Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Paulina89
Effie
JINXX
Pat
Marek

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Paulina89
Effie
JINXX
Pat
Marek

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Piotruś na przerwie znalazł 5zł. Natychmiast postanowił, że pójdzie do cukierni. Stał w kolejce razem z siostrą Basią. Wiedział, że wyprawa po ulubione ciastko z owocami wydłuży ich powrót do domu ale nie sądził, że najcięższe będzie te 5 metrów.
4 metry. Zastanawiał się przez chwilę dlaczego określił długość kolejki a nie ilość stojących w niej osób. To pewnie przez matematykę na której uczyli się o jednostkach miary. Niestety nie wiedział czego, bo miał na głowie ważniejsze rzeczy. Pani Kruk tego nie rozumiał i postawiła mu 1 za brak aktywności. To niesprawiedliwe.
3 metry. Jakiś pan kupił chleb wiejski. Nazwa wypieku wystarczyła aby znalazł się na starym składaku swojego kuzyna, którym przemierzał wiejskie BEZDROŻA z kieszeniami pełnymi śliwek. Może dlatego lubił tartoletki ze śliwkami? Dawno nie był u babci, to niesprawiedliwe.
2 metry. Pomyślał, że to 5 zł starej Sójkowej od biologii, która teraz histerycznie szuka go w swojej torebce. Na twarzy wykwitł mu uśmiech i nagle znikł, bo to zapewne nie jej 5 zł a jakiegoś dzieciaka. To niesprawiedliwe.
Metr. Basia wpatrywała się w pokrywającą ciastko BIEL cukru pudru. Gdy nagle tartoletka wylądowała w koszyku starszej Pani. Usłyszał, że ta była ostatnia. To niesprawiedliwe.
Spochmurniał kiedy pani zapytał co podać i zaskoczona odpowiedzią Piotrusia dopytywała, dlaczego nic nie chcą oraz czy coś się stało? Piotruś smutny pociągnął siostrę i wychodząc rzucił przez ramie:
„Nic się nie stało, to tylko kolejna NIESPRAWIEDLIWOŚĆ”.

Piotruś na przerwie znalazł 5zł. Natychmiast postanowił, że pójdzie do cukierni. Stał w kolejce razem z siostrą Basią. Wiedział, że wyprawa po ulubione ciastko z owocami wydłuży ich powrót do domu ale nie sądził, że najcięższe będzie te 5 metrów.
4 metry. Zastanawiał się przez chwilę dlaczego określił długość kolejki a nie ilość stojących w niej osób. To pewnie przez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Max i Klara
to zgrana para
od podstawówki się znają
i bezgranicznie sobie ufają
lecz nawet nie podejrzewali
że się w sobie zakochali
nieśmiało na siebie zerkają
przelotnie oczyma mrugają
kiedy wspólnie na randkę się wybrali, to już wiedzieli
że na BEZDROŻA miłości wypłynęli
i NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ by było
gdyby życie ich rozdzieliło
niedługo potem
w ciepłą letnią sobotę
Klara w BIELI przed ołtarzem stała
dożywotnią miłość Maxowi przysięgała
Max był szczęśliwy i zadowolony
bo od dawna pragną takiej żony.

Max i Klara
to zgrana para
od podstawówki się znają
i bezgranicznie sobie ufają
lecz nawet nie podejrzewali
że się w sobie zakochali
nieśmiało na siebie zerkają
przelotnie oczyma mrugają
kiedy wspólnie na randkę się wybrali, to już wiedzieli
że na BEZDROŻA miłości wypłynęli
i NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ by było
gdyby życie ich rozdzieliło
niedługo potem
w ciepłą letnią sobotę
Klara...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zawsze uważałem ,że jest szalona! Teraz jednak przerosła samą siebie! Podróżowaliśmy przez wiele sfer, ciągle poszukując nowych doświadczeń i spotykając nowe istoty. Jaki był najdziwniejszy świat jaki spotkałem? Ciężko go opisać, poza jednym słowem: BIEL. Czułem się jakby ktoś zanurzył mnie w wielkim zbiorniku wody, ale to nie wszystko. Czułem jak ta pustka ciągnie mój umysł na BEZDROŻA szaleństwa. Jednak po chwili doszedłem do wniosku, że się mylę. Było całkiem przyjemnie a dziwaczna rasa krówek przyjęła nas gościnnie. Przyznam jednak, że nigdy nie będę w stanie przyzwyczaić się do picie mleka prosto od krowy…Czy to w ogóle stosowne?
Ruszyliśmy dalej i za każdym razem ona dostawała lepszą część! Gdy podziwialiśmy cudowne realia tęczowej kolory, musiałem wylądować niefortunnie…Kolory zmieszały się i moje ubranie pokryło się pięknym różem…Ależ się śmiała! Chciałem krzyczeć: NIESPRAWIEDLIWOŚĆ! Jednak czy mógłbym się na nią gniewać? Moja najdroższa poszukiwaczka nowych światów, odkrywczyni piękna i królowa mojego serca! Przebiegłem wszystkie świata tylko po to, aby być z nią. Ona jest pełnią kolorów, moją drogą i sprawiedliwością !

