Nie chce mi się tego nigdzie zgłaszać, bo i tak pewnie zostanie bez odpowiedzi, ale jak można wystawiać ocenę (1 *) książce, która będzie dopiero wydana? Tak, chodzi mi o tą.

Nie chce mi się tego nigdzie zgłaszać, bo i tak pewnie zostanie bez odpowiedzi, ale jak można wystawiać ocenę (1 *) książce, która będzie dopiero wydana? Tak, chodzi mi o tą.

David Lagercrantz, jak wszystkim wiadomo nie jest Stiegiem Larssonem, a więc i książka nie będzie napisana w takim stylu i na takim poziomie jak trylogia „Millennium”. Myślę, że warto dać szansę owej kontynuacji i na pewno zapoznam się z jej treścią. Twórczość Larssona pokochałam od pierwszych stron i choć „Co nas nie zabije” jest innego autorstwa, to jednak wydaje mi się, że Pan Lagercrantz podoła zadaniu i utrzyma serię na tym samym, bardzo wysokim poziomie.

Moim zdaniem książka zaczynać się będzie od sceny, którą zakończył się „Zamek z piasku, który runął”. Lisbeth wpuszczając Mikaela ponownie do swego życia, rozpocznie tym samym kolejną szaloną i niebezpieczną przygodę. Zalachenko nie żyje, ale mimo tego jego syn, a przyrodni brat Lisbeth postanowi dokończyć dzieło ojca i zabić dziewczynę. Angażuje do tego celu cały szwedzki półświatek i prosi o pomoc wszystkie kontakty z Europy i Azji. Kiedy Mikael przez przypadek wpada na trop całego spisku, jest pewien, że kolejny raz musi pomóc Lisbeth. Dziewczyna ma jednak inne plany, w których Mikaela nie ma. Postanawia sama rozprawić się z bratem i zakończyć koszmar raz na zawsze. Próbując go wyśledzić staje się na tyle nieostrożna, że nie zauważa iż sama jest obserwowana. Kiedy Lisbeth pewnego dnia po prostu znika, Mikael bierze sprawy w swoje ręce i kolejny raz ryzykując życie pomaga przyjaciółce. Sprawa nie jest jednak zakończona, gdyż oprawcy Lisbeth udaje się ujść z życiem i uciec…

Taką wersję „Co nas nie zabije” przeczytałabym z ogromną przyjemnością, nawet wiedząc, że nie wyszła spod pióra Stiega Larssona.

David Lagercrantz, jak wszystkim wiadomo nie jest Stiegiem Larssonem, a więc i książka nie będzie napisana w takim stylu i na takim poziomie jak trylogia „Millennium”. Myślę, że warto dać szansę owej kontynuacji i na pewno zapoznam się z jej treścią. Twórczość Larssona pokochałam od pierwszych stron i choć „Co nas nie zabije” jest innego autorstwa, to jednak wydaje mi się,...

Lisabeth podczas rozwiązywania kolejnej zagadki odkrywa tajne akta amerykańskich służb specjalnych, w których planowany jest zamach na obecnego prezydenta. Mikael chcąc podnieść akcje upadającego ponownie Millennium decyduje się napisać książkę, w której ujawni wszystkie szczegóły zamachu. Lisabeth uważa, że Mikael za bardzo ryzykuje i próbuje go od tego odwieść śląc mu maile z groźbami z amerykańskiej poczty. Kiedy Lisabeth nie udaje się przekonać Mikela, żeby nie pisał ksiązki o tajnej akcji, Lisabeth nawiązuje kontakt z Eriką, której opowiada o planach kolegi z redakcji. Erika przerażona tym co mówi dziewczyna postanawia pojechać do domu Mikela aby z nim porozmawiać. Kiedy kobiety docierają do jego mieszkania są pewne, ze Mikela nie ma w domu. Erika wyjmuje z torebki zapasowy klucz, który Mikael dał jej lata temu i otwiera drzwi. W środku wszystko jest tak jak zawsze. Tylko w sypialni na łóżku leży kartka z napisem 'Nie trzeba wtrącać się w Amerykę mieszkając w Europie. Będzie żył jeśli będzie cicho"
Lisabeth i Erika są w szoku. Są pewne, ze ktoś porwał Mikaela. Ruszają wspólnie węszyć w Ameryce

Lisabeth podczas rozwiązywania kolejnej zagadki odkrywa tajne akta amerykańskich służb specjalnych, w których planowany jest zamach na obecnego prezydenta. Mikael chcąc podnieść akcje upadającego ponownie Millennium decyduje się napisać książkę, w której ujawni wszystkie szczegóły zamachu. Lisabeth uważa, że Mikael za bardzo ryzykuje i próbuje go od tego odwieść śląc mu...

