Wychodzi ze mnie niewyobrażalny demon, potrafiący wszystko zniszczyć na swej drodze, gdy... pozostają mi 2 minuty do wyjścia z domu na autobus, a nie mogę znaleźć kluczy. Wtedy natychmiast wzrasta mój poziom adrenaliny i kortyzolu, robię się czerwona na twarzy, czuję złość na siebie i na wszystkie przedmioty, które chowają przede mną klucze. Ubrania, zeszyty, długopisy, płyty, jakiekolwiek rzeczy leżące na biurku, fotelu, łóżku lądują na dywanie. Każda drobina kurzu unosi się w powietrzu, gdyż potrafię roznieść porządek wszędzie niczym tornado. Wkraczam po kolei do każdego pomieszczenia: sypialnię pozostawiam w stanie krytycznym, kuchnię w stanie alarmu, łazienkę jak po tsunami. Gdy nie mogę znaleźć kluczy pod presją czasu zamieniam się w złych bohaterów filmów, nieposkromione żywioły. Ale gdy w końcu je znajdę, wracam do spokojnej, przyjaznej, pokojowo nastawionej Asi.

Wychodzi ze mnie niewyobrażalny demon, potrafiący wszystko zniszczyć na swej drodze, gdy... pozostają mi 2 minuty do wyjścia z domu na autobus, a nie mogę znaleźć kluczy. Wtedy natychmiast wzrasta mój poziom adrenaliny i kortyzolu, robię się czerwona na twarzy, czuję złość na siebie i na wszystkie przedmioty, które chowają przede mną klucze. Ubrania, zeszyty, długopisy,...

Demony? Jakie demony?
Nie denerwują mnie kolejki w sklepach czy na poczcie. Ani niemiłe panie w urzędach i sekretariatach. Deszcz kiedy dopiero co wyszłam od fryzjera i złamany paznokieć, gdy dopiero wyszłam od manikiurzystyki. Ani to że znów zapomniałam kupić pieczywo i będę musiała iść po nie rano, przed śniadaniem. Ani też to, że ludzie parkują gdzie i jak chcą, tak że ledwo piesi mogą przejść. Nie denerwują mnie też właściciele psów, którzy nie sprzątają po swoich pupilach ani ci, którzy wyrzucają papierki na chodnik, zamiast do śmietnika obok. Nic sobie nie robię z tego, że przegapiłam odbiór przesyłki z paczkomatu i ta wróciła do nadawcy. Nie robi na mnie wrażenia auto, które z impetem wjeżdża w kałużę, żeby mnie ochlapać. Nie jestem zła nawet jeśli ktoś lizusostwem uzyskał coś, co mu się nie należało.
W gruncie rzeczy wszystkie te drobiazgi mogą denerwować. Ale ja jestem oazą spokoju i potrafię nad nimi zapanować.
Za to jak widzę PUSTĄ ROLKĘ PO PAPIERZE TOALETOWYM W ŁAZIENCE, to wstepuje we mnie naprawdę DZIKI DEMON i wtedy nie ma zmiłuj – to jest Sodoma i Gomora, Armageddon i lepiej niech winowajca przyzna się od razu albo ucieka, gdzie pieprz rośnie.
Wy tak nie macie?

Demony? Jakie demony?
Nie denerwują mnie kolejki w sklepach czy na poczcie. Ani niemiłe panie w urzędach i sekretariatach. Deszcz kiedy dopiero co wyszłam od fryzjera i złamany paznokieć, gdy dopiero wyszłam od manikiurzystyki. Ani to że znów zapomniałam kupić pieczywo i będę musiała iść po nie rano, przed śniadaniem. Ani też to, że ludzie parkują gdzie i jak chcą, tak że...

