Jedną z takich nieodpowiedzalnych decyzji była zabawa na poligonie wojskowym mimo stanowczego zakazu ze strony rodziców. Kręciło mnie łażenie po okopach, słuchanie wystrzałów z karabinów i patrzenie na blisko przejeżdżające czołgi. Wielokrotnie byłam przepędzana przez ćwiczących żołnierzy, ale nieświadoma niebezpieczeństwa zawsze wracałam z wiaderkiem i łopatką do swojego ulubionego okopu. A rodzicom mówiłam, że byłam na sąsiednim podwórku.

Jedną z takich nieodpowiedzalnych decyzji była zabawa na poligonie wojskowym mimo stanowczego zakazu ze strony rodziców. Kręciło mnie łażenie po okopach, słuchanie wystrzałów z karabinów i patrzenie na blisko przejeżdżające czołgi. Wielokrotnie byłam przepędzana przez ćwiczących żołnierzy, ale nieświadoma niebezpieczeństwa zawsze wracałam z wiaderkiem i łopatką do swojego...

Cóż. Nie tak dawno poznałam chłopaka. Całkiem spoko: niebrzydki, zabawny, zaradny. Ot, facet na którego warto zwrócić uwagę. Ale dla mnie był tylko kumplem. Kiedy okazało sie, że liczy na coś więcej każdy przekonywał mnie, że warto dać mu szansę. Uległam i spędziłam 6 miesięcy w związku, gdzie nic nie czułam do drugiej strony. Kiedy postanowiłam to skończyć zobaczyłam, że ja go po prostu skrzywdziłam. Od początku nie byłam do tego przekonana, ale postanowiłam spróbować, można rzec zabawiłam się jego uczuciami. Ciężko to przeżył, ja też. To była najgorsza decyzja ever.

Cóż. Nie tak dawno poznałam chłopaka. Całkiem spoko: niebrzydki, zabawny, zaradny. Ot, facet na którego warto zwrócić uwagę. Ale dla mnie był tylko kumplem. Kiedy okazało sie, że liczy na coś więcej każdy przekonywał mnie, że warto dać mu szansę. Uległam i spędziłam 6 miesięcy w związku, gdzie nic nie czułam do drugiej strony. Kiedy postanowiłam to skończyć zobaczyłam, że...

Pierwsza randka z nieznajomym K. Pokazywałam mu moje miasto, przechodziliśmy obok ciemnej ulicy przy której stał stary, urokliwy budynek. Chciał go obejrzeć z bliska, złapał mnie za rękę i delikatnie pociągnął w tą ciemną uliczkę. Początkowo się opierałam, ale był jakieś cztery razy większy ode mnie, więc próba wyrwania się była niemożliwa. Serce miałam w gardle, przed oczami przemknęło mi całe życie, a w głowie kołatała jedna myśl: zgwałci mnie i zabije! Dżentelmeni to wymierający gatunek, ale na szczęście na takiego trafiłam. K. obejrzał budynek, po czym wróciliśmy do spaceru. Miałam szczęście, ale własna bezmyślność mogła mnie doprowadzić do zguby, a moją rodzinę do rozpaczy.

Pierwsza randka z nieznajomym K. Pokazywałam mu moje miasto, przechodziliśmy obok ciemnej ulicy przy której stał stary, urokliwy budynek. Chciał go obejrzeć z bliska, złapał mnie za rękę i delikatnie pociągnął w tą ciemną uliczkę. Początkowo się opierałam, ale był jakieś cztery razy większy ode mnie, więc próba wyrwania się była niemożliwa. Serce miałam w gardle, przed...

