A: Halo. Kamil?
B: No halo, słyszę. Co tam Michał?
A: Kończę czytanie tej książki, którą napisałeś i jak do tej pory wszystko było fajnie. Naprawdę świetna powieść.
B: O dziękuję za taką opinię. Starałem się dać z siebie wszystko.
A: Tak, tak wyszło to Tobie. Jednak doczytałem do tego przed ostatniego rozdziału i ……
B: No i co?
A: Dlaczego opisujesz usuwanie stulejki i głównego bohatera?! Dlaczego nie zapytałeś mnie czy możesz o tym napisać. Dobrze wiesz, że miałem wtedy życiową traumę.
B: Spokojnie Michał. Przecież nikt nie wie, no prawie nikt, że miałeś ten zabieg robiony. Dodatkowo główna postać nie jest podobna do Ciebie więc nikt, nic nie będzie podejrzewał…
A: Spokojnie? Wszędzie mówisz, że inspiracją do napisania tej książki były sytuacje z życia wzięte, że „sklejasz cząstki rzeczywistości w jedną, nierzeczywistą całość”. To jak ktoś Ciebie zapyta co to była za cząstka rzeczywistości? To co im odpowiesz? Rozpisałeś się o tym na 5 stron! Ściąganie szwów jest jedną z najśmieszniejszych scen w tej książce. 18 – letni chłopak idzie do 80 – letniej Pani chirurg, która niedowidzi i której ręce się trzęsą i ściąga mu szwy…i ten tekst: „gdzie ty się chłopcze z tym uchowałeś”
B: hehe ale naprawdę to było śmieszne. Przyrzekam, że nikomu nie powiem, że to Ty byłeś inspiracją w tej scenie…
A: Nie. Proszę abyś naniósł poprawki i usunął tę cześć z książki.
B: Niestety już za późno. Wczoraj dostałem informację, że zakończono wydruk 50 tysięcy egzemplarzy, a od poniedziałku trafia na półki…

A: Halo. Kamil?
B: No halo, słyszę. Co tam Michał?
A: Kończę czytanie tej książki, którą napisałeś i jak do tej pory wszystko było fajnie. Naprawdę świetna powieść.
B: O dziękuję za taką opinię. Starałem się dać z siebie wszystko.
A: Tak, tak wyszło to Tobie. Jednak doczytałem do tego przed ostatniego rozdziału i ……
B: No i co?
A: Dlaczego opisujesz usuwanie stulejki i...

Zgodziłabym się na publikacje, kiedy wydarzy się coś złego warto, po jakimś czasie, oczyścić się ze złych emocji, spojrzeć na wszystko z szerszej perspektywy. Bolesne wspomnienia przelane na papier stają się przestrongą dla innych i dla mnie żeby nigdy nie popełniać tych samych błędów. Najważniejsze w tej historii jest to, że ma szczęśliwe zakończenie.

Zgodziłabym się na publikacje, kiedy wydarzy się coś złego warto, po jakimś czasie, oczyścić się ze złych emocji, spojrzeć na wszystko z szerszej perspektywy. Bolesne wspomnienia przelane na papier stają się przestrongą dla innych i dla mnie żeby nigdy nie popełniać tych samych błędów. Najważniejsze w tej historii jest to, że ma szczęśliwe zakończenie.

W sumie to czemu nie, dla literatury wszystko.Jednak podczas czytania na pewno byłabym bardzo zaskoczona jak i zaintrygowana. Szczególnie jeżeli tal jak nasza bohaterka dostałabym tą książkę od byłego męża.

W sumie to czemu nie, dla literatury wszystko.Jednak podczas czytania na pewno byłabym bardzo zaskoczona jak i zaintrygowana. Szczególnie jeżeli tal jak nasza bohaterka dostałabym tą książkę od byłego męża.

Zgodziłabym się, pod warunkiem, że opisana historia nie wiązałaby się z życiem moich bliskich. Jeżeli ktoś z moich znajomych czy rodziny wiedziałby o tej historii, to nie miałabym powodu, żeby zabraniać autorowi książki na jej publikacje. Te osoby, które by mnie nie znały nie wiedziałyby, że o mnie chodzi, więc mogłabym dalej żyć tak jak dotychczas.