Gwałtownie zaciśnięte dłonie. Rozpalony zimną błyskawicą nienawiści dreszcz pełznący w górę kręgosłupa. Głowa pełna obrazów przemocy. Mogłabym złapać za włosy, ścisnąć paznokciami skórę do krwi i słuchać z przyjemnością głuchego dźwięku z jakim głowa tego tam, gnoja, uderza o beton. Mogłabym. W każdym z nas czai się bestia odgrodzona od innych tylko cienką warstewką ogłady, strachu przed przyłapaniem czy też obawy, że role się odwrócą i twoja ofiara skutecznie się obroni, a bestia obudzona w niej rzuci się do twojego gardła. A przynajmniej tak myślę.
Na razie łykam ślinę opanowując nagły zawrót głowy i uśmiecham się mdło do tego tam, gnoja. „Nie widział mnie pan? No, w sumie nie ma sprawy!” To nic, że zajechałeś mi drogę i z uśmiechem zdobywcy zająłeś ostatnie miejsce parkingowe. Ładny masz ten samochód, szkoda by było gdyby tak ktoś gwoździem po karoserii...
Ciężkie te zakupy... po diabła dałam się namówić jeszcze na tego arbuza?! No, fakt, promocja. Teraz siatki mi pękną zanim to dowlokę do samochodu. Cholera jasna, coś już przecieka! Jak nic, upaprzę sobie tapicerkę i Marek znowu popatrzy na mnie tym swoim specjalnym wzrokiem. A, do diabła, w końcu to mój samochód i jak będę chciała, to będę jeździć brudnym! Faceci i samochody!
O! ten, …gnój, znowu się przede mnie wcisnął!!! No czy całe miasto musi być pełne jednego bezczelnego faceta?!!
KOMUNIKAT SPECJALNY: Zamknięto skrzyżowanie ulic Polnej i Łąkowej. Kierująca Renault Talisman Dorota B. staranowała Audi A6 Adama K....

Gwałtownie zaciśnięte dłonie. Rozpalony zimną błyskawicą nienawiści dreszcz pełznący w górę kręgosłupa. Głowa pełna obrazów przemocy. Mogłabym złapać za włosy, ścisnąć paznokciami skórę do krwi i słuchać z przyjemnością głuchego dźwięku z jakim głowa tego tam, gnoja, uderza o beton. Mogłabym. W każdym z nas czai się bestia odgrodzona od innych tylko cienką warstewką ogłady,...

Podczas spaceru w parku ujrzałam matkę z dzieckiem, które miało 2 lub 3 lata.
- Czego się drzesz? Cicho bądź! - krzyczała matka.
Dziecko płakało coraz głośniej. Lody spadły mu na ziemię i widać,że było mu przykro.
Normalnie miałam ochotę podejść i potrząsnąć matką.Przecież to tylko dziecko, ma prawo płakać i się smucić! Jednak krzyk nic nie pomoże,a wręcz zaszkodzi.
Odeszłam jednak szybkim krokiem, bo miałam ochotę zrobić jej coś złego...
Nie wtrąciłam się, bo to nie moja sprawa. Jednak postawa tej kobiety, która wydzierała się na to biedne dziecko była karygodna...

Podczas spaceru w parku ujrzałam matkę z dzieckiem, które miało 2 lub 3 lata.
- Czego się drzesz? Cicho bądź! - krzyczała matka.
Dziecko płakało coraz głośniej. Lody spadły mu na ziemię i widać,że było mu przykro.
Normalnie miałam ochotę podejść i potrząsnąć matką.Przecież to tylko dziecko, ma prawo płakać i się smucić! Jednak krzyk nic nie pomoże,a wręcz zaszkodzi.
...

Leżę, zasypiam. Nagle słyszę przy uchu ten jakże denerwujący dźwięk: BZZZZ.
Spokojnie, wdech wydech. Macham ręką w nadziei, że odleci bez mojej większej interwencji.

