Dziwi mnie to, jak można marnować (często-gęsto) swój cenny czas na czytanie bzdur na pudelku, grać godzinami w gry online, siedzieć nocami na youtubie... Przecież to czysta przyjemność usiąść z dobrą książką, kubkiem kakao, zatopić się w lekturze... Śmieję się, że istnieje tyle cudownych książek, że nie starczyłoby mi 5 żyć, żeby je przeczytać ;)
Marnujemy często swój czas w internecie, a moglibyśmy znaleźć inną pasję... coś pysznego (nowego) ugotować, pobawić się z dzieckiem, by też nie brało od nas złego przykładu, by siedzieć przed komputerem. Moglibyśmy się wyspać, wpaść do przyjaciela w odwiedziny, zamiast pisać maile... Niech komputer i internet nie przysłaniają nam świata..

Dziwi mnie to, jak można marnować (często-gęsto) swój cenny czas na czytanie bzdur na pudelku, grać godzinami w gry online, siedzieć nocami na youtubie... Przecież to czysta przyjemność usiąść z dobrą książką, kubkiem kakao, zatopić się w lekturze... Śmieję się, że istnieje tyle cudownych książek, że nie starczyłoby mi 5 żyć, żeby je przeczytać ;)
Marnujemy często swój czas...

Dziwi mnie coś, co dziwi chyba każdego.... Z jaką łatwością, lekkością i inną ością ludzie wydają sondy i wyroki. Z jaką przyjemnością (?!) rzucają oskarżenia. Z jaką szybkością obrzucają innych epitetami. I to nie tylko w sposób anonimowy... tak na prawdę w każdy możliwy. Jest to dla mnie tak zadziwiające, tak niepojęte... i takie wyjątkowo smutne! Ale niestety obawiam się, że to mnie dziwiło, dziwi i niestety dziwić będzie.

Dziwi mnie coś, co dziwi chyba każdego.... Z jaką łatwością, lekkością i inną ością ludzie wydają sondy i wyroki. Z jaką przyjemnością (?!) rzucają oskarżenia. Z jaką szybkością obrzucają innych epitetami. I to nie tylko w sposób anonimowy... tak na prawdę w każdy możliwy. Jest to dla mnie tak zadziwiające, tak niepojęte... i takie wyjątkowo smutne! Ale niestety obawiam...

Roszczeniowość.

W dzisiejszych czasach wystarczy chwila, by zniszczyć człowieka lub jego firmę. Ostatnio rozmawiałam na ten temat z przyjaciółmi. Kiedyś wystarczyło być dobrym w tym, co się robi. Prowadząc firmę człowiek starał się robić to dobrze, a w nagrodę był polecany innym (oczywiście drogą pantoflową). Dziś wystarczy, że się potkniesz, a użytkownik (nie mylić z człowiekiem) napisze bluzgi w internecie, oceni na 1 z pięciu gwiazdek, będzie domagał się (!) zadośćuczynienia publicznego i przeprosin. Nie oczekiwał, nie spodziewał się, a domagał. I oczekiwał natychmiastowej odpowiedzi. Nie za godzinę, on chce już. Myślę, że to duże wyzwanie prowadzić dziś firmę. Podziwiam i pozdrawiam wszystkich przedsiębiorców! :)

Roszczeniowość.

W dzisiejszych czasach wystarczy chwila, by zniszczyć człowieka lub jego firmę. Ostatnio rozmawiałam na ten temat z przyjaciółmi. Kiedyś wystarczyło być dobrym w tym, co się robi. Prowadząc firmę człowiek starał się robić to dobrze, a w nagrodę był polecany innym (oczywiście drogą pantoflową). Dziś wystarczy, że się potkniesz, a użytkownik (nie mylić z...

Mnie dziwi najbardziej to, jak ludzie pragną pokazywać nierzeczywiste życie na instagramie czy facebook'u. Robią godzinną sesję zdjęciową, by napisać, że "odpoczywam". Za wszelką cenę chcą być perfekcyjni. Może dotyczy to także mnie i nas wszystkich wpadających w pułapkę internetu, bo każdy nie lubi być krytykowany i źle oceniany... ale u niektórych to podpada pod chorobę. XXI wiek pokazuje, jak za pomocą zdjęć można stworzyć własne pseudożycie, po to by zaistnieć i być popularnym na portalach.