Pani sprzeciwi się noszeniu czadoru i odrąbią jej ręce - wykrwawi się na śmierć, a pan wytatuuje sobie karykaturę sami wiecie kogo i utną mu głowę mieczem. A kaci w turbanach podążą dalej na zachód w imię pokoju na świecie...

Pani sprzeciwi się noszeniu czadoru i odrąbią jej ręce - wykrwawi się na śmierć, a pan wytatuuje sobie karykaturę sami wiecie kogo i utną mu głowę mieczem. A kaci w turbanach podążą dalej na zachód w imię pokoju na świecie...

Mikael dowiaduje się kilku szczegółów o WikiLeaks. Jednak nie są to takie fakty, jakie znamy my. Okazuje się, że WikiLeaks ściśle współpracuje z CIA, a wszystkie oskarżenia, ucieczki i cała ta gra, jest tak naprawdę grą cieni. Bowiem CIA ma coś dużo większego pod skórą, coś czego dowiedzieć może się Lisbeth biorąc udział w zorganizowanym ataku hakerskim. Wtedy ich drogi mogą się ponownie zejść. Czy chodzi o naszą prywatność? A może o prywatność głów innych państw? Ktoś może być szantażowany, po to, aby inni mieli wygodniej. Przecież nikt nie mówił, że politycy grają czysto, a "co ich nie zabije...".
Mam nadzieję, że Lagercrantz dobrze czuje postaci Larssona. Inaczej pewnie nie brałby się za tak karkołomne zadanie, jak ta kontynuacja. Wtedy w finale finałów Mikael i Lisbeth znowu podadzą sobie ręce i pójdą w swoje strony. On uratuje swój honor, ona będzie miała spokój, którego pragnie. Oczywiście zakończenie będzie też na tyle swobodne, aby autor, w przypadku sukcesu mógł poczynić kolejną część.

Mikael dowiaduje się kilku szczegółów o WikiLeaks. Jednak nie są to takie fakty, jakie znamy my. Okazuje się, że WikiLeaks ściśle współpracuje z CIA, a wszystkie oskarżenia, ucieczki i cała ta gra, jest tak naprawdę grą cieni. Bowiem CIA ma coś dużo większego pod skórą, coś czego dowiedzieć może się Lisbeth biorąc udział w zorganizowanym ataku hakerskim. Wtedy ich drogi...

Z samego tytułu mogę wywnioskować jedno: będzie to zakończenie zaskakujące, które wielu osobom może się nie spodobać.

Z samego tytułu mogę wywnioskować jedno: będzie to zakończenie zaskakujące, które wielu osobom może się nie spodobać.

W sumie nie wiem czy w ogóle chcę poznać zakończenie Millenium. Dlaczego? Obawiam się, że zupełnie zostanie zatracony sens powieści. Aby jednak książka była prawdziwa, życzyłabym sobie wprowadzenia postaci w jakiś sposób nawiązujących do obecnej sytuacji kontynentu.
Głowno jest o unijnym nakazie przyjmowania uchodźców, którzy w żaden sposób nie chcą zasymilować się z narodami, które ich przyjmują. W związku z ich butą oraz negatywnym stosunkiem do gospodarzy, w szwedzkich miastach zaczynają pojawiać się zwłoki uchodźców. Śmierć ta ma stanowić karę za kradzieże, gwałty i na wiele innych sposobów rozumianą przemoc, od której nie stronią muzułmańscy uchodźcy. Początkowo szwedzki rząd stara się chronić muzułmanów, z czasem jednak i oni zaczynają stać po prostu po stronie sprawiedliwości i zasady oko za oko, ząb za ząb. Nasz Dziennikarz postanawia opisać problem Szwedów z przyjmowanymi imigrantami. Zaczyna pytać a swoim dociekaniem denerwuje wiele osób. Co ciekawe, najbardziej wkurza pewną osobę ze szwedzkiego rządu. Chętnie dowiem się, co z muzułmanami wspólnego ma premier kraju i co z odpowiedzią na to pytanie pocznie Lisbeth, która po raz kolejny stanie na drodze znanego nam dziennikarza.

