Iza od małego czuła się obco w miejscu swojego zamieszkania. Nienawidziła wszystkich. Wydawało jej się, iż oni jej nie cierpią. Według jej oni byli tymi złymi. Nie zdawała sobie sprawy, iż swoimi docinkami, uwagami, które tylko jej wydają się inteligentne, odpychała innych. Pewnego dnia posunęła się za daleko. Na szkolnej tablicy wyjawiła sekrety innych, o których dowiedziała się przypadkiem. Nikt nigdy nie udowodnił, że to ona. Była bezpieczna.
20 lat później ona była spełnioną kobietą. Ukończyła renomowaną uczelnię, miała wspaniałą pracę, swój kanał na youtube, bloga, który był jej okienkiem na świat. Pisała książki oraz miała swój epizod w świecie filmowym. Spełniała marzenia i wciąż miała nowe, które kierowały ją w kierunku nowych osiągnięć i celów, o których dawniej nie śniła.
Właśnie w tym czasie chciała rozpocząć pracę w redakcji gazety. Jej naczelnym redaktorem był chłopak, którego znała oraz któremu zniszczyła szkolne życie. Chłopak, który był gejem, a ona o tym napisała. Wtedy już nie miał życia w szkole. Zrobiła coś okropnego, a teraz musiała prosić go o danie jej szansy w pracy w redakcji. Czuła się okropnie, wstydziła się tego, co zrobiła i pierwszym, co powiedziała na rozmowie było przyznanie się do dawnej winy. O dziwo chłopak dał jej szansę, by mogła się wykazać w pracy dla gazety.

Iza od małego czuła się obco w miejscu swojego zamieszkania. Nienawidziła wszystkich. Wydawało jej się, iż oni jej nie cierpią. Według jej oni byli tymi złymi. Nie zdawała sobie sprawy, iż swoimi docinkami, uwagami, które tylko jej wydają się inteligentne, odpychała innych. Pewnego dnia posunęła się za daleko. Na szkolnej tablicy wyjawiła sekrety innych, o których...

Nadal nie mogę uwieżyć, że to robię. Jak daleko jeszcze będę musiała się posunąć? Kiedy idę z nim na spotkanie, ciągle myślę o tym, co mi zrobił. Zabrał mi cały okres beztroski w moim życiu. Przez te wszystkie lata unikałam go jak ognia. Wiem, że teraz jestem silniejsza i odważniejsza. Idąc na to spotkanie biję się z myślami co mam z nim zrobić. Wchodząc do kawiarni widzę go. Mojego starszego, przyrodniego brata. Zastanawiam się, jakiej pomocy ode mnie oczekuje.
-cześć- powiedział-
-Hej. Dlaczego tutaj jestem?-odparłam-
-Potrzebuję twojej pomocy.
-Tyle wiem- rzuciłam ostro-
-Chodzi o to, że nie mam domu, rodziny, niczego i jeszcze firma, w której pracowałem, zbankrutowała.
-Dobrze. Pomogę ci pod jednym warunkiem.
-Ok, pod jakim warunkiem?
-Że potem przestaniesz utrzymywać ze mną jakiekolwiek najdrobniejsze kontakty.
-Zgoda

Nadal nie mogę uwieżyć, że to robię. Jak daleko jeszcze będę musiała się posunąć? Kiedy idę z nim na spotkanie, ciągle myślę o tym, co mi zrobił. Zabrał mi cały okres beztroski w moim życiu. Przez te wszystkie lata unikałam go jak ognia. Wiem, że teraz jestem silniejsza i odważniejsza. Idąc na to spotkanie biję się z myślami co mam z nim zrobić. Wchodząc do kawiarni widzę...

Zawsze najlepsza - najlepsze oceny, wzorowe zachowanie, wygrane konkursy, nienaganny wygląd. Oto cała Julia. Tylko że pod tą maską idealnej dziewczyny kryła się osoba stłamszona przez innych. Wszyscy znajomi nabiali się z niej, szydzili. Nikt tak naprawdę nie wiedział z jakiego powodu.
Dziewczyna jednak uciekła przed tym wszystkim. Wybrała dobry kierunek na renomowanej uczelni, potem założyła własną firmę, która z czasem się rozrosła na tyle, że Julia musiała zacząć rekrutować nowych pracowników.
Dostała dużo CV, jednak jedno szczególnie przykuło jej uwagę. To CV należało do jednej z dziewczyn, które się nad nią znęczały w szkole. Postanowiła zaprosić ją na rozmowę, planując swoją zemstę.
Gdy nadeszła pora rozmowy, asystentka Julii poinformowała ją o przybyciu kandydatki. Kiedy ta weszła do pomieszczenia i dostrzegła, z kim będzie rozmawiać, zawahała się. To była jej szansa, nie mogła jej zmarnować.
Podczas gdy kandydatka podchodziła do wyznaczonego jej miejsca, Julię coś tknęło. Czy będzie taka jak jej oprawcy? Czy pogrąży jedną z nich już na samym starcie? Nie, to nie było w jej stylu.
Ostatecznie dziewczyna dostała pracę, przeprosiła Julię, która zyskała sumiennego pracownika.

Zawsze najlepsza - najlepsze oceny, wzorowe zachowanie, wygrane konkursy, nienaganny wygląd. Oto cała Julia. Tylko że pod tą maską idealnej dziewczyny kryła się osoba stłamszona przez innych. Wszyscy znajomi nabiali się z niej, szydzili. Nikt tak naprawdę nie wiedział z jakiego powodu.
Dziewczyna jednak uciekła przed tym wszystkim. Wybrała dobry kierunek na renomowanej...