Mnie dziwi najbardziej to, jak ludzie pragną pokazywać nierzeczywiste życie na instagramie czy facebook'u. Robią godzinną sesję zdjęciową, by napisać, że "odpoczywam". Za wszelką cenę chcą być perfekcyjni. Może dotyczy to także mnie i nas wszystkich wpadających w pułapkę internetu, bo każdy nie lubi być krytykowany i źle oceniany... ale u niektórych to podpada pod chorobę....

Najbardziej dziwi mnie ich chęć pokazywania całego swojego życia publicznie.
Ludzie nie mają potrzeby zachowania swojej prywatności, tylko całe życie udostępniają do publicznej wiadomości wszystkich dookoła. Zapominają czym w ogóle jest prywatność.
Dziwi mnie, że dla niektórych ważniejsze jest oznaczenie na społecznościowym portalu, że jest się z kimś w związku niż faktyczne w tym związku bycie. Dziwi mnie, że wystarczy mała sprzeczka, a Ci sami ludzie pierwsze co robią to zmieniają status związku.
Dziwi mnie publiczne wyciąganie brudów. Nie udało się w małżeństwie... Nie ta para pierwsza i pewnie nie ostatnia. Ale po tylu latach wspólnego życia powinniśmy się godnie rozstać. Kłócić się można w cztery oczy, a nie pod postami, które wszyscy czytają.

Najbardziej dziwi mnie ich chęć pokazywania całego swojego życia publicznie.
Ludzie nie mają potrzeby zachowania swojej prywatności, tylko całe życie udostępniają do publicznej wiadomości wszystkich dookoła. Zapominają czym w ogóle jest prywatność.
Dziwi mnie, że dla niektórych ważniejsze jest oznaczenie na społecznościowym portalu, że jest się z kimś w związku niż...

Dziwi mnie jak łatwo idzie nam akceptować każdy regulamin w internecie. Bezmyślnie klikamy akceptuj bez zadania sobie trudu, aby przejrzeć chociaż jak zostaną wykorzystane dane osobowe.
Innym ciekawym aspektem internetu jest to, jak różne strony mogą obserwować naszą aktywność w internecie, przeglądać prywatne rozmowy i maile. Wiele osób nie jest nawet świadoma tego ile informacji o niej jest przechowywanych i wykorzystywanych bez jej wiedzy, nawet jeżeli jedynie w celu dopasowania reklam. Fascynuje mnie jak łatwo we współczesnych czasach akceptujemy taki stan rzeczy, takie pogwałcenie prywatności, a wręcz nawet zrzeczenie się jej. Totalnie dobrowolne.

Dziwi mnie jak łatwo idzie nam akceptować każdy regulamin w internecie. Bezmyślnie klikamy akceptuj bez zadania sobie trudu, aby przejrzeć chociaż jak zostaną wykorzystane dane osobowe.
Innym ciekawym aspektem internetu jest to, jak różne strony mogą obserwować naszą aktywność w internecie, przeglądać prywatne rozmowy i maile. Wiele osób nie jest nawet świadoma tego ile...

Szczerze? Absolutnie nic mnie już nie dziwi w użytkownikach Internetu. Wydaje mi się, że widziałam już wszystko - miłość, nienawiść, pogróżki, głupotę, kradzieże i czego dusza zapragnie. Ludzie myślą, że są anonimowi w Internecie, jednak mylą się, a Ci co o tym wiedzą - bardzo często zapominają.

Szczerze? Absolutnie nic mnie już nie dziwi w użytkownikach Internetu. Wydaje mi się, że widziałam już wszystko - miłość, nienawiść, pogróżki, głupotę, kradzieże i czego dusza zapragnie. Ludzie myślą, że są anonimowi w Internecie, jednak mylą się, a Ci co o tym wiedzą - bardzo często zapominają.

Najbardziej dziwi mnie w użytkownikach internetu zatracanie pośród megabajtów, pikseli i plików swojego własnego zdania. Lajkują i szerują to, co szerują wszyscy. Jeden krzyknie, że coś jest genialne - krzyczy i reszta. W błyskawicznym tempie schodzi lawina tak samo hejtu, jak i orgazmicznej uciechy. A jeśli jest grupa A, to bardzo szybko pojawia się grupa B. Obie twardo kibicujące idei, o której często nie mają zielonego pojęcia. Ale w grupie raźniej, więc do rangi boga internetów można wynieść każdego. A kiedy przychodzi chwila refleksji, komu chciałoby się to wszystko odkręcać? Przecież jutro będzie kolejny news, który przykryje nasze, chociaż wcale nie "nasze" zdanie. Będzie kolejna szansa na ustrzelenie jakiegoś ciekawego newsa, może tym razem celniej? Mamy czas.

