Moja droga Z.,
Tydzień temu zmarł mój mąż, którego zawsze uważałaś za dziadka i tylko z trudnością mogę sobie wyobrazić, co teraz czujesz. Jednak Władysław, chociaż bardzo kochał Ciebie oraz Twoją mamę, nie był waszym krewnym. Zawsze mu się podobałam, ale nie zwracałam uwagi na niego i jego nieśmiałość. Mój najdroższy Janek był mężczyzną z moich snów, ale wzięto go do wojska, a kiedy wrócił, nie chciał mnie znać. Bałam się bycia samą. I dlatego przyjęłam oświadczyny Władysława.
Twoja mama nigdy nie miała się dowiedzieć i Ty także. Teraz jednak, kiedy Władysław zmarł, nic już nie wiąże mojego języka. Uważam, że każdy człowiek ma prawo do prawdy o swoim pochodzeniu, choćby miało to boleć. Piszę do Ciebie, a nie do Twojej mamy, bo boję się, że złamię jej serce. Popełniłam błąd, zatajając przed nią przeszłość, ale sądziłam zawsze, że tak będzie lepiej. Może miałam słuszność. Teraz chcę tylko, żeby o mnie nie krążyły fałszywe słowa.
Tak jak częścią przeszłości Władysława było uznanie Twojej mamy za córkę, tak częścią mojej historii będzie zawsze miłość do Janka i wszystkie jej konsekwencje. Wiem, że to uczucie nie mogło być błędem, skoro dało mi tyle szczęścia. Nie mogę się go dłużej wypierać. Jestem już starą kobietą i pragnę, żeby ktoś mnie zrozumiał i przechował mój prawdziwy obraz. Władysław kochał mnie i was tak, jak Janek nie mógłby mnie kochać. Byłyśmy jedyną rodziną dla mojego męża.
Całuję Cię mocno,
Babcia.

Moja droga Z.,
Tydzień temu zmarł mój mąż, którego zawsze uważałaś za dziadka i tylko z trudnością mogę sobie wyobrazić, co teraz czujesz. Jednak Władysław, chociaż bardzo kochał Ciebie oraz Twoją mamę, nie był waszym krewnym. Zawsze mu się podobałam, ale nie zwracałam uwagi na niego i jego nieśmiałość. Mój najdroższy Janek był mężczyzną z moich snów, ale wzięto go do...

Moja droga,
Piszemy chociaż wiemy, że informacji tych wolałabyś nigdy w życiu nie słyszeć!
Niestety jednak musisz poznać prawdę! Nie można żyć całe życie w kłamstwie!
Niestety musimy Ci o tym powiedzieć, abyś więcej nas nie męczyła swoją obecnością!
Tak naprawdę wcale nie chcemy z Tobą być! Przebywanie w Twoim towarzystwie nie jest dla nas miłe, a Twojego ciągłego latania ze ścierą i ocierania z nas kurzy mamy serdecznie dość! Przecież nie po to jesteśmy stworzone, aby leżeć na półce! Nie pomyślałaś, że masz nas za dużo!
Nie jesteśmy tylko po to, żeby zbierać kurze z Twojego pokoju, ale przede wszystkim jesteśmy po to, żeby nas czytać!
Chcemy być używane codziennie! Dlatego musisz oddać nas do biblioteki!
Podjęłyśmy tą decyzję za Ciebie! I jest ona nieodwracalna! Tam ludzie będą nas czytać każdego dnia, Ty możesz wybrać jedynie jedną z nas, a reszta musi leżeć i czekać na swoją kolej! Zrób to dla nas i udostępnij nas ludziom!
Wiemy, że o nas dbasz i nie chcesz, żebyśmy zostały zniszczone, ale nie każdy od razu musi zaginać w książkach rogi i rozlewać na nie herbatę! Daj ludziom szansę!
Twoje książki!

Moja droga,
Piszemy chociaż wiemy, że informacji tych wolałabyś nigdy w życiu nie słyszeć!
Niestety jednak musisz poznać prawdę! Nie można żyć całe życie w kłamstwie!
Niestety musimy Ci o tym powiedzieć, abyś więcej nas nie męczyła swoją obecnością!
Tak naprawdę wcale nie chcemy z Tobą być! Przebywanie w Twoim towarzystwie nie jest dla nas miłe, a Twojego ciągłego...

