"Idealne życie" - czy coś takiego w ogóle istnieje?
Bardzo długo żywiłam przeświadczenie, że abym była szczęśliwa moje życie musi być idealne w każdej dziedzinie. Moim światem rządziły skrajności - czerń albo biel, wszystko albo nic. Nie pojmowałam, że w życiu jest wiele odcieni szarości i nie wszystko musi być idealne żebym mogła czuć się szczęśliwa.
Teraz nie postrzegam tego w ten sposób. Nie liczy się czy będę miała wymarzone, piękne, przestronne mieszkanie, domek letniskowy z cudownym ogrodem i będę mogła sobie pozwolić na rej statkiem dookoła świata. Staram się spełniać marzenia, ale nie tracę czasu na oczekiwanie czegoś niezwykłego. Próbuję cieszyć się tym "idealnym życiem", które mam.
Bo jeżeli nie jes­teśmy szczęśli­wi dziś, czy pot­ra­fimy być jutro?

"Idealne życie" - czy coś takiego w ogóle istnieje?
Bardzo długo żywiłam przeświadczenie, że abym była szczęśliwa moje życie musi być idealne w każdej dziedzinie. Moim światem rządziły skrajności - czerń albo biel, wszystko albo nic. Nie pojmowałam, że w życiu jest wiele odcieni szarości i nie wszystko musi być idealne żebym mogła czuć się szczęśliwa.
Teraz nie postrzegam...

Czy istnieje coś takiego jak „IDEALNE ŻYCIE”? Oczywiście nie, ale przy odrobinie spontaniczności i przy braku sztuczności… kto wie może do „ideału” da się zbliżyć. Według mnie idealną rodziną nie jest taka, w której nikt się nie kłóci, a wręcz przeciwnie, ale po kłótni wszyscy starają się, żeby było lepiej niż przed nią. Idealne czytanie książki to nie takie, kiedy możemy widzieć przystojnego mężczyznę oczami naszej wyobraźni, idealne czytanie książki to takie kiedy w czasie najlepszej akcji twój mężczyzna przerywa ci pocałunkiem. Idealny dom to nie tylko pięknie pomalowane ściany, idealny dom to taki kiedy twoje dzieci pomalują ściany kredkami i widzisz uśmiech na ich twarzach, a idealne zdjęcie to na pewno nie takie,do którego pozujemy przez pół godziny, idealne zdjęcie to takie kiedy zdążysz je zrobić wpadając do fontanny. Myślę, że czym bardziej staramy się, aby nasze życie było „idealne” to tym bardziej nam to nie wychodzi. Nie żyjmy na pokaz dla innych, żyjmy tak abyśmy byli szczęśliwi i nikt nie mógł tego zepsuć, dajmy się zaskoczyć i cieszmy się każdą chwilą.

Czy istnieje coś takiego jak „IDEALNE ŻYCIE”? Oczywiście nie, ale przy odrobinie spontaniczności i przy braku sztuczności… kto wie może do „ideału” da się zbliżyć. Według mnie idealną rodziną nie jest taka, w której nikt się nie kłóci, a wręcz przeciwnie, ale po kłótni wszyscy starają się, żeby było lepiej niż przed nią. Idealne czytanie książki to nie takie, kiedy możemy...

"idealne życie" dla każdego będzie oznaczało coś innego.moim zdaniem ja mam idealne życie i nie zamienię go na inne nawet szóstkę w totka.
wybieram pierwszą odpowiedz stateczne życie w domku.mam kochającego męża i dzieci,stałą prace i przede wszystkim zdrowie to jest najważniejsze w życiu.czegóż można jeszcze chcieć.mam idealną rodzinę i idealne życie nie potrzebuję przygód.

"idealne życie" dla każdego będzie oznaczało coś innego.moim zdaniem ja mam idealne życie i nie zamienię go na inne nawet szóstkę w totka.
wybieram pierwszą odpowiedz stateczne życie w domku.mam kochającego męża i dzieci,stałą prace i przede wszystkim zdrowie to jest najważniejsze w życiu.czegóż można jeszcze chcieć.mam idealną rodzinę i idealne życie nie potrzebuję...