Zawsze uważałem ,że jest szalona! Teraz jednak przerosła samą siebie! Podróżowaliśmy przez wiele sfer, ciągle poszukując nowych doświadczeń i spotykając nowe istoty. Jaki był najdziwniejszy świat jaki spotkałem? Ciężko go opisać, poza jednym słowem: BIEL. Czułem się jakby ktoś zanurzył mnie w wielkim zbiorniku wody, ale to nie wszystko. Czułem jak ta pustka ciągnie mój...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

BIEL sukni wcale nie była elementem pomocnym w przemieszczaniu się Kateriny przez ogarnięty półmrokiem las. Nie ważne jednak były dla niej ciemności, znaczenia nie miała czekająca wyboista droga. JUż wkrótce bowiem miała stać się żoną Pedra - człowieka który bez granic zawładnął jej sercem i duszą. Na samą myśl o nim serce biło jak oszalałe, a BEZDROŻA uczuć zdawały się przemieniać w wyraziste szlaki miłości i szczęścia. Rodzice Kateriny dołożyli wszelkich starań by wydać córkę za mąż za bogatego kawalera. Przelicznikiem była dla nich ilość otrzymanego przez wybranka spadku - wogóle nie brali pod uwagę tego co bez granic zawładnęło Kateriną - miłości, pożądania i dzikiej namiętności. Rodzice Kateriny dowiadując się od jej znajomych o planowanej - znanej wąskiemu gronu zaprosonych dacie ślubu postanowili stanąć na przeszkodzie. Ich córka z przdrożnym grajkiem - to było zbyt wiele n ich arystokratyczne nerwy! Postanowili więc zamknąć Katerinę w jednym z pokoi. W Katerinie zagotowała się burza emocji, poczucie NIESPRAWIEDLIWOŚCI sprawiło że gotowa była na dokonanie niemożliwego. Niewiele myśląc ubrana w białą ślubną suknię wyskoczyła przez okno lekko skręcjąc przy tym nadgarstek i mimo bólu, złości i zwątpienia ruszyła w drogę po to co w życiu najpiękniejsze - po miłość na śmierć i życie!

BIEL sukni wcale nie była elementem pomocnym w przemieszczaniu się Kateriny przez ogarnięty półmrokiem las. Nie ważne jednak były dla niej ciemności, znaczenia nie miała czekająca wyboista droga. JUż wkrótce bowiem miała stać się żoną Pedra - człowieka który bez granic zawładnął jej sercem i duszą. Na samą myśl o nim serce biło jak oszalałe, a BEZDROŻA uczuć zdawały się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tom i Ana, przyjaciele którzy znali się od najmłodszych lat swego życia stanęli naprzeciw wyzwaniu pokonania wielkiej góry w środku zimy. Śniegowa BIEL otaczała ich z każdej strony. To było ich wspólne marzenie stanąć na szczycie Tangi w środku zimy. Teraz miało okazję się ziścić.
Taką próbę podjęli juz rok wcześniej, niestety okazała się nieudana. BEZDROŻA, z którymi przyszło im się zmierzyć okazały zbyt trudne. Teraz byli przygotowani zdecydowanie lepiej, zarówno kondycyjnie jak i psychicznie.
Wyprawa trwała pełny miesiąc, nie obyło się bez komplikacji głównie pogodowych oraz załamań i chęci rezygnacji. Jednak przy wspólnym wsparciu osiągnięcie celu okazało się realne.
Po wejściu na szczyt Ana i Tom zrobili wspólne zdjęcie, aby wszystkim pokazać widok, dla którego ryzykowali życiem. Wielką NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ byłoby gdyby nie posiadali pamiątki z tak wyjątkowej wyprawy! To był zdecydowanie najpiękniejszy czas w ich życiu.