Pewnego dnia stwierdziłem, że pójdę do burdelu w ramach ‘doświadczeń’. Ale jak to zwykle u mnie bywa, stwierdzenia mam dość radykalne, ale później z wykonaniem już gorzej. Zanim zadzwoniłem się umówić, minęło pół dnia, z nerwów nic nie zjadłem. Ostatecznie zebrałem się na odwagę i wykonałem telefon. Przyjemny głos w słuchawce powiedział, że mam wpadać, podał adres i powiedział, że czeka na mnie. Wyobraźnia zaczęła działać. Z biegiem czasu to powinien być moment, w którym mówię „nie idę”, ale… poszedłem.

Trafiłem do kamienicy, zadzwoniłem do wskazanych mi drzwi. Te otworzyły się jak wrota w filmie, nikogo za nimi nie było. Dopiero gdy wszedłem do środka, przywitała mnie ukryta z boku skąpo ubrana pani, która nie wyglądała tak jak sobie to wyobrażałem. Zaprowadziła mnie do pokoju z grającym radiem VOX i jakimś śmierdzącym kadzidłem. Z drugiego pokoju dobiegały znajome dźwięki. Cała ta atmosfera, była mówiąc delikatnie – niesprzyjająca. Powiedziała, że mam zapłacić z góry. Pozbyłem się prekariacko zarobionych 160 zł. Kazała mi się rozebrać, zrobiłem to i w tym momencie poczułem jak robi mi się słabo. Z nerwów, z pustego żołądka, od tego kadzidła i duchoty pokoju, poczułem jak robi mi się słabo, a potem zwymiotowałem. Całą swoją opłaconą godzinę przesiedziałem w kiblu plując śliną i wymiotując żółcią naprzemian.
Pewnie się zastanawiacie czy do czegoś doszło? Nie. Wróciłem zarzygany do domu, gdzie zrobiłem sobie herbatę i poszedłem spać.

Najgorzej wydane 160 zł w moim życiu.

Pewnego dnia stwierdziłem, że pójdę do burdelu w ramach ‘doświadczeń’. Ale jak to zwykle u mnie bywa, stwierdzenia mam dość radykalne, ale później z wykonaniem już gorzej. Zanim zadzwoniłem się umówić, minęło pół dnia, z nerwów nic nie zjadłem. Ostatecznie zebrałem się na odwagę i wykonałem telefon. Przyjemny głos w słuchawce powiedział, że mam wpadać, podał adres i...

Milena Verus- przydomek bym miała z języka łacińskiego, a dlatego taki, że prawda ponad wszystko. Cenię sobie to i tym się kieruję. Nie gram kogoś, kim nie jestem.

Milena Verus- przydomek bym miała z języka łacińskiego, a dlatego taki, że prawda ponad wszystko. Cenię sobie to i tym się kieruję. Nie gram kogoś, kim nie jestem.

Nieodpowiedzialność to na pewno niechciana rzecz w naszym życiu. Jednak na niektóre czynniki nie mamy wpływu, na niektóre działamy za bardzo uczuciowo, a na jeszcze inne całkowicie lekkomyślnie.
Jestem pewna, że jeśli zapytałabym każdą napotkaną osobę w drodze do szkoły, czy zrobiły coś nieodpowiedzialnego, to dostałabym pozytywną odpowiedź.
Nasze życie nie jest idealne i to oczywiste, że zdarzają się nieprzyjemne sytuacje, często wynikające z nie do końca przemyślanych decyzji.
Moja nieodpowiedzialność? Zbyt dobra duszyczka.
Zdarzyło się, że chcąc pomóc innym, obiecałam swoją obecność w tym jednym, konkretnym dniu. Niestety, nie jestem w stanie się rozerwać i zawiodłam tym kilka osób.
Teraz po dwa razy zastanawiam się, czy na pewno dam radę zarobić to, co komuś obiecuję.

Nieodpowiedzialność to na pewno niechciana rzecz w naszym życiu. Jednak na niektóre czynniki nie mamy wpływu, na niektóre działamy za bardzo uczuciowo, a na jeszcze inne całkowicie lekkomyślnie.
Jestem pewna, że jeśli zapytałabym każdą napotkaną osobę w drodze do szkoły, czy zrobiły coś nieodpowiedzialnego, to dostałabym pozytywną odpowiedź.
Nasze życie nie jest idealne i...