Cześć Droga Siostrzyczko !
Nie miałyśmy okazji się poznać,los był dla nas zbyt okrutny...
To wszystko wydarzyło się 10 lat temu. Nasi rodzice byli bardzo szczęśliwi , że będą mieć drugą córkę. Niestety , ten straszny wypadek wszystko odmienił. Dobrze wiem co czułaś, gdy mama musiała przekazać Ci tę straszną wiadomość. Bardzo ciężko to zniosłaś i znosisz do dziś.
Jedyna , prawdziwa cząstka mnie to zdjęcie USG z badania , które nosisz w portfelu i strzeżesz jak oka w głowie.
Piszę do Ciebie z miejsca zwane niebem dla nie narodzonych dzieci.
Kochana, tutaj naprawdę jest raj! To wszystko istnieje.
Wszystko co spotyka Cię na ziemi jest niczym w porównaniu z tym co istnieje tutaj ;-). Nie martw się sprawami ziemskimi. Bądź tylko dobrym człowiekiem a wszystko zostanie Ci zwrócone podwójnie.
Spotkamy się niebawem. Bardzo Cię kocham.
Twoja Siostrzyczka...

Cześć Droga Siostrzyczko !
Nie miałyśmy okazji się poznać,los był dla nas zbyt okrutny...
To wszystko wydarzyło się 10 lat temu. Nasi rodzice byli bardzo szczęśliwi , że będą mieć drugą córkę. Niestety , ten straszny wypadek wszystko odmienił. Dobrze wiem co czułaś, gdy mama musiała przekazać Ci tę straszną wiadomość. Bardzo ciężko to zniosłaś i znosisz do dziś.
Jedyna ,...

Drogi Pawle,
Czy pamiętasz jeszcze, gdy jako młody człowiek zabrałeś leżącą na łące piłkę, tłumacząc sobie, że jest ona niczyja, choć dobrze wiedziałeś, że piłki nie pojawiają się znikąd i trzeba za nie sowicie zapłacić?
A przypominasz sobie, gdy w wieku czternastu lat wracając ze szkoły po dwóch godzinach wychowania fizycznego, łaknąłeś picia tak bardzo, że zatrzymałeś się w sklepie i pod pozorem potrzeby kartonów na zajęcia plastyczne, po które pani ekspedientka musiała udać się na zaplecze, zostawiając ciebie samego w sklepie, więc pod pozorem jej dobrego i uczciwego serca zwinąłeś z lodówki mrożoną oranżadę i wtrąbiłeś ją bez skrupułów pięć minut później za sklepem siedząc na otrzymanym kartonie?
Pewnie świta Ci też w głowie scena z okresu studenckiego, kiedy siedząc w gabinecie profesora, wykorzystałeś chwilę jego nierozwagi i zwinąłeś test, który miałeś rozwiązać dnia kolejnego na egzaminie, oszukując tym samym nie tylko profesora i prestiż uczelni, ale także znajomych, którym owego testu nie udostępniłeś.
Pawle, oboje wiemy, że tych przewinień jest dużo więcej, że powracają one do Ciebie w snach, że próbujesz je przykryć grubą warstwą wspomnień miłych. Widziałem wszystko, doskonale znam każdy szczegół Twojego życia, życia które tak naprawdę wisi na włosku mojej cierpliwości. Doskonale wiesz co musisz zrobić, aby nie stracić tak żmudnie budowanego prestiżu społecznego, żony i rodziny. Działaj szybko, bo czas goni nas nieubłaganie

Drogi Pawle,
Czy pamiętasz jeszcze, gdy jako młody człowiek zabrałeś leżącą na łące piłkę, tłumacząc sobie, że jest ona niczyja, choć dobrze wiedziałeś, że piłki nie pojawiają się znikąd i trzeba za nie sowicie zapłacić?
A przypominasz sobie, gdy w wieku czternastu lat wracając ze szkoły po dwóch godzinach wychowania fizycznego, łaknąłeś picia tak bardzo, że zatrzymałeś się...

Szanowna Pani
Ewelina Kowalska
zam. ul. J. Paska 5/10
73-110 Stargard

Dnia 25.02.2017r. w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej została znaleziona nieskatalogowana do tej pory teczka zawierająca akta osobowe Pani Marianny Kowalskiej (z domu La Paz), matki Tadeusza Kowalskiego, Pani ojca. Wynika z nich, że Pani babka przebywała w kraju nielegalnie bez obywatelstwa i pozwolenia na pracę. Ponieważ zgodnie z artykułem 246 podp. 23 Ustawy o zameldowaniu z dnia 25.07.1992 obywatelstwo dziedziczone jest po rodzicach z dniem odnalezienia akt osobowych obywatelstwo Pani i Pani ojca wygasa.

Ponadto Marianna La Paz została oskarżona i skazana prawomocnym wyrokiem Sądu Najwyższego Boliwii, jej ojczystego państwa, na karę 30 lat pozbawienia wolności za uprawianie czarów. Według prawa Boliwii nieodbyta kara przechodzi na najbliższego członka rodziny skazanego. Z powodu pokrewieństwa Pani jest tą osobą.

