Co zrobić żeby najlepszym przyjacielem dla człowieka oprócz psa okazał się drugi człowiek?
Ciężko oczywiście przebić czworonoga, który swoje najszczersze uczucia okaże merdając ogonem, liżąc po twarzy i szczekając na każdego potencjalnego wroga, ale myślę że jest jedna najważniejsza zasada, która pieczołowicie przestrzegana może zapewnić głębokie więzi międzyludzkie. Przechodząc do sedna sprawy brzmi ona tak:
Mam dla Ciebie zawsze czas

Czy może być coś cenniejszego niż świadomość, że ktoś znajduje w swoim życiu jeszcze chwilę na czyjeś życie?
Ktoś, kto jest gotów wysłuchać, doradzić i dodać wsparcia dając tym samym drugiej osobie poczucie, by nie czuła się olana, ale bardzo ważna?
Przestrzeganie tej prostej zasady pociąga za sobą jak widać łańcuszek kolejnych istotnych cech którymi gdyby się wzajemnie obdarzać, to można byłoby zbudować silną nić, która po wielu latach stałaby się z pewnością nierozerwalnym sznurem potwierdzającym piękne znaczenie słowa: PRZYJAŹŃ.

Staram się stosować tę zasadę w swoim życiu ze swoimi najbliższymi przyjaciółmi i mieć właśnie "Ten" czas...

Aha,byłabym zapomniała...
Psa jeszcze nie mam, ale to tylko kwestia czasu ;)

Co zrobić żeby najlepszym przyjacielem dla człowieka oprócz psa okazał się drugi człowiek?
Ciężko oczywiście przebić czworonoga, który swoje najszczersze uczucia okaże merdając ogonem, liżąc po twarzy i szczekając na każdego potencjalnego wroga, ale myślę że jest jedna najważniejsza zasada, która pieczołowicie przestrzegana może zapewnić głębokie więzi międzyludzkie....

Najważniejszą zasadą jest SŁUCHAĆ i SŁYSZEĆ co do siebie mówimy.

Najważniejszą zasadą jest SŁUCHAĆ i SŁYSZEĆ co do siebie mówimy.

Każda przyjaźń jest inna, unikatowa, nie można jej do niczego porównać. To oczywiste, że dobre relacje utrzymać jest ciężko. Wymaga to cierpliwości, determinacji, kompromisów, szczerości, ale co najważniejsze - zaufania. Bez tego żadne relacje nie będą udane, bo jak bazować na czymś, co do czego nie jesteśmy przekonani, bo brakuje nam wiary? Zaufanie można rozumieć wszelako, jednak ja widzę tu ogólną myśl - "nieważne, co stanie się pomiędzy nami, ja jestem z tobą, bo ci ufam". Świat współczesny jest dla nas przeszkodą, o tyle trudną w utrzymaniu dłuższej przyjaźni, bo tracimy to, co kiedyś było cnotą. Honor, prawość, uczciwość, zaufanie - to zanika, a wraz z tym zanika nasza zdolność do tworzenia szczerych relacji bez kłamstw. W swoim gronie staram się, by te wartości wciąż występowały, bo to klucz do utrzymania przy sobie bliskich osób. Zaufanie zaś jest fundamentem, bez którego nic nie można by zbudować.

Każda przyjaźń jest inna, unikatowa, nie można jej do niczego porównać. To oczywiste, że dobre relacje utrzymać jest ciężko. Wymaga to cierpliwości, determinacji, kompromisów, szczerości, ale co najważniejsze - zaufania. Bez tego żadne relacje nie będą udane, bo jak bazować na czymś, co do czego nie jesteśmy przekonani, bo brakuje nam wiary? Zaufanie można rozumieć...

Banalnie jest na tak postawione pytanie odpowiedzieć, że szczerość jest w przyjaźni najważniejsza. Według mnie wcale tak nie jest, lub nie zawsze. Tak, jak pewnym jest, że każdy człowiek jest wyjątkowy, tak samo, każda przyjaźń, czy nawet każda relacja choćby nienawiść jest wyjątkowa, różna i uzależniona od wielu czynników. Dla mnie najważniejsze w przyjaźni jest pewność, że można na kogoś liczyć, nie tylko jak jest źle, nawet wtedy jak jest dobrze. Paradoksalnie trudniej jest utrzymać przyjaźń w dobrych czasach, kiedy wieje nudą, kiedy może się pojawić jednostronna zawiść, kiedy nie trzeba nagle podejmować decyzji, okazywać wsparcia, rozwiązywać problemów i po prostu na coś się przydać. Taka pewność obecności daje swoiste bezpieczeństwo psychiczne i poczucie, że mimo że nie widzieliśmy się parę lat to jak będzie tak potrzeba to przyjaciel będzie do dyspozycji.

Banalnie jest na tak postawione pytanie odpowiedzieć, że szczerość jest w przyjaźni najważniejsza. Według mnie wcale tak nie jest, lub nie zawsze. Tak, jak pewnym jest, że każdy człowiek jest wyjątkowy, tak samo, każda przyjaźń, czy nawet każda relacja choćby nienawiść jest wyjątkowa, różna i uzależniona od wielu czynników. Dla mnie najważniejsze w przyjaźni jest pewność,...

Pozwolę sobie przytoczyć przykład sytuacji z moją przyjaciółką:

- Kaśka, nie mogę już na ciebie patrzeć - oznajmiłam spokojnym głosem, jakbym mówiła o pogodzie. Wczorajszej na dodatek.
- Ja ciebie też mam już po kokardki. - Westchnęła męczeńsko Kaśka.
- To co, tydzień przerwy?
- Koniecznie.

To było dawno temu. Mieszkałyśmy obie w internacie przy liceum, do którego obie chodziłyśmy, do tego do tej samej klasy. Jadałyśmy razem, myłyśmy zęby, miałyśmy obok siebie łóżka. Czasem może nastąpić przesyt, jeśli widzi się kogoś 24/7, prawda?
Dlatego zamiast kombinować, robić dobrą minę do złej gry, pogłębiać coraz bardziej to poczucie, że mamy siebie nawzajem dość, odbywałyśmy takie właśnie rozmowy, po czym zamieniałyśmy się z kimś pokojami na tydzień albo dwa.

Dlatego uważam, że najważniejsza jest szczerość. Ale nie ta polegająca tylko a mówieniu prawdy, gdy ktoś o coś zapyta. Chodzi mi o szczerość w wyrażaniu swoich uczuć. Nie zatajanie ich. Nie kombinowanie, wykręcanie się, przemilczenie. Wyrażanie siebie. Swoich myśli, uczuć, emocji. Komunikacja.

A co do konfliktów - są nieuniknione, ba, nawet potrzebne, więc ich brak jest raczej wyrazem dwóch rzeczy: albo ignorowania, "zamiatania pod dywan" pewnych rzeczy, albo że jedna ze stron jest niezdrowo uległa.

Pozwolę sobie przytoczyć przykład sytuacji z moją przyjaciółką:

- Kaśka, nie mogę już na ciebie patrzeć - oznajmiłam spokojnym głosem, jakbym mówiła o pogodzie. Wczorajszej na dodatek.
- Ja ciebie też mam już po kokardki. - Westchnęła męczeńsko Kaśka.
- To co, tydzień przerwy?
- Koniecznie.

To było dawno temu. Mieszkałyśmy obie w internacie przy liceum, do którego...

Prawie rok temu skończyłam międzynarodowe liceum. "Międzynarodowe", w znaczeniu po angielsku i kończone maturą pozwalającą na studia zagranicą bez konieczności zdawania dodoatkowych testów. Większość znasz przyszła do pierwszej klasy z innego gimnazjum i wszyscy od początku wiedzieli, że następne trzy lata to prawdopodobnie jedyne lata jakie spędzimy ze sobą, ponieważ potem jeden wyląduje gdzieś w Polsce, drugi w Wielkiej Brytanii, trzeci w Stanach, Niemczech, Francji... Wiedząc, że tak naprawdę nasza znajomość skazana jest na szybki koniec, w sumie nie było nawet sensu się poznawać - a jednak, z drugiej strony, trzy lata to zbyt długo by nie poznać ludzi z którymi spędzasz pół dnia.
Teraz myślę, że przyjaźnie z liceum są jednymi z najlepszych, jakie zawarłam. Ale miały jeden warunek - musieliśmy dać sobie wolność. Wciąż pamiętam, jak znajoma z gimnazjum wybrała swoje liceum a potem uniwersytet tak, by móc zostać ze swoim chłopakiem. O takich rzeczach u nas nie było mowy. Kiedy bliski kolega oznajmił, że zamierza studiować za oceanem, wszyscy mu przy tym kibicowaliśmy, chociaż teraz przez różnice czasu ledwo ze sobą rozmawiamy. Nikt nigdy nie mówił "studiuj ze mną tu i tu, chociaż wolałbyś gdzieś indziej, przecież jesteśmy przyjaciółmi". Podczas tych trzech lat wkładaliśmy w naszą edukacje dwa razy więcej pracy niż nasi rówieśnicy, po to, by osiągnąć coś, na czym nam zależało. W takiej sytuacji przyjaźń nie miała szans istnieć bez szanowania wolności wyboru i swodoby drugiej osoby.

Prawie rok temu skończyłam międzynarodowe liceum. "Międzynarodowe", w znaczeniu po angielsku i kończone maturą pozwalającą na studia zagranicą bez konieczności zdawania dodoatkowych testów. Większość znasz przyszła do pierwszej klasy z innego gimnazjum i wszyscy od początku wiedzieli, że następne trzy lata to prawdopodobnie jedyne lata jakie spędzimy ze sobą, ponieważ potem...

NIGDY SIĘ NIE OBRAŻAJ. Kłótnie są na porządku dziennym, rozmowy na poważne tematy i totalnie nieistotne. Każdy mówi co myśli, z czym nie koniecznie zgadzają się pozostali. Jednak po najostrzejszej wymianie zdań następuje zmiana tematu i jest jak zawsze, nikt się nie gniewa i nie obraża. Akceptujemy swoją odmienność i swoje opinie nawet kiedy się z nimi nie zgadzamy.

NIGDY SIĘ NIE OBRAŻAJ. Kłótnie są na porządku dziennym, rozmowy na poważne tematy i totalnie nieistotne. Każdy mówi co myśli, z czym nie koniecznie zgadzają się pozostali. Jednak po najostrzejszej wymianie zdań następuje zmiana tematu i jest jak zawsze, nikt się nie gniewa i nie obraża. Akceptujemy swoją odmienność i swoje opinie nawet kiedy się z nimi nie zgadzamy.

Przyjaźń to relacja, którą bardzo trudno zbudować. To co w czasach szkolnych nazywane było przeze mnie przyjaźnią z biegiem czasu zweryfikowało życie. Z dużej liczby otaczających mnie "przyjaciół" zostały nieliczne, ale za to trwałe więzi. Najważniejszymi zàsadami jakie wzajemnie przestrzegamy jest szczerość i uczciwość względem drugiej osoby. Nie mydlimy sobie oczu, nie udajemy że wszystko gra, kiedy tak nie jest. Bez szczerości nie ma zaufania, a bez zaufania nie ma prawdziwej przyjaźni.

Przyjaźń to relacja, którą bardzo trudno zbudować. To co w czasach szkolnych nazywane było przeze mnie przyjaźnią z biegiem czasu zweryfikowało życie. Z dużej liczby otaczających mnie "przyjaciół" zostały nieliczne, ale za to trwałe więzi. Najważniejszymi zàsadami jakie wzajemnie przestrzegamy jest szczerość i uczciwość względem drugiej osoby. Nie mydlimy sobie oczu, nie...

Najważniejsze jest to, aby umieć żartować z siebie nawzajem. Nie bójmy się tego, zwłaszcza wśród przyjaciół. Pomaga to nam nabrać odpowiedniego dystansu do siebie samych. I zaakceptować to co może być tematem żartów. Sami śmiejmy się z naszych przywar, to pomaga :) A śmiech to samo zdrowie!

Najważniejsze jest to, aby umieć żartować z siebie nawzajem. Nie bójmy się tego, zwłaszcza wśród przyjaciół. Pomaga to nam nabrać odpowiedniego dystansu do siebie samych. I zaakceptować to co może być tematem żartów. Sami śmiejmy się z naszych przywar, to pomaga :) A śmiech to samo zdrowie!

No właśnie... Niby tacy bliscy, a jednak tacy dalecy. Często tak właśnie bywa w relacjach międzyludzkich, staramy poznawać się wzajemnie, wymagamy szczerości, zaufania i miłego podejścia do nas samych, a sami często zapominamy o tych wartościach w rozmowie. Niekiedy przez naszą nieświadomość dajemy nawet sygnał drugiej osobie, że nie jesteśmy zainteresowani rozmową, albo nastawieni obojętnie. Po to właśnie powstały zasady, które zawsze należy przestrzegać w konwersacji. Ich podstawą jest szczerość, umiejętne dobieranie słów oraz myślenie podczas rozmowy :) Myślenie nad tym co należy wypowiedzieć drugiej osobie, a czego unikać :) Każdy człowiek zasłużył na szacunek i powinien zadbać o to aby szanować drugą osobę tak jak sam chce być traktowany. Ja w rozmowie z drugą osobą, nie daję sobie wchodzić na głowę, nie jestem uległa, ale zawsze jestem życzliwa i traktuje osobę z należytym szacunkiem i staram się nigdy nie zanudzać swoimi wywodami :P

No właśnie... Niby tacy bliscy, a jednak tacy dalecy. Często tak właśnie bywa w relacjach międzyludzkich, staramy poznawać się wzajemnie, wymagamy szczerości, zaufania i miłego podejścia do nas samych, a sami często zapominamy o tych wartościach w rozmowie. Niekiedy przez naszą nieświadomość dajemy nawet sygnał drugiej osobie, że nie jesteśmy zainteresowani rozmową, albo...