Miałem dosyć rozciągania,ściskania i zginania i nie chodziło bynajmniej o jakieś „wesołe zabawy”. Egzamin z wytrzymałości materiałów-największa „krowa” w ciągu moich 7 lat studiów.Mówią, że wieczór przed egzaminem i tak nic się nie nauczysz.Ruszyłem więc w miasto utrwalać etanolem z trudem przyswajaną przez kilka dni wiedzę.Wybrałem knajpę.Myślałem, że może coś wyrwę, jednakowoż nadzieja ta nie opierała się na żadnych racjonalnych przesłankach.Po kilku nockach wkuwania mogła się skusić na mnie tylko wielbicielka kultu voodoo-wyglądałem jak zombi na kacu. Składając samokrytykę powiem, że w pełni formy to Bradem Pittem też nie jestem.Po jakimś czasie przysiadła się do mnie całkiem zwinna Finka, a z drugiej strony czarnowłoso-oka Portugalka. Wieczór cudów! Stary,nie spieprz tego. Odsunąłem się od baru,aby mieć obydwie panie w polu rażenia,przekazałem znak pokoju i zapytałem „piętaszkową” angielszczyzną,czy chcą może coś do picia.Skinęły głową.Jest dobrze…zapytałem barmana co by proponował? Rozszyfrował bezbłędnie, że pytanie brzmiało „Co macie w promocji?” Orzechówka, czy cytrynówka-oto jest pytanie-wybrałem orzechówkę.Po chwili zrobiło się obiecująco.Całą dalszą część wieczoru myślałem blondynka,czy brunetka.Następnego dnia rano pierwszą rzeczą, która do mnie dotarła, to to że mam poprawkę we wrześniu i wielkiego arbuza zamiast głowy, potem po lewej stronie zobaczyłem blondynkę, po prawej brunetkę…arbuz się uśmiechnął…a potem mi się odbiło… -Dlaczego wybrałem orzechówkę!?

Miałem dosyć rozciągania,ściskania i zginania i nie chodziło bynajmniej o jakieś „wesołe zabawy”. Egzamin z wytrzymałości materiałów-największa „krowa” w ciągu moich 7 lat studiów.Mówią, że wieczór przed egzaminem i tak nic się nie nauczysz.Ruszyłem więc w miasto utrwalać etanolem z trudem przyswajaną przez kilka dni wiedzę.Wybrałem knajpę.Myślałem, że może coś wyrwę,...

Kiedyś byłam z rodziną na wakacjach w jednym z afrykańskich krajów - inny język, inna kultura, inna mentalność ludzi. Postanowiłam lepiej ich poznać, zobaczyć kim są, jak żyją. Dlatego pewnego dnia wyszłam z hotelu z chłopcem, który pracował tam jako animator. Wcześniej rozmawiałam o tym z mamą, chciałam ustalić z nią godzinę powrotu - pierwotnie mówiłyśmy o 21:00, ale ostatecznie stanęło na tym, że przecież jestem dorosła, nie muszę wracać przed zachodem słońca (a przynajmniej tak mi się wydawało...).
Z wycieczki wróciłam przed 23:00. Ku mojemu ździwieniu zastałam rodziców nerwowo chodzących po korytarzu - nigdy wcześniej ani później nie widziałam wyrazu takiej ulgi na ich twarzach, jak wtedy, gdy mnie zobaczyli.
Okazało się, że mama była jednak przekonana, że umówiłyśmy się na 21:00. Co gorsza, nie wzięłam ze sobą telefonu. Przez to wszystko przestraszyłam ją nie na żarty! Bo wiadomo - obcy język, obca kultura, obca mentalność.
Nigdy w życiu nie było mi tak głupio, jak wtedy - przez chwilę nieuwagi, jakieś niedopowiedzenia moja mama prawdopodobnie przeżyła najgorsze kilkadziesiąt minut swojego życia!

