Posiadam zdjęcie znad morza, na którym widać mnie jako mniej więcej 4-5 letnią dziewczynkę. Nie jest to jednak słodka, uśmiechnięta blondyneczka jak na większości pozostałych zdjęć. Na tym zdjęciu, zrobionym mi z zaskoczenia około 15 sekund po tym jak zostałam gwałtownie wyrwana ze słodkiego snu, wyglądam jak wściekły, rozczochrany burak. Naprawdę, burak. Czerwone policzki, włosy postawione we wszystkie strony, siedząca w pościeli, ale ta mina... Tej miny nie da się opisać. Czyste oburzenie, wściekłość i zdruzgotanie związane z przerwaniem mojej drzemki i na dodatek fotografowaniem mnie w takim stanie! Do dziś to zdjęcie wędruje z rąk moich rodziców do rąk ich znajomych przy każdej możliwej okazji. Co gorsza, ostatnio pokazali je nawet mojemu chłopakowi! O zgrozo. Rozbawieni byli jak nigdy. A ja, słysząc ich śmiech, wewnętrznie mam ochotę pokazać minę dokładnie taką, jak dziewczynka na zdjęciu.

Posiadam zdjęcie znad morza, na którym widać mnie jako mniej więcej 4-5 letnią dziewczynkę. Nie jest to jednak słodka, uśmiechnięta blondyneczka jak na większości pozostałych zdjęć. Na tym zdjęciu, zrobionym mi z zaskoczenia około 15 sekund po tym jak zostałam gwałtownie wyrwana ze słodkiego snu, wyglądam jak wściekły, rozczochrany burak. Naprawdę, burak. Czerwone policzki,...

Mam w domu takie zdjęcie, oczywiście.
Stoi dumnie na półce w pokoju, oprawione w drewnianą ramkę i jak na złość jest w dużym formacie. Mam tam może ze 4 latka. Ubrana stoję w żółtą bluzkę z biedronką na kwiatku. W dziwniej pozycji - jakby na baczność. No i w sumie z równie dziwnym wyrazem twarzy. Obok mój młodszy brat ledwo trzyma się na nogach, cały umazany jest czekoladą i czerwony na twarzy. Zdjęcie ze świąt, chyba wielkanocnych.
Moi znajomi jak przychodzą do mnie do domu i zobaczą to zdjęcie zawsze pytają, co to za chłopiec stoi z moim bratem. Ze stoickim spokojem i pełną powagą odpowiadam że to ja. Nigdy na początku nie wierzą. Po prostu moja mama nigdy nie była dobrą fryzjerką... Potem jest już tylko śmiech.

Mam w domu takie zdjęcie, oczywiście.
Stoi dumnie na półce w pokoju, oprawione w drewnianą ramkę i jak na złość jest w dużym formacie. Mam tam może ze 4 latka. Ubrana stoję w żółtą bluzkę z biedronką na kwiatku. W dziwniej pozycji - jakby na baczność. No i w sumie z równie dziwnym wyrazem twarzy. Obok mój młodszy brat ledwo trzyma się na nogach, cały umazany jest czekoladą...

Najgorsze zdjęcia jakie mam robi mój chłopak. Zamiast uchwycić wspólne piękne i radosne chwilę on woli dokumentować moje wpadki. Są to zdjęcia typu: Ania z podwójnym podbródkiem lub Ania śpiąca z otwartą buzią. Jednym z jego ulubionych moich zdjęć i zarazem moim najgorszym jest rezultat naszych wygłupów kiedy wepchnął mi do buzi całą paczkę skitelsów! W prawdzie nie wymiotowałam po tym tęczą, ale uraz do skitelsów mam do dziś dzień, a minęło około dwóch lat. Jak wyglądałam na zdjęciu nie muszę opisywać... Gdyby zdjęcie ujrzało światło dzienne, obraziłabym się na niego do końca życia i jeden dzień dłużej!

Najgorsze zdjęcia jakie mam robi mój chłopak. Zamiast uchwycić wspólne piękne i radosne chwilę on woli dokumentować moje wpadki. Są to zdjęcia typu: Ania z podwójnym podbródkiem lub Ania śpiąca z otwartą buzią. Jednym z jego ulubionych moich zdjęć i zarazem moim najgorszym jest rezultat naszych wygłupów kiedy wepchnął mi do buzi całą paczkę skitelsów! W prawdzie nie...

Od razu wiem które to zdjęcie, schowane głęboko ...
Nastolatka z lekką nadwagą, której się ogromnie wstydziłam - na gorących źródłach, wyjazd z rodzinką. Z chudą kuzynką robimy sobie zdjęcie, żeby wyjść "szczuplej" wciągam brzuch i oto mam zdjęcie, wyglądam jak Pudzian, wciągam brzuch a wywaliło mi bary :D

Od razu wiem które to zdjęcie, schowane głęboko ...
Nastolatka z lekką nadwagą, której się ogromnie wstydziłam - na gorących źródłach, wyjazd z rodzinką. Z chudą kuzynką robimy sobie zdjęcie, żeby wyjść "szczuplej" wciągam brzuch i oto mam zdjęcie, wyglądam jak Pudzian, wciągam brzuch a wywaliło mi bary :D

Takim kompromitującym zdjęciem jest dla mnie fotografia z okresu niemowlęctwa przedstawiającą mnie golusieńką w wanience, nie wiem w jakim celu zostało zrobione, pewnie dlatego, że rodzice pod wpływem entuzjazmu chcieli uwiecznić tę chwilę,kiedy ich dziecko zażywa kąpieli.
Większości z nas zdarzyło się zrobić do fotografii niekorzystną minę. Miałam takie zdjęcie w wieku 15 lat. Nie chciałam być wtedy fotografowana, ale mój tata się uparł. Wyglądałam na nim po prostu śmiesznie, z zamkniętymi oczami, próbując się uśmiechać. Taka fotografia nie powinna nigdy powstać.

Takim kompromitującym zdjęciem jest dla mnie fotografia z okresu niemowlęctwa przedstawiającą mnie golusieńką w wanience, nie wiem w jakim celu zostało zrobione, pewnie dlatego, że rodzice pod wpływem entuzjazmu chcieli uwiecznić tę chwilę,kiedy ich dziecko zażywa kąpieli.
Większości z nas zdarzyło się zrobić do fotografii niekorzystną minę. Miałam takie zdjęcie w wieku 15...

Jak byłam mała to porysowałam jedno swoje zdjęcie- jak leżę na łóżku i piję mleko z butelki. Na zdjęciu mam ok. 2 lat, więc chyba zrobiłam to dlatego, że wstydziłam się, że będąc taka "duża" nadal piję mleko z butelki ;).

Jak byłam mała to porysowałam jedno swoje zdjęcie- jak leżę na łóżku i piję mleko z butelki. Na zdjęciu mam ok. 2 lat, więc chyba zrobiłam to dlatego, że wstydziłam się, że będąc taka "duża" nadal piję mleko z butelki ;).

Własne zdjęcie, po zobaczeniu którego czuję się niesamowicie zażenowana? Tylko jedno? Wolne żarty! ;) Gdyby to było tylko jedno, nie byłoby tak źle! Ale jest takich kilka. ;)

Pierwsze pochodzi z okresu niemowlęctwa. Wiadomo, jacy są świeżo upieczeni rodzice - pragną uwiecznić każdą chwilę z życia swojego dziecka, każdą minę, pozę, ubranko... lub jego brak. ;) Chyba zrobiła je mama. ;) Cóż, nagie zdjęcia z dzieciństwa na pewno są czymś, co nigdy nie powinno ujrzeć światła dziennego, trafić na samo dno szuflady, a najlepiej nigdy nie powstać. ;)

Większość z nas nie lubi też chwalić się swoimi zdjęciami z dowodów osobistych, legitymacji czy innych dokumentów. Moje pierwsze legitymacyjne, żenujące zdjęcie przedstawia mnie jako sześcioletnią dziewczynkę. Dla zwykłego obserwatora będzie to pewnie zwyczajne zdjęcie, jednak ja od zawsze widząc je, czułam się zawstydzona - pulchna buzia, okulary, dwa śmieszne kucyki oraz nad wiek poważna i zacięta mina (usta niczym wąska, biała krecha; zapewne byłam nieco zestresowana). I to chyba tego wyrazu twarzy w całym tym zdjęciu najbardziej mi wstyd. ;)

Ostatnie zdjęcie pochodzi z paszportu. Mam na nim szesnaście lat. Należało ściąć do niego grzywkę powyżej brwi, bo musiały być widoczne na fotografii, a ponadto zdjęcie wykonano od przodu, przez co zawsze przypomina mi zdjęcie rodem z kartoteki policyjnej. ;)

Własne zdjęcie, po zobaczeniu którego czuję się niesamowicie zażenowana? Tylko jedno? Wolne żarty! ;) Gdyby to było tylko jedno, nie byłoby tak źle! Ale jest takich kilka. ;)

Pierwsze pochodzi z okresu niemowlęctwa. Wiadomo, jacy są świeżo upieczeni rodzice - pragną uwiecznić każdą chwilę z życia swojego dziecka, każdą minę, pozę, ubranko... lub jego brak. ;) Chyba zrobiła...

Tak, mam takie zdjęcie – istny wstyd i hańba!

Jesteśmy obok siebie na wersalce.
Ja i mój kuzyn.
Ja mam dziesięć miesięcy.
On ma trzy.
Ja siedzę – jak mnie Pan Bóg stworzył.
On leży – jest w pełni ubrany i patrzy na mnie.
Ja wyglądam grubo.
On wygląda w sam raz.
Ja pochłaniam jakieś jedzenie.
On oczywiście niczego nie je.
Ja jestem dziewczynką.
On jest chłopcem.
Ja jestem starsza.
On jest młodszy.
No i w dodatku jesteśmy kuzynami.

Gdybyście to mogli zobaczyć! To zdjęcie tylko na pierwszy rzut oka wygląda zabawnie, a tak naprawdę to prawdziwa kompromitacja!! Robiła je chyba moja mama. Mój kuzyn też ma taką odbitkę...

Tak, mam takie zdjęcie – istny wstyd i hańba!

Jesteśmy obok siebie na wersalce.
Ja i mój kuzyn.
Ja mam dziesięć miesięcy.
On ma trzy.
Ja siedzę – jak mnie Pan Bóg stworzył.
On leży – jest w pełni ubrany i patrzy na mnie.
Ja wyglądam grubo.
On wygląda w sam raz.
Ja pochłaniam jakieś jedzenie.
On oczywiście niczego nie je.
Ja jestem dziewczynką.
On jest chłopcem....

Najgorsze fotografie to te ,które uwieczniają żenujące chwilę w naszym życiu. Temat konkursowy skłonił mnie do wertowania starych , rodzinnych albumów w celu odnalezienia ,,Tego" zdjęcia.
Natrafiłam na wiele fotografii :moja twarz widziana oczami mamy ,uwieczniona starym aparatem , pokazywała się co chwilę.
Dwa zdjęcia wyróżniały się na tle pozostałych. Na jednym przyjęłam wymyślną pozę .Gdybym była starsza można by uznać ,że próbowałam naśladować Marilyn Monroe. Rzeczywistość wyglądała inaczej. Na zdjęciu uwieczniono trzy letnią dziewczynkę ,która wypina mały brzuszek i pozwala swojej sukience swobodnie unosić się do góry .
Jednak najgorsza fotografia przedstawia mnie w wieku lat ,bodajże czterech , gdy do zdjęcia rozdziawiam usta w wyrazie zdziwienia .W tym ,że małe dziecko może zostać zaskoczone nie ma nic dziwnego.
Cała twarz wysmarowana czekoladą- oto czego powinnam się wstydzić.
Po dzień dzisiejszy uwielbiam opychać się czekoladą ,jednakże teraz staram się by nikt nie uwiecznił mnie w takiej kompromitującej sytuacji. Czterolatka ,której twarz jest brudna od zjedzonych słodyczy może uchodzić za słodką , choć w mojej ocenie wyglądałam jakbym cały dzień ,od świtu do nocy spędziła w kałuży.

Najgorsze fotografie to te ,które uwieczniają żenujące chwilę w naszym życiu. Temat konkursowy skłonił mnie do wertowania starych , rodzinnych albumów w celu odnalezienia ,,Tego" zdjęcia.
Natrafiłam na wiele fotografii :moja twarz widziana oczami mamy ,uwieczniona starym aparatem , pokazywała się co chwilę.
Dwa zdjęcia wyróżniały się na tle pozostałych. Na jednym przyjęłam...

Większość pań się do tego nie przyzna, ale chyba każda zamężna kobieta ma w swoim domu skrytkę w której trzyma pudełko zabezpieczone na kilka zamków, w których trzyma zdjęcia z TEGO dnia. Dobrze wiecie o czym mówię, drogie panie. Zdjęcia z wieczoru panieńskiego to najbardziej żenujące, szalone i wstydliwe zdjęcia jakie każda z nas posiada. W końcu to ostatni dzień naszej wolności – dlaczego zatem nie zaszaleć, skoro towarzyszą nam tylko nasze najlepsze przyjaciółki, a nasz przyszły mąż prawdopodobnie upija się z kolegami w barze, oglądając mecz piłki nożnej? Kiedy tylko przebierzemy się w szalony strój, ubrudzimy się pizzą i nagle najdzie nas ochota na taniec, zawsze znajdzie się ktoś, kto wyciągnie aparat – a potem robi się tylko gorzej. Nie martwcie się, drogie panie. Wasze tajemnice są bezpieczne, ukryte zaradnie w małym pudełku po butach pod waszym łóżkiem.

Większość pań się do tego nie przyzna, ale chyba każda zamężna kobieta ma w swoim domu skrytkę w której trzyma pudełko zabezpieczone na kilka zamków, w których trzyma zdjęcia z TEGO dnia. Dobrze wiecie o czym mówię, drogie panie. Zdjęcia z wieczoru panieńskiego to najbardziej żenujące, szalone i wstydliwe zdjęcia jakie każda z nas posiada. W końcu to ostatni dzień naszej...