Zgodziłabym się, pod warunkiem, że opisana historia nie wiązałaby się z życiem moich bliskich. Jeżeli ktoś z moich znajomych czy rodziny wiedziałby o tej historii, to nie miałabym powodu, żeby zabraniać autorowi książki na jej publikacje. Te osoby, które by mnie nie znały nie wiedziałyby, że o mnie chodzi, więc mogłabym dalej żyć tak jak dotychczas.

Moją pierwszą myślą po przeczytaniu pytania było:"Jakie to byłoby zabawne, gdyby ktoś z moich bliskich napisał książkę, która zawiera historię z mojego życia.".Po szerszej analizie pytania stwierdziłam, że jednak nie byłoby to takie fascynujące. Nie wiem, czy chciałabym, aby moje życie osobiste było opisywane w książce.Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że w chwili,w której uświadomiłabym sobie, że historię, którą właśnie czytam przeżyłam naprawdę, wściekłabym się na autora. Czy ktoś z nas chciałby aby nieprzyjemna sytuacja z naszej przeszłości została opisana w powieści? Myślę, że odpowiedź większości osób na to pytanie brzmi nie. Z reguły jest tak, że ludzie wolą nie mówić o swoich "demonach". Zazwyczaj próbujemy o nich zapomnieć i nie bardzo chcemy wracać oraz przypominać sobie ze szczegółami jaki zło nas kiedyś spotkało. Osoba, która umieściłaby tą historią w swojej książce okazałyby mi brak szacunku. Gdy opowiadam bliskim o tym co złego doświadczyłam liczę na to,że dochowają tajemnicy i nie będą opowiadać jej całemu światu. Podsumowując, uważam, że nie doszłam jeszcze do takiego momentu mojego życia, w którym nie przejmowałabym się tym, że nieprzyjemna jego część znajduje się książce. Może kiedyś, gdy nabiorę do siebie dystansu, ale teraz myślę, że moje życie powinno pozostać moje i moja historia puki co nie powinna zostać opowiedziana.Dziękuję za uwagę.

Moją pierwszą myślą po przeczytaniu pytania było:"Jakie to byłoby zabawne, gdyby ktoś z moich bliskich napisał książkę, która zawiera historię z mojego życia.".Po szerszej analizie pytania stwierdziłam, że jednak nie byłoby to takie fascynujące. Nie wiem, czy chciałabym, aby moje życie osobiste było opisywane w książce.Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że w chwili,w...

Cóż raczej nie widziałbym problemu. Cóż na pewno byłbym zaskoczony, ale nie sądzę żebym miał robić w takiej sprawie jakieś wyrzutu, jednak pewny być nie mogę, gdyż łatwo jest mówić jakbyśmy się w danej sytuacji zachowali, a co innego się w takiej sytuacji znaleźć.

Cóż raczej nie widziałbym problemu. Cóż na pewno byłbym zaskoczony, ale nie sądzę żebym miał robić w takiej sprawie jakieś wyrzutu, jednak pewny być nie mogę, gdyż łatwo jest mówić jakbyśmy się w danej sytuacji zachowali, a co innego się w takiej sytuacji znaleźć.

Zgodziłabym się pod warunkiem ,że moje dane zostałyby zmienione.Hmmm przeczytać powieść,w której moją historią żyje główny bohater ,czemu nie :-)to tak jakbym była współautorką książki

Zgodziłabym się pod warunkiem ,że moje dane zostałyby zmienione.Hmmm przeczytać powieść,w której moją historią żyje główny bohater ,czemu nie :-)to tak jakbym była współautorką książki

Jeśli książka rzeczywiście pochłonęła by mnie, to nie miałabym nic przeciwko jej publikacji! Pogratulowalabym autorowi świetnego pióra i życzyła bym samych sukcesów. Dodała bym że czekam na kolejną nowość:)

Jeśli książka rzeczywiście pochłonęła by mnie, to nie miałabym nic przeciwko jej publikacji! Pogratulowalabym autorowi świetnego pióra i życzyła bym samych sukcesów. Dodała bym że czekam na kolejną nowość:)

Nie wspomniałbym o tym. Poprosiłbym za to, żeby ta osoba bardziej rozbudowała postać, która mnie przypomina. Byłbym ciekaw czy znajomy będzie dalej w to brnąć.

Nie wspomniałbym o tym. Poprosiłbym za to, żeby ta osoba bardziej rozbudowała postać, która mnie przypomina. Byłbym ciekaw czy znajomy będzie dalej w to brnąć.