Rząd Polski zdeklarował się deportować Panią do więzienia „Quinte” ul. Calle Alba, Punta, Boliwia. Deportacja została wyznaczona na dzień 01.07.2017r. szczegóły dotyczące miejsca znajdują się w załączniku nr 1. W razie nie stawienia się w wyznaczonym miejscu o wyznaczonym czasie zostanie wysłany za Panią międzynarodowy list gończy.

Z Poważaniem
Adam Anders
Pełnomocnik Ministra Sprawiedliwości

Szanowna Pani
Ewelina Kowalska
zam. ul. J. Paska 5/10
73-110 Stargard

Dnia 25.02.2017r. w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej została znaleziona nieskatalogowana do tej pory teczka zawierająca akta osobowe Pani Marianny Kowalskiej (z domu La Paz), matki Tadeusza Kowalskiego, Pani ojca. Wynika z nich, że Pani babka przebywała w kraju nielegalnie bez obywatelstwa i...

Kochani Rodzice,

Wiem, że wydaje wam się, że mnie kochacie. Ja was nie. Nie wiem co to miłość? To szczęście? Jeśli tak to dawno już nie czułam tego uczucia. Czy to może przywiązanie? Zależność, która jest między nami? Przywiązanie do siebie samych. Jeśli odejdziecie będzie mi smutno, tak samo będzie w moim przypadku, kiedy was zostawię. Chciałam się zabić wiele razy. Znacie tylko jedno moje samobójstwo. Widziałam w was ból i strach, ale nic to nie zmieniło. Tylko na moment staliście się inni. Baliście się bo nasza więź zostałaby przerwana. Tylko, że to fikcja. Czujecie coś co nie istnieje. Emocjonalnie tego brak. Pozwolicie znowu mi umrzeć?
Do zobaczenia rano.
Pozdrawiam Córka.

Kochani Rodzice,

Wiem, że wydaje wam się, że mnie kochacie. Ja was nie. Nie wiem co to miłość? To szczęście? Jeśli tak to dawno już nie czułam tego uczucia. Czy to może przywiązanie? Zależność, która jest między nami? Przywiązanie do siebie samych. Jeśli odejdziecie będzie mi smutno, tak samo będzie w moim przypadku, kiedy was zostawię. Chciałam się zabić wiele razy....

Moniko,
od jutra Twoje życie się zmieni. Zostałaś wybrana do badań psychologicznych, które mają na celu wydobyć z człowieka ludzką naturę. Każdego dnia będziesz dostawać list z zadaniem, które musisz wykonać. Nie możesz się wycofać. Po zakończeniu wszystkich przeprowadzonych testów, jakie dla Ciebie przygotowałem zostaniesz poinformowana. Wtedy otrzymasz wynagrodzenie i będziesz mogła odejść w swoją stronę. Kim jestem?
Z poważaniem,
Twoje Przeznaczenie.

Moniko,
od jutra Twoje życie się zmieni. Zostałaś wybrana do badań psychologicznych, które mają na celu wydobyć z człowieka ludzką naturę. Każdego dnia będziesz dostawać list z zadaniem, które musisz wykonać. Nie możesz się wycofać. Po zakończeniu wszystkich przeprowadzonych testów, jakie dla Ciebie przygotowałem zostaniesz poinformowana. Wtedy otrzymasz wynagrodzenie i...

Jeśli stoisz, usiądź.

Spełnimy Twoje pragnienie. Skąd o nim wiemy? Krótko mówiąc, widzimy o czym myślisz, gdy robisz to odpowiednio intensywne. Kim jesteśmy? Grupą eksperymentującą z pewnym sprzętem. Tyle wystarczy, o nas i tytułem wstępu.

Wybraliśmy Ciebie, ponieważ Twoje pragnienie wydało nam się najoryginalniejsze. Doprawdy, rozczuliłeś nas, dlatego wygrałeś! Czy je jeszcze podzielasz? Nie ważne, za późno. Będziesz musiał wczuć się w tamten nastrój. Przypomnij go sobie i zrób to jak najszybciej, bo dalsza część listu może okazać się zbyt ciężka, aby obrócić ją w żart. Jeśli nie pamiętasz, o jakim pragnieniu mówimy, czytaj dalej.