Tom i Ana, przyjaciele którzy znali się od najmłodszych lat swego życia stanęli naprzeciw wyzwaniu pokonania wielkiej góry w środku zimy. Śniegowa BIEL otaczała ich z każdej strony. To było ich wspólne marzenie stanąć na szczycie Tangi w środku zimy. Teraz miało okazję się ziścić.
Taką próbę podjęli juz rok wcześniej, niestety okazała się nieudana. BEZDROŻA, z którymi...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To NIESPRAWIEDLIWE, że spotkali się dopiero teraz i właśnie tutaj. Nie połączyła ich dotąd ani ta sama dzielnica niedużego przecież miasta, ani wspólni znajomi ( a było ich kilkoro) ani BEZDROŻA szkolnych korytarzy, po których obydwoje snuli się przez kilka lat, osobno.
Niemożliwe, żeby się nigdy nie widzieli... Czy byli dla siebie przezroczyści? Ona, kolorowa i głośna?
On, zarozumiały i wyrazisty?

Dzień, który zmienia wszystko. Nie proces, raczej chwila.
Autobus, huk, szarpnięcie, chwilowa ciemność.
Ona, bez twarzy, bo krew i szkło i on, przygniatający ją ciało swoim ciałem.
Poczuł ulgę, kiedy zdołał wynieść ją na zewnątrz.
- Taka drobna, a taka ciężka - pomyślał.
Jej oczy, ciemnoniebieskie, szeroko otwarte.
Zakręciło mu się w głowie. Nie wycofał ręki, za którą kurczowo go trzymała. Nie pozwolił , by wymiksowano go z karetki.

I znowu BEZDROŻA korytarzy, szpitalnych tym razem. Biegnie za nią. Zimna BIEL jarzeniówek przeraża.
- Nie możesz tu wejść, czy jesteś kimś z rodziny? - słyszy.
Stoi więc i czeka.
Boi się, nie wie dlaczego.
Kiedy zawiozą ją do sali, będzie przy niej. Jutro, codziennie.

To NIESPRAWIEDLIWE, że spotkali się dopiero teraz i właśnie tutaj. Nie połączyła ich dotąd ani ta sama dzielnica niedużego przecież miasta, ani wspólni znajomi ( a było ich kilkoro) ani BEZDROŻA szkolnych korytarzy, po których obydwoje snuli się przez kilka lat, osobno.
Niemożliwe, żeby się nigdy nie widzieli... Czy byli dla siebie przezroczyści? Ona, kolorowa i głośna?
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

BIEL, bezkresna pustka. Widzę ją przed oczami, choć są zamknięte. Coś się stało, wiem o tym, lecz na razie nie mogę sobie przypomnieć. Powoli odzyskuję zmysły, dociera do mnie cichy szept, jego szept. Zaczynam czuć, jak jego dłoń ściska moją. Powoli docierają do mnie strzępy wspomnień, szybka migawka, deszcz, ciemność, oślepiające światła, a potem wszystko przewraca się do góry nogami. Już wiem, miałam wypadek.
Ze szpitala wyszłam na wózku, jest to NIESPRAWIEDLIWOŚĆ, z winy kierowcy który zasnął za kierownicą, zostałam pozbawiona czucia w dolnych kończynach.
Najdziwniejsze jest to, że mimo tego że zostało zabrane mi tak wiele, najbardziej w głowie siedzi mi myśl, że nigdy nie pokonam już żadnego BEZDROŻA, jestem więźniem, jestem zależna od drugiej osoby.
Na szczęście mam przy sobie tą najważniejszą, tą jedyną prawdziwą miłość.
Mężczyznę, który już wiem że nigdy mnie nie zostawi.

