Rozklekotany PKS wiózł mnie zakurzoną polną drogą na największe zadupie na świecie - do mojej rodzinnej wioski. Było strasznie gorąco, a moja sukienka, którą dostałam w ramach współpracy z Maciejem Zieniem zdecydowanie nie nadawała się na takie wojaże. Była mokra, zmięta i jakby obrażona na mnie, za to, że śmiem bezcześcić jej godność tak nikczemnym środkiem transportu. W końcu dotarliśmy na stary, zdezelowany przystanek. Wieś wyglądała jak zawsze- równie zakurzona i stara jak PKS, który dowiózł mnie na miejsce. Wlokłam moją walizkę od Wittchen wyboistą dróżką zastanawiając się, co właściwie stało się z ludźmi - wieś wydawała się jakby wymarła. A przecież niemożliwe, żeby nagle wszyscy zmądrzeli i wyemigrowali. W końcu dotarłam do domu. A za jego drzwiami czekała na mnie niemal cała wieś. Plus duży tort i transparent powitalny z moim zdjęciem na dmuchanym flamingu.
-1000 lajków w mintę! Jak ty to zrobiłaś?
-Słit focia z Margaret! Poznasz mnie z nią?
-Twoje ostatnie zdjęcie było mega!-zewsząd dochodziły do mnie głosy. W domu naprawdę zebrała się chyba cała wieś.Przyszła dyrektorka szkoły, pani sklepowa, ksiądz proboszcz z ministrantem i jedyna w gminie fryzjerka. Same liczące się osobistości. Czyli jednak nie takie zadupie, jak myślałam, skoro mają dostęp do Instagrama.
-Jestem z ciebie taka dumna!- to w końcu mojej mamie udało się do mnie przedrzeć przez tłum- Nigdy nie przypuszczałabym, że będziesz najpopularniejszą w Polsce influencerką!

Rozklekotany PKS wiózł mnie zakurzoną polną drogą na największe zadupie na świecie - do mojej rodzinnej wioski. Było strasznie gorąco, a moja sukienka, którą dostałam w ramach współpracy z Maciejem Zieniem zdecydowanie nie nadawała się na takie wojaże. Była mokra, zmięta i jakby obrażona na mnie, za to, że śmiem bezcześcić jej godność tak nikczemnym środkiem transportu. W...

Jeśli bym zasłynęła, to pewnie tylko z moich głupich wpadek, śmiesznych sytuacji i niezręcznych komentarzy.

Jeśli bym zasłynęła, to pewnie tylko z moich głupich wpadek, śmiesznych sytuacji i niezręcznych komentarzy.

Myślę, że zasłynęłabym w mojej wsi tolerancją. " O! Patrzcie! Wróciła ta mała szatanistka, co to popiera tych wszystkich gejów, lesbów i kryminalistów z tatuażami ". Tak... Byłabym prawdziwą legendą...

Myślę, że zasłynęłabym w mojej wsi tolerancją. " O! Patrzcie! Wróciła ta mała szatanistka, co to popiera tych wszystkich gejów, lesbów i kryminalistów z tatuażami ". Tak... Byłabym prawdziwą legendą...

- Słyszałem, że Bury wrócił do miasta i podobno, nie postarzał się ani o dzień.
- Ja słyszałem, że jest cały siwy i ślepy, porusza się na słuch, a i tak skopał trzech gości.
- Pierdolicie, Bury dawno gryzie piach – wtrącił się trzeci - żył jak wariat, jeździł na polowania, pchał się w kłopoty i choć starał się naprawiać świat, prawie nigdy nie wychodziło z tego nic dobrego. Mówię wam, już dawno ktoś musiał go sprzątnąć.

Dalej nie słuchałem tej dyskusji, bo zbliżyła się do mnie naprawdę urocza kelnerka, w uniformie składającym się z białej wydekoltowanej bluzeczki i czerwonej spódniczki. Zamówiłem stek i piwo. A chwilę później, przez szybę, zobaczyłem mojego starego przyjaciela, z którym byłem tu umówiony.

- Słyszałem, że Bury wrócił do miasta i podobno, nie postarzał się ani o dzień.
- Ja słyszałem, że jest cały siwy i ślepy, porusza się na słuch, a i tak skopał trzech gości.
- Pierdolicie, Bury dawno gryzie piach – wtrącił się trzeci - żył jak wariat, jeździł na polowania, pchał się w kłopoty i choć starał się naprawiać świat, prawie nigdy nie wychodziło z tego nic dobrego....

Wróciłeś do domu, tu już nikt nie wraca...

Wróciłeś do domu, tu już nikt nie wraca...

To ona, to ona, to ona była pierwsza kobietą, która postawiła nogę na księżycu. Jak tam było? Nie bałaś się? Zimno? Widać było ziemię?