Chciałeś mieć sposobność do swobodnego oddawania się pasji, na jaką w obecnej sytuacji nie masz czasu. Skarżyłeś się, że nie potrafisz usiedzieć w miejscu. Przeklinałeś swoje ciało, które przyzwyczaiłeś do wysiłku fizycznego i ruchu, i które teraz przeszkadza Ci w twórczym zajęciu wymagającym całodziennego siedzenia. Ha ha ha! Biedny człowiek i jego krzyż - zdrowe ciało. W dodatku chodzenie do pracy zabiera Ci czas i cenną energię. Tragedia! Szczerze żałujesz każdej sekundy poświęconej czemuś innemu niż pasja. Skandal! My to rozumiemy. Zrobiłeś na nas ogromne wrażenie powagą swoich trosk. Niemal zabiłeś nimi naszego operatorta, szczególnie wtedy, gdy wyraziłeś w myślach prośbę o wypadek, w którym chciałeś złamać kręgosłup i tym samym nareszcie mieć nieskrępowane(!) warunki do zajmowania się tylko tym, co kochasz. POMOŻEMY CI!!!

Jeśli stoisz, usiądź.

Spełnimy Twoje pragnienie. Skąd o nim wiemy? Krótko mówiąc, widzimy o czym myślisz, gdy robisz to odpowiednio intensywne. Kim jesteśmy? Grupą eksperymentującą z pewnym sprzętem. Tyle wystarczy, o nas i tytułem wstępu.

Wybraliśmy Ciebie, ponieważ Twoje pragnienie wydało nam się najoryginalniejsze. Doprawdy, rozczuliłeś nas, dlatego wygrałeś! Czy je...

Droga Marto!
Codziennie musisz czytać tą złą wiadomość, którą muszę Ci przekazywać, jestem Tobą, uważam że nikt nie przekaże Ci tego lepiej niż Ty sama. W 2007 roku miałaś wypadek w wyniku, którego skutkiem jest utrata pamięci krótkotrwałej. To dlatego nie pamiętasz nic po przebudzeniu. Pamiętasz jedynie część faktów ze swojego życia do 2007 roku. Od tamtego czasu Twoje życie się trochę zmieniło. Masz męża i syna – Marka. Marek ma 5 lat i jest wspaniałym, inteligentnym dzieckiem, przekonasz się o tym, gdy pokochasz go na nowo jak co dzień. Twój mąż jest cudownym człowiekiem, który mimo tragedii trwa przy Tobie i wspiera Cię całym sercem. Jego też od razu pokochasz – wiem, bo jestem Tobą. Bądź wyrozumiała dla swojej rodziny, tak jak oni dla Ciebie, nie traktuj ich jak obce osoby, może nie pamiętasz ich, ale odpychaniem skrzywdzisz zarówno ich i siebie. Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś o swoim codziennym życiu to w pierwszej szufladzie biurka są Twoje pamiętniki, które codziennie dopisujesz. Istnieje też wiele filmów nagrywanych z rodziną, dla Ciebie. Możesz porozmawiać również z mężem. Jak co dzień rano, właśnie czeka na Ciebie na dole, razem z synem.

Pozdrawiam i życzę powodzenia, dasz radę!
Marta

Droga Marto!
Codziennie musisz czytać tą złą wiadomość, którą muszę Ci przekazywać, jestem Tobą, uważam że nikt nie przekaże Ci tego lepiej niż Ty sama. W 2007 roku miałaś wypadek w wyniku, którego skutkiem jest utrata pamięci krótkotrwałej. To dlatego nie pamiętasz nic po przebudzeniu. Pamiętasz jedynie część faktów ze swojego życia do 2007 roku. Od tamtego czasu Twoje...

Droga koleżanko,
Wiem o wszystkim, nawet o tym, o czym ty nie wiesz. Wiem co robisz w kuchni gdy nikt nie patrzy. Mimo mojego krytycznego wzroku, dalej to robisz. Pamiętasz jak kiedyś w nocy, drzwi były zamknięte i paliło się światło? Razem z innymi zabawkami tworzyli my plan przywrócenia ciebie do życia społecznego. Wogóle nie wychodzisz z mieszkania, jedynie do szkoły lub biblioteki. Ogarnij się! Inni w twoim wieku szaleją i korzystają z życia. A ty co? Za kilka lat będziesz narzekać, bo to, bo tamto. Dziewczyno, świat to nie tylko internet czy książki.

Twoja pluszowa pantera

PS. Może byś w końcu zaszyła mi dziurę na łapie?

Droga koleżanko,
Wiem o wszystkim, nawet o tym, o czym ty nie wiesz. Wiem co robisz w kuchni gdy nikt nie patrzy. Mimo mojego krytycznego wzroku, dalej to robisz. Pamiętasz jak kiedyś w nocy, drzwi były zamknięte i paliło się światło? Razem z innymi zabawkami tworzyli my plan przywrócenia ciebie do życia społecznego. Wogóle nie wychodzisz z mieszkania, jedynie do szkoły lub...