BZZZZ

Poziom irytacji wzrasta z każdą sekundą, w której słyszę ten dźwięk. Wewnętrzny demon zaczyna moimi rękami odganiać te nic nie dające planecie stworzenia, mówię oczywiście o komarach, łapię za packę, robię nią kilka uderzeń w powietrze, sama CUDEM unikam ugryzień. Pokonany jeden, drugi, kolejne.
Po ciężkiej, wyrównanej walce zawsze wygrywam i ze spokojem i satysfakcją zasypiam.

Kurtyna.

Leżę, zasypiam. Nagle słyszę przy uchu ten jakże denerwujący dźwięk: BZZZZ.
Spokojnie, wdech wydech. Macham ręką w nadziei, że odleci bez mojej większej interwencji.

BZZZZ

Poziom irytacji wzrasta z każdą sekundą, w której słyszę ten dźwięk. Wewnętrzny demon zaczyna moimi rękami odganiać te nic nie dające planecie stworzenia, mówię oczywiście o komarach, łapię za...

Historia, którą opiszę zdarzyła się naprawdę. Było to ok 10 lat temu, byłam młodą dziewczyną, mieszkałam w Warszawie, studiowałam psychologię. Jak na przyszłą psycholżkę przystało często analizowałam ludzie zachowanie w środkach komunikacji miejskiej. Ten kto jeździ, wie najlepiej. Co wyzwala w tych ludziach taką agresję? Frustracja? Przemęczenie po wielu godzinach w pracy? Potrzeba rywalizacji o jedyne miejsce siedzące? Teraz już wiem, że przyczyn jest wiele. Moje agresywne zachowanie było spowodowane jeszcze czymś innym...
Wracając z uczelni przechodziłam przez park i natknęłam się na młodą spacerowiczkę wyżywającą się na swoim psie. Krzyczała, tupała nogami i okładała biednego psiaka smyczą. Stanęłam jak wryta. Po kilku sekundach coś mnie tknęło, jakiś wewnętrzny impuls. Serce waliło mi jak młotem, ręce drżały z wściekłości. Wyrwałam smycz z rąk owej dziewczyny, wzięłam duży zamach i przyłożyłam jej z całej siły w pośladki. Do tego zapytałam: - Przyjemnie Ci było?
Potrzeba obrony słabszych to też wewnętrzny instynkt, który może obudzić w nas kogoś innego. Wiedzą to najlepiej wszyscy rodzice, którzy dla swoich dzieci byliby w stanie posunąć się do najgorszego.

Historia, którą opiszę zdarzyła się naprawdę. Było to ok 10 lat temu, byłam młodą dziewczyną, mieszkałam w Warszawie, studiowałam psychologię. Jak na przyszłą psycholżkę przystało często analizowałam ludzie zachowanie w środkach komunikacji miejskiej. Ten kto jeździ, wie najlepiej. Co wyzwala w tych ludziach taką agresję? Frustracja? Przemęczenie po wielu godzinach w pracy?...

Moja mroczna strona budzi się w sytuacji, kiedy po raz któryś z rzędu słucham o dolegliwościach mojej 6-letniej kuzynki za którą delikatnie mówiąc nie przepadam. Po prostu ręce mi opadają, jest tyle ciekawych tematów a tu znowu pada hasło "M. znowu jest chora", "Ile ona się wychorowała przez to przedszkole", "Wymęczyła się". Przykład typowej księżniczki na ziarnku grochu wokół której wszyscy skaczą. Na szczęście ja się staram odgradzać od tego cyrku.

Moja mroczna strona budzi się w sytuacji, kiedy po raz któryś z rzędu słucham o dolegliwościach mojej 6-letniej kuzynki za którą delikatnie mówiąc nie przepadam. Po prostu ręce mi opadają, jest tyle ciekawych tematów a tu znowu pada hasło "M. znowu jest chora", "Ile ona się wychorowała przez to przedszkole", "Wymęczyła się". Przykład typowej księżniczki na ziarnku grochu...