To ona, to ona, to ona była pierwsza kobietą, która postawiła nogę na księżycu. Jak tam było? Nie bałaś się? Zimno? Widać było ziemię?

Okazuje się, że moje dawno zapomniane zdolności artystyczne powychodziły z zakamarków i stały się dziełami sztuki wszelakiej. Ledwo pamiętam co niektóre prace, ale faktycznie jest w nich coś niesamowitego.. Poza tym okazuje się, że moje burzliwe życie i jego sekrety jest znane wszystkim mieszkańcom miasteczka, i wszyscy traktują mnie jak gwiazdę filmową... Czyżby ktoś napisał moją biografię? A może ktoś pozbierał do kupy moje notatki, zapiski i próby literackie i powstała z tego jakaś piekielnie ciekawa historia.. Tak czy inaczej - wszyscy bardzo mnie lubią i cieszą się moim sukcesem

Okazuje się, że moje dawno zapomniane zdolności artystyczne powychodziły z zakamarków i stały się dziełami sztuki wszelakiej. Ledwo pamiętam co niektóre prace, ale faktycznie jest w nich coś niesamowitego.. Poza tym okazuje się, że moje burzliwe życie i jego sekrety jest znane wszystkim mieszkańcom miasteczka, i wszyscy traktują mnie jak gwiazdę filmową... Czyżby ktoś...

Myślę, że mogłabym zasłynąć moimi wierszami. Do dziś pieszczotliwie mówię o nich "teksty", by nikt się nie uprzedzał do literatury pięknej. Nie jest piękna, jest ludzka, prawdziwa, normalna w swojej nienormalności. Fajnie by było trafić do ludzi w ten sposób i wzbudzić ich uznanie.

Myślę, że mogłabym zasłynąć moimi wierszami. Do dziś pieszczotliwie mówię o nich "teksty", by nikt się nie uprzedzał do literatury pięknej. Nie jest piękna, jest ludzka, prawdziwa, normalna w swojej nienormalności. Fajnie by było trafić do ludzi w ten sposób i wzbudzić ich uznanie.

Kiedy byłam mała i jeździłam do babci miałam sporo historycznych momentów, ale do dziś wszyscy wspominając szczególnie ten jeden!
Moi rodzice mieli wtedy już około pięcioletni samochód. Ale nie był to byle jaki samochód, bo fiat 126P kupiony prosto z salonu!
Samochód był w typowym niebieskim kolorze i gdy jechaliśmy do babci mama zawsze stawiała go nieopodal bramy, za którą bezpośrednio była droga.
Tego dnia byliśmy u babci ja z siostrą i dzieci brata mamy. Ja byłam najmłodszym pupilkiem w rodzinie, więc postanowiłam że zaśpiewam im koncert. Ale żeby był koncert to musi być scena! Postanowiłam, że dach samochodu będzie idealną dla mnie sceną! Weszłam na dach i śpiewałam najlepiej znaną mi piosenkę Beaty Kozidrak - Nie ma wody na pustyni! Koncert oczywiście się udał i na koniec otrzymałam od rodzeństwa brawa. Ale kiedy zbieraliśmy się do domu okazało się, że w środku samochodu po moim koncercie zostały ślady. Niestety dach był wgnieciony i to znacznie wgnieciony.
Do dziś wszyscy mi to pamiętają i wypominają, że maluch poszedł na marne, bo piosenkarką nie zostałam :)

Kiedy byłam mała i jeździłam do babci miałam sporo historycznych momentów, ale do dziś wszyscy wspominając szczególnie ten jeden!
Moi rodzice mieli wtedy już około pięcioletni samochód. Ale nie był to byle jaki samochód, bo fiat 126P kupiony prosto z salonu!
Samochód był w typowym niebieskim kolorze i gdy jechaliśmy do babci mama zawsze stawiała go nieopodal bramy, za...

Biegła znajomość jezyka Japońskiego, ze wszystkich regionów i czasów. Ponadto znajomość każdego szczegółu, miejsca, ciekawostki i wydarzeń historycznych dotyczących tego kraju, osób. Do tego w domu posiadam wszystko co z Japonią związane, sam dom jest wybudowany na styl japoński, a regały i ściany zajęte są wszystkimi książkami, napisanymi przez autorów japońskich, które zostały wydane od początku istnienia Japonii do dnia dzisiejszego. Nic co Japońskie, nie jest mi obce.

Biegła znajomość jezyka Japońskiego, ze wszystkich regionów i czasów. Ponadto znajomość każdego szczegółu, miejsca, ciekawostki i wydarzeń historycznych dotyczących tego kraju, osób. Do tego w domu posiadam wszystko co z Japonią związane, sam dom jest wybudowany na styl japoński, a regały i ściany zajęte są wszystkimi książkami, napisanymi przez autorów japońskich, które...