- Posłuchaj, musisz mi pomóc! On porwał...
- 16 kwietnia 2012 roku godzina 13:56.
- Co z nią? - zdziwił się Teddy - To było cztery lata temu.
- Nie pamięta - stwierdził cicho Martin - Zapomniał. Wyleciało mu z pamięci. Ale ja nie zapomnę. Nie zapomnę tego bólu, tego upokorzenia, tej goryczy.
- Co? Co Ci niby zrobiłem? A nieważne... Musisz mi pomóc, on znowu uderzy!
- Nieważne - Martin prawie się zapluł - Może dla Ciebie. Ja pamiętam to jakby było wczoraj. Aż mam znowu dreszcze.
- Wyjaśnisz o co chodzi? - poprosił Teddy.
- O nagle chcesz poznać gorzką prawdę? - udał zdziwienie Martin - Dobrze. Wtedy szesnastego kwietnia, była piękna pogoda. Poszedłem do sklepu. Kupiłem mały słoik Nutelli. Żeby go zjeść. Samotnie! Wróciłem do domu. Włożyłem w miejsce gdzie tylko jedna osoba, mogła zajrzeć. To byłeś ty! Nutellowy skrytożerco.
- Przepraszam Martin. Nie wiedziałem, że Nutella jest dla ciebie, aż tak ważna. Jeśli mi pomożesz, ukradnę Ci kontener Nutelli. Ale proszę, pomóż staremu kumplowi. Młodemu gangsterowi z wielkimi kłopotami. Bądź człowiekiem. - błagał Teddy - pozwól mi ochronić siostrzeńca.
- Dobrze. Możesz na mnie liczyć - westchnął Martin, wiedząc, że mimo niesnasków dalej są przyjaciółmi.

- Posłuchaj, musisz mi pomóc! On porwał...
- 16 kwietnia 2012 roku godzina 13:56.
- Co z nią? - zdziwił się Teddy - To było cztery lata temu.
- Nie pamięta - stwierdził cicho Martin - Zapomniał. Wyleciało mu z pamięci. Ale ja nie zapomnę. Nie zapomnę tego bólu, tego upokorzenia, tej goryczy.
- Co? Co Ci niby zrobiłem? A nieważne... Musisz mi pomóc, on znowu uderzy!
-...

Anna biła się z myślami. Od miesiąca borykała się z trudną sytuacją. Było jej bardzo ciężko i nie wiedziała do kogo zwrócić się o pomoc. Anna bardzo przezywała to co ją spotkało, nie umiała o tym mówić, była przerażona.
Miesiąc temu kobieta zaczęła nową pracę. Bardzo się z niej cieszyła. Jednak, gdyby tylko wiedziała. Gdyby tylko wiedziała, że podjęcie wymarzonej pracy zamieni się w koszmar, nigdy by jej nie podjęła. Wolałaby już pracować za mniejsze pieniądze, niż przechodzić przez piekło.
Od miesiąca Anna, była molestowana przez swojego szefa. Mężczyzna nie tylko zachowywał się niestosownie kiedy byli sami. Zdarzało się również, że w obecności innych bardzo ją krytykował. Szef dawał jej do zrozumienia, że wszystko może się skończyć, kiedy spełni jego prośbę. Kobieta wiedziała o co chodzi i na samą myśl było jej niedobrze.
Gdyby tego było mało znalazła wczoraj w internecie kontakt do osoby, która mogłaby jej pomóc. Problem w tym, że była to jej koleżanka z podstawówki Magda, dla której była bardzo nie miła i często jej dokuczała. Anna zastanawiała się,czy Magda czuła to samo, co ona teraz. Kobieta cały dzień zastanawiała się czy wykonać telefon do Magdy. Wiedziała, że kobieta pomagała już innym w podobnych sytuacjach. Jednak strach przed kolejnym dniem był, tak duży, że postanowiła zadzwonić. Magda się zgodziła. Jeszcze tego samego dnia przyszła do Anny. Rozmowa trwała dwie godziny. Ciężar spadł Annie z serca. Wiedziała, że będzie teraz lepiej. Koleżanka zapewniła ją, że jej pomorze. Gdy Magda już wychodziła Anna przeprosiła koleżankę za swoje zachowanie. Okazało się, że Magda nie ma żalu.
- Byłyśmy przecież dziećmi. A dzieci robią różne głupstwa- powiedziała Magda.
Po tych słowach przytuliła Annę i zapewniła ją, że będzie ją wspierać w tej trudnej sytuacji, którą ją spotkała. Od tej chwil Anna dostała coś, czego jej bardzo brakowało. Nadzieję.

Anna biła się z myślami. Od miesiąca borykała się z trudną sytuacją. Było jej bardzo ciężko i nie wiedziała do kogo zwrócić się o pomoc. Anna bardzo przezywała to co ją spotkało, nie umiała o tym mówić, była przerażona.
Miesiąc temu kobieta zaczęła nową pracę. Bardzo się z niej cieszyła. Jednak, gdyby tylko wiedziała. Gdyby tylko wiedziała, że podjęcie wymarzonej pracy...

Sztokholm delete[bookLink]306686|Sztokholm delete[/bookLink]

Sztokholm delete[bookLink]306686|Sztokholm delete[/bookLink]

 [bookCover]306686|Sztokholm delete[/bookCover]