Nie ukrywa się głęboko, bo nie musi. Ujawnia się tylko, gdy jestem sama. Mogę krzyczeć, płakać, przeklinać, ale po co, skoro najdrobniejszy szmer cudzej obecności, sprawi, że on sobie pójdzie. Zostawi mnie złą na samą siebie (za ten wybuch bezużyteczny emocji) i pustą jak robota mechanicznie wykonującego codzienne czynności póki nie padnie mu bateria. Mały, wredny, kąśliwy i niedostrzegalny. Gdyby miałby być tuż obok, pewnie zostałby nienaturalnie skarłowaciałym cieniem, co skutecznie dobija pewność siebie.

Nie ukrywa się głęboko, bo nie musi. Ujawnia się tylko, gdy jestem sama. Mogę krzyczeć, płakać, przeklinać, ale po co, skoro najdrobniejszy szmer cudzej obecności, sprawi, że on sobie pójdzie. Zostawi mnie złą na samą siebie (za ten wybuch bezużyteczny emocji) i pustą jak robota mechanicznie wykonującego codzienne czynności póki nie padnie mu bateria. Mały, wredny, kąśliwy...

Mnie nic nie rusza. Tak jak elektryka prąd nie tyka. Tak nihilistę nie tyka nic. Absolutnie. Znoszę głupich ludzi, choć boli mnie serduszko. Stanie w kolejce umilam sobie śpiewaniem w głowie. Ktoś pali pety? Trudno, jego strata. Stanę dalej, żeby go nie wąchać.
Jestem oazą spokoju, stojącą wodą pośród wielu rzek porywistych, mnichem, buddystą, skałą.
ALE JAK SIĘ KURWA ZNOWU UDERZĘ W TEN JEBANY MAŁY PALEC U STOPY TO AAAAARGHDJSBSJBSHXJSBDGSKBSHXVDHDUSB

Mnie nic nie rusza. Tak jak elektryka prąd nie tyka. Tak nihilistę nie tyka nic. Absolutnie. Znoszę głupich ludzi, choć boli mnie serduszko. Stanie w kolejce umilam sobie śpiewaniem w głowie. Ktoś pali pety? Trudno, jego strata. Stanę dalej, żeby go nie wąchać.
Jestem oazą spokoju, stojącą wodą pośród wielu rzek porywistych, mnichem, buddystą, skałą.
ALE JAK SIĘ KURWA...

Lodowaty pot spływał po moich plecach nie wróżąc niczego dobrego. Głowę wypełniały chmurne myśli. Otaczający mnie ludzie przypominali gniazdo os. Żądlili wszystko co się ruszało i stało na ich drodze do upragnionej pustej kasy. Kasjerka uwijała się niczym opalana kura na denaturacie, czyli wolno. Ślimaczooo. Widziałam wyłaniające się czułki na jej głowie, sprawdzające otoczenie niczym kamera GoPro. Cieszyła ją narastająca wrzawa wśród os, wręcz się nią napawała. Kiedy spojrzałam w jej rozmyte gąbką oczy, uśmiechnęła się wysuwając zęby. Odwzajemniłam uprzejmość. Jej bezczelny zaciesz szybko zbladł, podobnie jak twarz. Zapach siarki rozszedł się po gnieździe, wywołując panikę. Ludzie nagle zaczęli sprawdzać różne rzeczy, niespiesznie oddalając się od kasy, niby to w poszukiwaniu cebuli. Pot na plecach wysechł. Czułam jak z tyłu na bluzkę napierają skrzydła. Bo skąd ludziOSy mogli wiedzieć, że w kolejce za nimi czeka nie kto inny jak sam diabeł ?

Lodowaty pot spływał po moich plecach nie wróżąc niczego dobrego. Głowę wypełniały chmurne myśli. Otaczający mnie ludzie przypominali gniazdo os. Żądlili wszystko co się ruszało i stało na ich drodze do upragnionej pustej kasy. Kasjerka uwijała się niczym opalana kura na denaturacie, czyli wolno. Ślimaczooo. Widziałam wyłaniające się czułki na jej głowie, sprawdzające...