiem życia, ale to właściwie 7 urodziny pamiętam najlepiej i mogę opowiedzieć o nich w pełni świadomie. Twierdziłam wtedy, że mając 7 lat...