Odbudowa Warszawy trwała już ponad 3 lata, i o ile z grubsza wszystko było uprzątnięte, to każda kolejna zima ujawniała straszne braki w budownictwie. Bombardowania w '44 zrównały całe ulice z ziemią albo przynajmniej uszkodziły konstrukcje przyległych kamienic. Mało który budynek uchował się z wojennej zawieruchy. Wyjątkiem był "Pekin" przy ulicy Złotej. Choć miał pewne braki, to generalnie konstrukcja pozostała nienaruszona i można go było ponownie zasiedlać. Przeznaczony dla 85 mieszkańców, w '48 liczył ich już 426, a wciąż pojawiały się nowe twarze.
Wydawać by się mogło, że w takiej ciasnocie nikt nie może mieć tajemnic i nic nie ujdzie uwadze sąsiada, czy współlokatora. Z drugiej jednak strony, kto w takim ścisku, w większości obcych sobie ludzi zwróci uwagę na czyjeś zniknięcie? Ot, znalazł lepsze lokum, wyjechał, zginął - wszystko jedno. Bez niego jest luźniej!
Kiedy zaczynają znikać kolejne osoby z otoczenia majora Zenkego, jego podejrzliwość rozbudza się. Jednak ciężko wysnuwać pochopne sądy, bo jak już ustalono w zniknięciach w Pekinie nie ma nic dziwnego. Lecz kiedy przez przypadek major odkrywa, że na posłaniach zaginionych, ktoś zawsze zostawia sztabkę złota, ma już pewność, że nie są to przypadkowe zniknięcia. Odwiedziny w stolicy jego dawnego przyjaciela - komisarza Popielskiego, pozwolą zaangażować go w rozwikłanie tej zagadki. A nie będzie to proste zadanie, bo nikomu z mieszkańców Pekinu na tym nie zależy, sami skrycie liczą na znalezienia sztabki złota.

Odbudowa Warszawy trwała już ponad 3 lata, i o ile z grubsza wszystko było uprzątnięte, to każda kolejna zima ujawniała straszne braki w budownictwie. Bombardowania w '44 zrównały całe ulice z ziemią albo przynajmniej uszkodziły konstrukcje przyległych kamienic. Mało który budynek uchował się z wojennej zawieruchy. Wyjątkiem był "Pekin" przy ulicy Złotej. Choć miał pewne...

Edward Popielski wiedzie swój żywot ostatnich lat we Wrocławiu, gdzie to poświęca się głównie lekturom filozoficznych rozpraw, partiom szachów i spacerom po starym mieście..

Lecz oto pewnego dnia trafia do niego tajemniczy list, pochodzący ze Lwowa.. W owym liście jest jedynie małe, stare zdjęcie małego chłopca..I jedno zdanie:

"Wiem, co się stało z Twoim synem i mogę Cię do niego zabrać.."

Oczywiście, pełen obaw i wątpliwości, ale mimo wszystko ubogiej nadziei.., Popielski udaje się do Lwowa, wierząc że tam dowie się prawdy o swoim ukochanym , zaginionym synku..

Od tej chwili rozpocznie się dramatyczna gra w pewnym niezwykle przebiegłym przeciwnikiem, który ma wobec Edwarda Popielskiego bardzo niecne, daleko idące, i zatrważające plany..

Edward Popielski wiedzie swój żywot ostatnich lat we Wrocławiu, gdzie to poświęca się głównie lekturom filozoficznych rozpraw, partiom szachów i spacerom po starym mieście..

Lecz oto pewnego dnia trafia do niego tajemniczy list, pochodzący ze Lwowa.. W owym liście jest jedynie małe, stare zdjęcie małego chłopca..I jedno zdanie:

"Wiem, co się stało z Twoim synem i mogę...

Mała Hania bawiła się pod blokiem, a ponieważ było zimno mama dziewczynki wróciła się do domu po czapeczkę. Gdy przyszła na plac zabaw okazało się, że dziecko zniknęło.
Tata Krzysia był z dzieckiem w Egzotarium, gdy zadzwonił ważny telefon. Odwrócił się tylko na moment i chłopca nigdzie już nie było.
Panie z przedszkola poszły na spacer z całą grupą i wróciły bez jednego dziecka.
Na mieszkańców Sosnowca padł blady strach. Było jasne, że grasuje tu porywacz dzieci… W telewizji nie mówiono o niczym innym, rodzice przestali puszczać dzieci do przedszkola. Sami również nie wychodzili po zmroku. Tą sprawą żyła cała Polska.
Kiedy jedno z dzieci znaleziono martwe na wysypisku śmieci lwowski komisarz Edward Popielski wiedział już, że to sprawa dla niego. Spakował walizki i zarezerwował sobie bilet na samolot. Przyrzekł sobie, że nie spocznie póki nie rozwiąże tej straszliwej zagadki….

Mała Hania bawiła się pod blokiem, a ponieważ było zimno mama dziewczynki wróciła się do domu po czapeczkę. Gdy przyszła na plac zabaw okazało się, że dziecko zniknęło.
Tata Krzysia był z dzieckiem w Egzotarium, gdy zadzwonił ważny telefon. Odwrócił się tylko na moment i chłopca nigdzie już nie było.
Panie z przedszkola poszły na spacer z całą grupą i wróciły bez...

Arena szczurów[bookLink]260997|Arena szczurów[/bookLink]

Arena szczurów[bookLink]260997|Arena szczurów[/bookLink]

 [bookCover]260997|Arena szczurów[/bookCover]