Ideał, idealne życie - to hasła, które przez każdego człowieka zostaną zdefiniowane w odmienny sposób. Wszyscy bowiem postrzegamy świat według własnych potrzeb, zamiłowań i doświadczeń. Nie można więc jednoznacznie stwierdzić, że ideały nie istnieją. Człowiek może stworzyć dookoła siebie świat, który w jego oczach będzie idealny. Dlaczego? Może zdobyć wymarzoną pracę, w której będzie się spełniać, a jednocześnie osiągać z niej profity pozwalające mu na życie w sposób o jakim tylko zamarzy. Może również nie posiadając niczego podróżować po świecie i być bogatym w doświadczenia, przygody, znajomości. W końcu może stworzyć dom, który będzie miejscem dla kochającej się rodziny, spotkań z przyjaciółmi... Nie zapominajmy też, że "idealność" może dotyczyć prostych, przyziemnych spraw. Przykład? Jeśli mam w zasięgu kubek gorącej kawy z mleczną pianką, tabliczkę rozpuszczającej się w ustach czekolady, z cicha mruczącego zaspanego kota na moich kolanach oraz dobrą książkę, to w ten prosty sposób mogę sprawić, że długi, zimowy wieczór będzie idealny.

Ideał, idealne życie - to hasła, które przez każdego człowieka zostaną zdefiniowane w odmienny sposób. Wszyscy bowiem postrzegamy świat według własnych potrzeb, zamiłowań i doświadczeń. Nie można więc jednoznacznie stwierdzić, że ideały nie istnieją. Człowiek może stworzyć dookoła siebie świat, który w jego oczach będzie idealny. Dlaczego? Może zdobyć wymarzoną pracę, w...

Idealnie byłoby mieć święty spokój :) Żyć po swojemu, bez porównywania się z innymi, bez spełniania ich oczekiwań. Żyć własnym, idealnie nieidealnym życiem.
Bo gdyby idealne życie pojawiło się pod postacią tabletki dostępnej w każdej aptece - czy bylibyśmy w stanie je docenić? Czy wystarczyłoby nam to, co w momencie zażycia magicznej tabletki byłoby dla nas najlepsze, czy stale próbowalibyśmy coś udoskonalać? Myślę, że każdy zna odpowiedź. Dlatego nie szukajmy recepty, a doceńmy to, co mamy. To co w tym momencie jest w zasięgu naszej ręki i co, być może, nie jest w cale dane nam na zawsze. A może właśnie szczęście jest tuż pod nosem, tylko nie potrafimy go odkryć?

Idealnie byłoby mieć święty spokój :) Żyć po swojemu, bez porównywania się z innymi, bez spełniania ich oczekiwań. Żyć własnym, idealnie nieidealnym życiem.
Bo gdyby idealne życie pojawiło się pod postacią tabletki dostępnej w każdej aptece - czy bylibyśmy w stanie je docenić? Czy wystarczyłoby nam to, co w momencie zażycia magicznej tabletki byłoby dla nas najlepsze, czy...

To prawda, „ideał” nie istnieje.Idealne życie jest wtedy,gdy wieczorem siadasz przy kominku z lampką czerwonego wina w ręku ,z ukochaną osobą.To wtedy,gdy siadasz i opowiadasz o wszystkim,o tym jak Ci minął dzień i jakie miałaś problemy,a ktoś Cię cierpliwie wysłuchuje. Idealnie jest wtedy,gdy jesteście przy stole wszyscy razem,ty,mąż i wasze dzieci.Gdy mimo tylu lat przeżytych razem nie znudziliście się sobie,odkrywacie się codziennie na nowo. To kiedy mimo kłótni,żalu i złości potraficie się pogodzić.Gdy nie umiecie zasnąć bez powiedzenie ukochanej osobie dobranoc.To wtedy,gdy wstajecie rano i mówicie słodko „Dzień dobry” komuś kogo kochacie.Życie staje się idealne,gdy macie pracę,możliwość rozwijania swoich ambicji, wymarzone dzieci i czas na spędzanie z nimi wspólnych chwil.Życie idealne jest wtedy,gdy macie obok siebie miłość swojego życia i pasje,które realizujecie.To radość z życia,którą czerpiecie pełnymi rękami.

To prawda, „ideał” nie istnieje.Idealne życie jest wtedy,gdy wieczorem siadasz przy kominku z lampką czerwonego wina w ręku ,z ukochaną osobą.To wtedy,gdy siadasz i opowiadasz o wszystkim,o tym jak Ci minął dzień i jakie miałaś problemy,a ktoś Cię cierpliwie wysłuchuje. Idealnie jest wtedy,gdy jesteście przy stole wszyscy razem,ty,mąż i wasze dzieci.Gdy mimo tylu lat...