BIEL, bezkresna pustka. Widzę ją przed oczami, choć są zamknięte. Coś się stało, wiem o tym, lecz na razie nie mogę sobie przypomnieć. Powoli odzyskuję zmysły, dociera do mnie cichy szept, jego szept. Zaczynam czuć, jak jego dłoń ściska moją. Powoli docierają do mnie strzępy wspomnień, szybka migawka, deszcz, ciemność, oślepiające światła, a potem wszystko przewraca się do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tomek zaprosił mnie do swojego domu. Chciał żebym poznała jego mamę. Pani domu z zawodu była prawnikiem. Dlatego od początku miałam wątpliwości, czy zaakceptuje fakt, że mój ojciec siedzi w więzieniu za zabójstwo człowieka.
- To moja mama. – Tomek uśmiechnął się do mnie zachęcająco.
- Witam. – powiedziała oschle kobieta. - Tomeczku, jak było na uczelni? Widziałam dzisiaj twoją Mariolę. Bardzo ją lubiłam. Szkoda, że się rozstaliście.
- Mamo to stare dzieje nie ma co do tego wracać.
– Ale z tego co słyszałam wychodzi za mąż. Jej wybranek jest lekarzem. Olśniewająca BIEL jej sukni jest tematem numer jeden w miasteczku. A ty Kasiu, co studiujesz?
- Turystykę i rekreację. – odpowiedziałam. – Bardzo lubię podróżować i odkrywać nowe miejsca.
- Tylko na podróże trzeba mieć czas i pieniądze. To dobre dla emerytów a nie dla młodej dziewczyny. – odpowiedziała z lekceważeniem.
- To wspaniałe uczucie. Wsiąść w samochód i ruszyć w BEZDROŻA. Poczuć smak wolności. Odpoczywać na piaszczystej plaży wpatrując się w bezchmurne niebo. – Tomek ruszył mi z pomocą.
- Nigdy nie lubiłeś podróżować. Ta dziewczyna ma na ciebie zły wpływ, ale tak to już jest jak zadaje się z hołotą.
- To, że jej ojciec przebywa w więzieniu nie ma tu żadnego znaczenia. – Tomek nie wytrzymał. - Kasia to naprawdę mądra i dobra dziewczyna. Nawet nie próbujesz jej poznać. Już wydałaś wyrok. Taka NIESPRAWIEDLIWOŚĆ nie ujdzie ci na sucho. – krzyknął, wziął mnie za rękę i wybiegł z domu trzaskając drzwiami.

Tomek zaprosił mnie do swojego domu. Chciał żebym poznała jego mamę. Pani domu z zawodu była prawnikiem. Dlatego od początku miałam wątpliwości, czy zaakceptuje fakt, że mój ojciec siedzi w więzieniu za zabójstwo człowieka.
- To moja mama. – Tomek uśmiechnął się do mnie zachęcająco.
- Witam. – powiedziała oschle kobieta. - Tomeczku, jak było na uczelni? Widziałam dzisiaj...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

BIEL sukien dziewczyn w świetle księżycowym lśniła niczym drogocenne klejnoty. Całe niebo sprzyjało ich nocnej eskapadzie do cudownej studni - gwiazdy rozświetlały każdy wystający konar, każdy kamień, każdą norkę, dzięki czemu nieznane im BEZDROŻA nie straszyły czającym się wszędzie złem. Trzymały się za ręce, które gotowe były do brania pełnymi garściami czekoladowych specjałów, jakimi obdarowywała owa studnia śmiałków niepozwalających swym powiekom pokonać się przez sen. Obie nie raz wymykały się z zamku i szły radośnie w mroku ku czekoladowej przygodzie. Kiedyś ich matka z małżonkiem też biegli o północy do lasu, by zasmakować niesamowicie przepysznej czekolady, ale wkrótce stali się otyli jak bambaryły. Oboje zazdrościli swym pociechom, że słodkości ich nie tuczą i mogą nimi bezkarnie się opychać . A czekolady z lasu przynieść nie było wolno, więc kobiecina ze smutkiem ciągle powtarzała leżącemu jak stary mops na łóżku mężowi:
- Co za NIESPRAWIEDLIWOŚĆ losu, że nasze komórki tuczne tak szybko się rozrosły, uniemożliwiając nam korzystanie z wielu przyjemności życia...

BIEL sukien dziewczyn w świetle księżycowym lśniła niczym drogocenne klejnoty. Całe niebo sprzyjało ich nocnej eskapadzie do cudownej studni - gwiazdy rozświetlały każdy wystający konar, każdy kamień, każdą norkę, dzięki czemu nieznane im BEZDROŻA nie straszyły czającym się wszędzie złem. Trzymały się za ręce, które gotowe były do brania pełnymi garściami czekoladowych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej