Barman! Stawiam wszystkim kolejkę najlepszej whisky! Dlaczego? Otóż chcę wam wszystkim opowiedzieć mało znaną historię o jednej z najniebezpieczniejszych kobiet trzęsących bajkowym półświatkiem. Niech was nie zmyli jej ksywa "Kopciuszek". To bardzo groźna kobieta. Taki bajkowy "Człowiek z blizną". Śmiejecie się? To posłuchajcie. Pamiętacie tą słynną masakrę w burdelu "U Macochy"? Nie róbcie zdziwionych min jak na pogrzebie teściowej! To zrobiła "Kopciuszek", która w ten sposób chciała pozbyć się konkurencyjnego gangu "Macochy", która ze swoimi wiecznie pijanymi córeczkami handlowała żywym towarem. Mało wam jeszcze? A pamiętacie jak spalił się doszczętnie ten wielki pałac bajkowego bossa ps. "Książe"? To też jej robota. Podobno pokłóciła się z nim na jednej zakrapianej imprezie. Trzasnął ją na pożegnanie "z liścia" a w odpowiedzi następnego dnia ona wjechała w jego dom cysterną z benzyną. Wiecie też dlaczego nie ma już Złego Wilka? Tak - tego samego co rozwalił w zeszłym roku 20 myśliwych a w tym roku miało zająć się nim wojsko. To jej koleżanka Czerwony vel. "Krwawy" Kapturek zleciła jego eliminację. Jak chcecie zobaczyć jak skończył to spójrzcie co leży u niej w willi w holu. Plotka głosi, że "Kopciuszek" nie wzięła za tą robotę ani grosza i zrobiła to dla samego futra bo nie miała czym ozdobić domu. "Kopciuszek"? Dobre sobie! Podobno bierze regularną dolę nawet od tych 7 kryminalistów z Gangu Śnieżki. Jak skopała kiedyś publicznie tych jej kokainowych krasnoludków to podobno sama Śnieżka przyszła z kopertą by pocałować pierścień. Mówię wam. Strzeżcie się "Kopciuszka".

Barman! Stawiam wszystkim kolejkę najlepszej whisky! Dlaczego? Otóż chcę wam wszystkim opowiedzieć mało znaną historię o jednej z najniebezpieczniejszych kobiet trzęsących bajkowym półświatkiem. Niech was nie zmyli jej ksywa "Kopciuszek". To bardzo groźna kobieta. Taki bajkowy "Człowiek z blizną". Śmiejecie się? To posłuchajcie. Pamiętacie tą słynną masakrę w burdelu...

- Te!!! Alladyn!! - zawołał chłopak w bluzie z kapturem podchodząc do grupki stojących przy trzepaku chłopaków.
- Sieeema Dżin!! - odkrzyknął Alladyn i uścisnęli sobie dłonie.
- Mam nowe lampy - rzekł Dżin i porozumiewawczo mrugnął do chłopaków.
- Po ile?
- Stówa za sztukę. Chcecie obejrzeć? Mam 14 sztuk na aucie
- W porzo to poka - rzucił jeden.
Cała grupka poszła za Dżinem do jego furgonetki, gdzie na paca ukazały się pięknie zdobione fajki wodne.
- Uohooooohoooo to wieczorem próba!!! Biorę 5 - rzekł Alladyn i błogi uśmiech wykwitł na twarzach wszystkich zebranych.

- Te!!! Alladyn!! - zawołał chłopak w bluzie z kapturem podchodząc do grupki stojących przy trzepaku chłopaków.
- Sieeema Dżin!! - odkrzyknął Alladyn i uścisnęli sobie dłonie.
- Mam nowe lampy - rzekł Dżin i porozumiewawczo mrugnął do chłopaków.
- Po ile?
- Stówa za sztukę. Chcecie obejrzeć? Mam 14 sztuk na aucie
- W porzo to poka - rzucił jeden.
Cała grupka poszła za...

-Potwór?- jeden z wieśniaków sceptycznie spojrzał na ojca dziewczyny.
-Trzeba go zabić.- odparł inny, nie wiedząc jeszcze, że za kilkadziesiąt minut jego plan się spełni i razem powędrują ku zamkowi bestii.
-Wszyscy zginiemy...- szepnął kolejny, biorąc kolejny łyk piwa i przełykając napój z wyrazem zwątpienia.

Bella spoglądała z okna w wieży, wypatrując majaczących w tle śladów pochodni. Do tej pory nie dostrzegła ani jednej i zaczynała poważnie się martwić. Co jeśli jej plan zawiedzie? Może ojciec nie zdołał ich przekonać, że jego córka znajduje się w niebezpieczeństwie?
Odkąd uratowała tatę, dobrowolnie oddając się w ręce tego potwora, myślała tylko o tym jak sprawić, żeby sytuacja obróciła się na jej korzyść. Dopiero kilka dni temu obmyśliła plan, który miał szansę się udać. Rozkochała w sobie Bestię, zaczynając od dnia, gdy uratowała go przed wilkami. Już niedługo później przepisał na nią testament, a wszyscy w zamku obdarzyli ją szczerą miłością. Wczorajszego wieczoru potwór uśmiechnął się pierwszy raz odkąd go zobaczyła i w tamtym momencie dopadły ją wyrzuty sumienia, które jednak przeszły po chwili.
Z rozmyślań wywołał ją ryk Bestii. Z oddali nadchodzili chłopi niosąc prowizoryczne pochodnie i błyszczące w świetle księżyca widły.
Bella uśmiechnęła się pod nosem. Teraz wystarczyło poczekać aż jej "kochanek" zginie i będzie mogła przejąć cały jego majątek. Łącznie z ogromną biblioteką- przypomniała sobie, i ruszyła po schodach, aby spotkać własne przeznaczenie.

-Potwór?- jeden z wieśniaków sceptycznie spojrzał na ojca dziewczyny.
-Trzeba go zabić.- odparł inny, nie wiedząc jeszcze, że za kilkadziesiąt minut jego plan się spełni i razem powędrują ku zamkowi bestii.
-Wszyscy zginiemy...- szepnął kolejny, biorąc kolejny łyk piwa i przełykając napój z wyrazem zwątpienia.

Bella spoglądała z okna w wieży, wypatrując majaczących w tle...

Czerwony Kapturek odwrócił się. W półmroku zaśmieconego zaułka unosiła się gęsta para i odór dochodzący z kanalizacji. Dziewczyna usłyszała cichy szmer za jednym z kontenerów. Przywarła do obwieszonego starymi plakatami muru, gdzieś pomiędzy reklamą cyrku z główną atrakcją - żywymi wilkami, a promocją nocnego klubu „szalona Babcia” i wstrzymała oddech nasłuchując. Długie sekundy mijały, Kapturek słyszała donośne jak dzwon bicie serca. Wtem zza rozmokniętego kartonu wyskoczył kot. Najbrzydsze zwierzę jakie dziewczyna widziała. Brudny, wychudzony, zapchlony kocur bez lewego ucha i z zaropiałym prawym okiem. Rzucił na nią przerażone spojrzenie, po czym umknął znikając w ciemności. Odetchnęła z ulgą i ruszyła w dalszą drogę. Zatrzymywanie się na dłuższy czas nie było bezpieczne, matka wyraźnie przestrzegła ją żeby nie zbaczać z drogi. Sieć ciągnących się jak labirynt, wąskich, mrocznych uliczek miasta nie był miejscem dla czternastoletnich dziewczynek, niestety- los sprawił, że Kapturek urodziła się w najbardziej niebezpiecznym i zapchlonym mieście na Ziemi.
Gdzieś w oddali rozległ się huk wystrzału, znak kolejnego tej nocy porachunku mafii. Dziewczyna sięgnęła za pas upewniając się, że niewielki rewolwer wciąż jest na swoim miejscu. Przyspieszyła kroku, a na jej twarzy malował się wyraz determinacji. Do mieszkania babci zostały jeszcze trzy przecznice…

Czerwony Kapturek odwrócił się. W półmroku zaśmieconego zaułka unosiła się gęsta para i odór dochodzący z kanalizacji. Dziewczyna usłyszała cichy szmer za jednym z kontenerów. Przywarła do obwieszonego starymi plakatami muru, gdzieś pomiędzy reklamą cyrku z główną atrakcją - żywymi wilkami, a promocją nocnego klubu „szalona Babcia” i wstrzymała oddech nasłuchując. Długie...

Ariel przerzuciła krwisto czerwone włosy przez ramię i pochyliła się, by zgasić papierosa o podeszwę swojego 15 centymetrowego buta. Mężczyzna stojący za nią sprzedał jej siarczystego klapsa w jędrny pośladek, odziany jedynie w skąpe, koronkowe majteczki koloru białego, które w komplecie ze staniczkiem pięknie odznaczały się na jej ciele. Ta wyciągnęła w jego kierunku dłoń, na którą położył okrągłą, pięciozłotową monetę. Dziewczyna wrzuciła monetę do małej kieszonki w majteczkach i odwróciła się w kierunku żelaznych drzwi na tyłach klubu. Seksownym chodem, niczym kotka idąca po wybiegu, wtargnęła na salę łapiąc pierwszy wolny drążek, na który zarzuciła swoje zgrabne nogi oplatając je wokół bardzo mocno. Tak właśnie co noc Ariel rozpoczynała swoje "figle", by nad ranem wrócić do domu w towarzystwie na wpół - trzeźwego mężczyzny. Zwykle rozgrywała to bardzo szybko. Jeszcze bardziej upijała swojego towarzysza, tańcząc i rozbierając się przy tym do naga, a gdy ten nie będąc już na siłach wreszcie zasnął ostatkami sił majacząc coś pod nosem, okradała go i za siadywała na parapecie okna, paląc papierosa, popijając gorące kakao i licząc zarobione pieniądze. Marzyła o tym, by zwiedzić Azję, w duchu wierząc, że tam byłaby dla nich na tyle "egzotyczna", że pieniądze sypałyby się jak z rękawa.

Ariel przerzuciła krwisto czerwone włosy przez ramię i pochyliła się, by zgasić papierosa o podeszwę swojego 15 centymetrowego buta. Mężczyzna stojący za nią sprzedał jej siarczystego klapsa w jędrny pośladek, odziany jedynie w skąpe, koronkowe majteczki koloru białego, które w komplecie ze staniczkiem pięknie odznaczały się na jej ciele. Ta wyciągnęła w jego kierunku dłoń,...

Zuzanna Pevensie wysiadła na dworcu katowickim, gdzie przywitała się ze śląskimi ziomalami. Dziś mieli duże zadanie - wielkie graffiti na świeżo oddanym wiadukcie w Katowicach Ligocie. Mieli pracować w nocy w rytm piosenki Jestem Bogiem Paktofoniki. Całe przedsięwzięcie oznaczało dużą dawkę adrenaliny, której Zuzanna nigdy w Anglii nie poczuje, a zresztą Katowice to nie Londyn. Trzeba tu przyjechać, aby pooddychać tym powietrzem i po-przebywać z tymi ludźmi.

Zuzanna Pevensie wysiadła na dworcu katowickim, gdzie przywitała się ze śląskimi ziomalami. Dziś mieli duże zadanie - wielkie graffiti na świeżo oddanym wiadukcie w Katowicach Ligocie. Mieli pracować w nocy w rytm piosenki Jestem Bogiem Paktofoniki. Całe przedsięwzięcie oznaczało dużą dawkę adrenaliny, której Zuzanna nigdy w Anglii nie poczuje, a zresztą Katowice to nie...

Zuzanna Pevensie wysiadła na dworcu katowickim, gdzie przywitała się ze śląskimi ziomalami. Dziś mieli duże zadanie - wielkie graffiti na świeżo oddanym wiadukcie w Katowicach Ligocie. Mieli pracować w nocy w rytm piosenki Jestem Bogiem Paktofoniki. Całe przedsięwzięcie oznaczało dużą dawkę adrenaliny, której Zuzanna nigdy w Anglii nie poczuje, a zresztą Katowice to nie Londyn. Trzeba tu przyjechać, aby pooddychać tym powietrzem i po-przebywać z tymi ludźmi.

Zuzanna Pevensie wysiadła na dworcu katowickim, gdzie przywitała się ze śląskimi ziomalami. Dziś mieli duże zadanie - wielkie graffiti na świeżo oddanym wiadukcie w Katowicach Ligocie. Mieli pracować w nocy w rytm piosenki Jestem Bogiem Paktofoniki. Całe przedsięwzięcie oznaczało dużą dawkę adrenaliny, której Zuzanna nigdy w Anglii nie poczuje, a zresztą Katowice to nie...

Dzień 1
Kochany Pamiętniczku!
Dziś w cukierni znów był straszny dzień. Roboty po kokardę,a ta Małgośka, którą zatrudniłam tylko z powodu błagań jej ojca jest niesamowitym leniem. Chodzi za mną i tylko " Pani Jagusiu, mogę pierniczka?", "Pani Jagusiu, idę na papieroska." Tylko by wyjadała asortyment i robiła przerwy na fajki. Jej braciszek, ten cały Jasio to też niezły szelma. Złodziejaszek i cwaniak. Wiem, ze zanim zatrudniłam Małgośkę wykradał mi cukierki z wystawy sklepowej.Odkąd założyłam moją wyśnioną cukierenkę "Chatka z piernika" starałam się zaskarbić przyjaźń dzieci z okolicznych wsi- a to degustacja pierników, a to upiekłam i zaniosłam do pobliskiej podstawówki ciasto. Człowiek robi co może, żyły wypruwa, żeby ludziom dogodzić, a tu taka mimoza i impertynent. Już postanowiłam . Zwolnię ją jutro. Żal mi jej ojca, bo błagał mnie, żebym dziewuszysku pracę dala, zanim całkiem zejdzie na psy, ale mówi się trudno. Dłużej takiego lenia i darmozjada trzymała nie będę!

Dzień 2
Kochany Pamiętniczku!
Co to się porobiło, jaka potwarz, jakie chamstwo soczyste! Zwolniłam ją owszem i zaczęło się! Wyzwiska i pogróżki! Tupeciarski Jasio wymyślił sobie,ze jak nie zatrudnię jego siostrzyczki z powrotem to puści o mnie takie plotki po okolicy, ze jak usłyszę to nie wierzę! I ze już po wsze pokolenia będą mnie nazywać "babą Jagą" i dzieci mną straszyć! Co za tupet! Ale ja nie dam się zastraszyć gagatkowi, ludzie mnie znają wiedzą jaka jestem i na pewno nikt nie uwierzy w te bzdury!

Dzień 1
Kochany Pamiętniczku!
Dziś w cukierni znów był straszny dzień. Roboty po kokardę,a ta Małgośka, którą zatrudniłam tylko z powodu błagań jej ojca jest niesamowitym leniem. Chodzi za mną i tylko " Pani Jagusiu, mogę pierniczka?", "Pani Jagusiu, idę na papieroska." Tylko by wyjadała asortyment i robiła przerwy na fajki. Jej braciszek, ten cały Jasio to też niezły...

Była kiedyś dziewczynka. Nazywano ją Dziewczynką z zapałkami. Mówiono, że podobno umarła z zimna i biedy.
Ta historia jednak wyglądała zupełnie inaczej.
Dziewczynka była piromanką i pochodziła z bogatej rodziny. Niestety z powodu swojej fascynacji ogniem w wieku pięciu lat została sierotą. Cudem udało jej się uciec z płonącego domu. Pociąg do ognia był jednak silniejszy od wszystkiego innego i nie mogła przestać. Podpalała najpierw stare szopy, ale szybko przestało dawać jej to satysfakcje. Potem domy, kościoły. Spaliła nawet jedną wieś.
Jej koniec był smutny ponieważ skończyły jej się zapałki i umarła z tęsknoty za ogniem.

Była kiedyś dziewczynka. Nazywano ją Dziewczynką z zapałkami. Mówiono, że podobno umarła z zimna i biedy.
Ta historia jednak wyglądała zupełnie inaczej.
Dziewczynka była piromanką i pochodziła z bogatej rodziny. Niestety z powodu swojej fascynacji ogniem w wieku pięciu lat została sierotą. Cudem udało jej się uciec z płonącego domu. Pociąg do ognia był jednak silniejszy od...

Był środek księżycowej nocy, Jacek rozchylił torbę i upewnił się, że kwiaty paproci są w środku. To najkrótsza noc w roku, więc musi się spieszyć. Ma dostarczyć towar nieznanemu mu bliżej handlarzowi. Miasto miało posępną aurę. Blade światło księżyca odbijało się od niskich i zaniedbanych budynków, padając na brudną kostkę chodnikową. Z jednej strony nienawidził, z drugiej kochał to miasto. Pozwalało mu na sprzedaż wszystkiego co znalazł, albo ukradł. Zatruty owoc za bezcen oddał niedawno pewnej miłej staruszce, a szklane pantofelki pięknej dziewczynie. Jednak to co robi dzisiaj, nie jest do końca zgodne z prawem. Kwiat paproci należy znaleźć, a nie wolno go sprzedawać czy kupować. Jednak Jacek ma pewien układ z elfami, które założyły plantację paproci w stumilowym lesie. Oni wykorzystują skrzaty do zbioru kwiatów, a on je sprzedaje. Towar opiewa na horrendalne kwoty co wcale nie polepsza sytuacji. Chłopak uskoczył w małą uliczkę przed strażnikami, wytarł czoło chusteczką haftowaną i poszedł dalej w mroki miasta. To była naprawdę ciepła i parna noc. Lecz zamiast jaśminu czuł ołów i spiż. Metaliczny posmak unosił się w powietrzu. To zły znak, musiał uważać na gang Czarnego Licha, to do nich należała dzielnica w której przebywał. Musiał odnaleźć mordownie Rzym, tam na niego ma czekać ów pośrednik. Jacek nie lubił myśleć o sobie jak o paserze, był raczej kreatywnym przedsiębiorcą. Bystre oko dojrzało szyld „Karczma Rzym”, wszedł do środka. Tam dostrzegł niezliczoną ilość straganów z różnymi rzeczami na sprzedaż. Była magiczna fasola, ziarenko grochu, nowe szaty cesarza, lampa z dżinem i inne przeróżne cuda i dziwi z całego świata. Podszedł do baru, za którym stała Sierotka Marysia dorabiająca na nocnej zmianie. Gdzie jest Twardowski? Zapytał oschle, dziewczynę. Twardowski? To nic nie słyszałeś? Jest na księżycu, o tam w kącie stoi facet od niego, podobno ma odebrać od ciebie coś co należy do niego. Jacek przełknął ślinę, słyszał z jakimi typkami zadawał się szlachcic. Podszedł do mężczyzny ubranego na czarno i wręczył mu torbę. To towar dla Twardowskiego. Z tobą nie chce mieć nic wspólnego. Na to jego rozmówca zmarszczył brwi i powiedział: „Teraz pracujesz dla mnie, choć trzeba odnaleźć Baltazara Gąbkę”

Był środek księżycowej nocy, Jacek rozchylił torbę i upewnił się, że kwiaty paproci są w środku. To najkrótsza noc w roku, więc musi się spieszyć. Ma dostarczyć towar nieznanemu mu bliżej handlarzowi. Miasto miało posępną aurę. Blade światło księżyca odbijało się od niskich i zaniedbanych budynków, padając na brudną kostkę chodnikową. Z jednej strony nienawidził, z drugiej...