Uśmiechnęła się do siebie szeroko, kiedy usłyszała trzask drzwi wejściowych. Odłożyła jedną ze swoich ulubionych książek i spojrzała w stronę przedpokoju, gdzie chwilę później pojawiła się jej pięcioletnia córeczka.
– Cześć Skarbie. – Objęła mocno dziewczynkę, całując ją w główkę. – Jak było w przedszkolu?
– Fajnie! – odpowiedziała, od razu skupiając swoją uwagę na kilku zabawkach ustawionych pod ścianą.
– Cześć Kochanie. – Paweł pojawił się w pokoju i przelotnie musnął usta żony. – Jak się czujecie? – zapytał, kładąc dłoń na jej mocno już zaokrąglonym brzuchu.
– Dobrze.
– Babcia dzwoniła, zaprasza nas na weekend. Pojedziemy?
– Pewnie. – Uśmiechnęła się. – Julka, słyszałaś? Pojedziemy do babci!
– Supel!
– Jesteś głodny? Naleśniki są... – Zaczęła się podnosić, ale od razu ją powstrzymał.
– Siedź. Wezmę sobie.
– Przynieś może też Julce.
Uwielbiała te z pozoru zwykłe momenty. Kiedy Paweł wracał z pracy, Mała z przedszkola i mogli spędzić popołudnie i wieczór razem. Tak jak teraz, gdy zajęły się puzzlami, tradycyjnie już układając na wyścigi.
– Choć pomóc! – Julka uśmiechnęła się szeroko do taty, kiedy wrócił do salonu.
– Tobie czy mamie? – roześmiał się, siadając na kanapie.
Oparła się na jego ramieniu, czując jak mimowolnie jej oczy wypełniają się łzami. Tak bardzo ich kochała. I nie potrzebowała niczego więcej. Wszystko było idealnie.

Uśmiechnęła się do siebie szeroko, kiedy usłyszała trzask drzwi wejściowych. Odłożyła jedną ze swoich ulubionych książek i spojrzała w stronę przedpokoju, gdzie chwilę później pojawiła się jej pięcioletnia córeczka.
– Cześć Skarbie. – Objęła mocno dziewczynkę, całując ją w główkę. – Jak było w przedszkolu?
– Fajnie! – odpowiedziała, od razu skupiając swoją uwagę na kilku...

Dla mnie idealne życie, to życie zgodne z zasadą złotego środka. Chciałabym mieć tyle pieniędzy, żeby niespodziewane wydatki nie spędzały mi snu z powiek, żebym od czasu do czasu mogła pozwolić sobie na jakieś szalone wyprawy na Islandię czy Nową Zelandię, ale nie tak dużo, żeby martwić się, że jestem szczególnie łakomym kąskiem dla złodziei czy zazdrośników. Chciałabym mieć na tyle dużo ciekawej pracy, żeby się nie nudzić i nie mieć poczucia, że moje życie jest bezproduktywne, ale nie tak dużo, żeby zarywać noce i nie mieć czasu dla najbliższych i moich pasji. Chciałabym mieć wokół wielu życzliwych i inspirujących ludzi – przyjaciół, rodzinę, znajomych – ale chciałabym też czasem móc pobyć sama i nie czuć się z tego powodu źle. Chciałabym mieszkać w domu z ogrodem, z dala od zgiełku, ale mieć świetny dojazd do miasta, które przecież oferuje tyle atrakcji, wystaw, koncertów i przedstawień. Nie miałabym nawet nic przeciwko jakimś drobnym problemom – na tyle drobnym, by móc je łatwo rozwiązać i cieszyć się sukcesem. I faktem, że moje codzienne życie bez nich jest naprawdę idealne.

Dla mnie idealne życie, to życie zgodne z zasadą złotego środka. Chciałabym mieć tyle pieniędzy, żeby niespodziewane wydatki nie spędzały mi snu z powiek, żebym od czasu do czasu mogła pozwolić sobie na jakieś szalone wyprawy na Islandię czy Nową Zelandię, ale nie tak dużo, żeby martwić się, że jestem szczególnie łakomym kąskiem dla złodziei czy zazdrośników. Chciałabym...

Idealne życie to czas spędzony z najbliższymi, satysfakcjonująca praca, wspaniały dom w którym są osoby, które na ciebie czekają, przytulą, pocieszą, będą przy tobie. Nie możemy zapomnieć o przyjaciołach robiących za twoją drugą rodzinę, co cię nie opuszczą, nawet jeśli będziesz mieć kłopoty, czy jakieś problemy. Znajdywanie czasu nawet jak się go nie ma na rozwijanie swoich pasji. Nie ukrywanie się za maską kogoś kim nie jesteśmy, aby zadowolić wszystkich wokół tylko nie siebie.

Idealne życie to czas spędzony z najbliższymi, satysfakcjonująca praca, wspaniały dom w którym są osoby, które na ciebie czekają, przytulą, pocieszą, będą przy tobie. Nie możemy zapomnieć o przyjaciołach robiących za twoją drugą rodzinę, co cię nie opuszczą, nawet jeśli będziesz mieć kłopoty, czy jakieś problemy. Znajdywanie czasu nawet jak się go nie ma na rozwijanie...