Najbardziej dziwi mnie w użytkownikach internetu zatracanie pośród megabajtów, pikseli i plików swojego własnego zdania. Lajkują i szerują to, co szerują wszyscy. Jeden krzyknie, że coś jest genialne - krzyczy i reszta. W błyskawicznym tempie schodzi lawina tak samo hejtu, jak i orgazmicznej uciechy. A jeśli jest grupa A, to bardzo szybko pojawia się grupa B. Obie twardo...

Komputer jest dla mnie wielkim osiągnięciem XX wieku, a sieć Internet jego kontynuacją u schyłku XX i początku XXI wieku. Dlatego tak trudno mi zrozumieć jak dzięki Internetowi rozpowszechniane są w społeczeństwie różne pseudonaukowe bzdury. Jedną z najgroźniejszych jest ruch „Antyszczepionkowców” podważający powszechne już nieomalże na całym świecie szczepionki zapobiegające wielu groźnym chorobom. Właśnie sukces tych szczepionek, które wyeliminowały zagrożenie tak, że nikt już nie pamięta co było wcześniej przyczynił się pośrednio do odwagi z jaką ludzie odważają się nieszczepić własnych dzieci nie zdając sobie sprawy z zagrożenia. Jednak spokój nie jest wieczny i jeśli zbyt wielu ludzi pójdzie w ich ślady to te choroby powrócą i na nowo będą siały śmierć.
Ta postawa antyszczepionkowców przypomina trochę prymitywne zwierzęta, którym nie da się wytłumaczyć przeznaczenia chochli i garnka i będą ich uparcie używały do okładania się.
To oczywiście nie jedyne budzące grozę wykorzystanie internetu. Innym jest chociażby wykorzystanie Facebooka przez tajne służby Rosji do nakłaniania głosowania na Trumpa. Sposoby były bardzo prymitywne i oszukańcze. Zdumiewa mnie, że ludzie dawali się tak łatwo nabrać.

Komputer jest dla mnie wielkim osiągnięciem XX wieku, a sieć Internet jego kontynuacją u schyłku XX i początku XXI wieku. Dlatego tak trudno mi zrozumieć jak dzięki Internetowi rozpowszechniane są w społeczeństwie różne pseudonaukowe bzdury. Jedną z najgroźniejszych jest ruch „Antyszczepionkowców” podważający powszechne już nieomalże na całym świecie szczepionki...

Siedzi człowiek przy komputerze, podłączony do internetu, buszuje po serwisach społecznościowych, forach i nie wiem gdzie jeszcze. Cały cyberwszechświat w zasięgu ręki, www.google.pl stroną startową przeglądarki, Wikipedia tylko o jeden krok dalej.
Siedzi człowiek i czyta to, co inni przed nim napisali. I trafia na słowo, którego nie rozumie. Albo wcześniej tego dnia trafił na takie słowo w książce. Albo usłyszał w telewizji, w radiu, od nieznajomego na przystanku.
Siedzi człowiek przy komputerze, buszuje po serwisie społecznościowym, ale gdzieś w tle jego procesów myślowych błąka się słowo lub sformułowanie, które gdzieś napotkał, którego nie rozumie, ale które rozumieć chciałby.
Słowo tłucze się o czaszkę tak długo, aż człowiek postanawia coś z tym zrobić, postanawia zaspokoić ciekawość i poznać znaczenie nieznanego.
Siedzi człowiek przy komputerze, jest akurat na jakimś forum. Pisał o czymś innym, ale przecież może i o tym! Człowiek zadaje swoje pytanie, prosi dobrych ludzi o pomoc i wyjaśnienie tego, czego nie zrozumiał, a co chciałby poznać.
Czeka. I czeka. I czeka na odpowiedź.
Jeśli ta się nie pojawiła i jeśli następnego dnia wciąż jej nie ma, to podbija wątek i czeka dalej. Albo zapomina o sprawie.

A przecież wystarczyło zapytać wujka Google'a i cioci Wikipedii. Odpowiedź w kilka sekund. I raczej nie gorsza niż uzyskana od losowego użytkownika jakiegoś przypadkowo wybranego forum.

Siedzi człowiek przy komputerze, podłączony do internetu, buszuje po serwisach społecznościowych, forach i nie wiem gdzie jeszcze. Cały cyberwszechświat w zasięgu ręki, www.google.pl stroną startową przeglądarki, Wikipedia tylko o jeden krok dalej.
Siedzi człowiek i czyta to, co inni przed nim napisali. I trafia na słowo, którego nie rozumie. Albo wcześniej tego dnia trafił...