Kiedyś byłam z rodziną na wakacjach w jednym z afrykańskich krajów - inny język, inna kultura, inna mentalność ludzi. Postanowiłam lepiej ich poznać, zobaczyć kim są, jak żyją. Dlatego pewnego dnia wyszłam z hotelu z chłopcem, który pracował tam jako animator. Wcześniej rozmawiałam o tym z mamą, chciałam ustalić z nią godzinę powrotu - pierwotnie mówiłyśmy o 21:00, ale...

Najbardziej nieodpowiedzialną decyzją był zakład z moją przyjaciółką!
Założyłyśmy się, że będziemy się umawiały z facetami, których sobie wzajemnie wybierzemy - akurat obie byłyśmy wolne, bo u mnie był to stan od dłuższego czasu, a ona właśnie rozstała się z chłopakiem po długoletnim związku.
U niej skończyło się na pisaniu, a ja zaczęłam się spotykać z wybranym przez nią chłopakiem!
Później naprawdę brakowało mi pomysłów jak mogę go spławić i tak trwało to ponad trzy miesiące! A później jeszcze pół roku dostawałam smsy, kwiaty itp.
Niby to miłe, ale nie od kogoś, od kogo wcale tego nie chcemy. Momentami miałam wrażenie, że jestem wręcz prześladowana!
Nigdy więcej się z nikim nie zakładam!

Najbardziej nieodpowiedzialną decyzją był zakład z moją przyjaciółką!
Założyłyśmy się, że będziemy się umawiały z facetami, których sobie wzajemnie wybierzemy - akurat obie byłyśmy wolne, bo u mnie był to stan od dłuższego czasu, a ona właśnie rozstała się z chłopakiem po długoletnim związku.
U niej skończyło się na pisaniu, a ja zaczęłam się spotykać z wybranym przez nią...

W moim przypadku mogę mówić o serii nieodpowiedzialnych postępków. Nie bez trudu zdobyłem kiedyś zajęcie przy tworzeniu serwisu edukacyjnego dla dzieci. Jako jedno z pierwszych zadań dostałem przygotowanie testów matematycznych dla czwartoklasistów. Wziąłem się z zapałem do pracy. Praca była dosyć ciekawa i nietrudna lecz musiałem zmierzyć się z ogromną liczbą zadań do przygotowania. Starałem się ją wykonać jak najszybciej. Trochę się bałem, że zbyt długie terminy wykonania zniechęcą zleceniodawcę, a chciałem też korzystnie zarobić. W swojej lekkomyślności zrezygnowałem z ostatecznego przejrzenia zrealizowanego projektu. I to mnie załatwiło, bo zleceniodawca znalazł sporo błędów, często kompromitujących, lecz wynikających z działania „po łebkach”. Najgorsze, że nie było to jedyne nie dość dobrze wykonane zadanie. W jednym z kolejnych zadań polegającym na pisaniu notek o różnych urządzeniach złapano mnie na dosłownym przepisywaniu fragmentów Wikipedii, chociaż początkowo pisałem własnymi słowami, albo zmieniałem te teksty nie do poznania. Nic więc dziwnego, że po okresie próbnym straciłem tę fajną pracę i na dodatek całkiem dobrze płatną. Oczywiście, podobna okazja jak dotąd się nie powtórzyła.

W moim przypadku mogę mówić o serii nieodpowiedzialnych postępków. Nie bez trudu zdobyłem kiedyś zajęcie przy tworzeniu serwisu edukacyjnego dla dzieci. Jako jedno z pierwszych zadań dostałem przygotowanie testów matematycznych dla czwartoklasistów. Wziąłem się z zapałem do pracy. Praca była dosyć ciekawa i nietrudna lecz musiałem zmierzyć się z ogromną liczbą zadań do...