W sumie nie wiem czy w ogóle chcę poznać zakończenie Millenium. Dlaczego? Obawiam się, że zupełnie zostanie zatracony sens powieści. Aby jednak książka była prawdziwa, życzyłabym sobie wprowadzenia postaci w jakiś sposób nawiązujących do obecnej sytuacji kontynentu.
Głowno jest o unijnym nakazie przyjmowania uchodźców, którzy w żaden sposób nie chcą zasymilować się z...

Legenda - to słowo idealnie opisuje bohaterkę „Millenium” Lisbeth Salander. Mroczna przeszłość, umiejętność zdobywanie trudno dostępnych informacji, niezłomność w pokonywaniu życiowych trudności
Historię takiej kobiety, wydawałoby się, dość łatwo kontynuować, ale czy ktoś kto jej nie wykreował, zna ją na tyle, aby poradzić sobie z napisaniem jej dalszych losów? Być może, przekonamy się o tym już niebawem.
Ma się dużo dziać, Mikael może dokonać czegoś, co sprawi, że w jego karierze nastąpi przełom, a Lisbeth współpracując z innymi hakerami szykuje atak. Ta historia nie może skończyć się dobrze. Ona wyczerpała już limit swoich dodatkowych żyć, a on zawsze pakuje się w kłopoty.
Instynkt Lisbeth niestety ją zawiedzie i jej poczynania doprowadzą do sytuacji, w której ściga ją płatny zabójca. Sama uporałaby się z przeciwnikiem, w końcu już udowodniła, że potrafi walczyć o swoje życie, ale są jeszcze Mikael i Miriam, którym także grozi niebezpieczeństwo. Bloomkvist wyjeżdża z kraju, ale Salander zamierza chronić swoją przyjaciółkę. Starając się zadbać o bliską osobę naraża własne życie. Dochodzi do strzelaniny, w której ginie Lisbeth.
Mikael ściąga na siebie inne kłopoty – naraża się amerykańskim służbom specjalnym, które chcą go za wszelką cenę uciszyć. Nie udaję im się tego zrobić i ostatecznie, dzięki pomocy znajomych hakerów, publikuje reportaż i książkę o tajemnicach amerykańskich służb z materiałami stanowiącymi dowody.

Legenda - to słowo idealnie opisuje bohaterkę „Millenium” Lisbeth Salander. Mroczna przeszłość, umiejętność zdobywanie trudno dostępnych informacji, niezłomność w pokonywaniu życiowych trudności
Historię takiej kobiety, wydawałoby się, dość łatwo kontynuować, ale czy ktoś kto jej nie wykreował, zna ją na tyle, aby poradzić sobie z napisaniem jej dalszych losów? Być może,...

Zorganizowany atak hakerów nie udaje się i Lisbeth Salander znów jest ścigana przez policję a oprócz tego szuka jej niezrównoważony psychicznie mężczyzna - jeden z niedobitków bandy Zalachenki, który chce zemścić się za jego śmierć oraz pewien tajemniczy prawnik, który może znów ją ubezwłasnowolnić w mocy prawa. Jako że ponowna ucieczka za granicę nie wchodzi w grę, Lisbeth pozoruje własną śmierć i zaszywa się między ludźmi. Mikael znów zostaje sam. Uzależnia się od alkoholu i antydepresantów na tyle, że gdy przedawkował, uratowała go dopiero zaniepokojona Erika, która przyszła do niego, by namówić go do napisania kolejnego sensacyjnego artykułu.
Zarówno Mikael jak i Lisbeth są na granicy życia i śmierci, ale dopiero ich przypadkowe spotkanie na dworcu i powiązanie faktów związanych ze sprawą sztucznej inteligencji sprawia, że znów łączą siły. Lisbeth zmienia imię na Pippi i razem z dziennikarzem-detektywem Blomkvistem rozwiązują zagadkę programu AI, który stara się przechytrzyć ludzi i ich pokonać. Co prawda udaje im się, jednak Pippi/Lisbeth postanawia rzucić zabawę w hakerkę i podjąć się jakiejkolwiek pracy, natomiast Mikael zakłada księgarnię z literaturą dziecięcą. Oboje żyją bardziej obok siebie niż razem.

Zorganizowany atak hakerów nie udaje się i Lisbeth Salander znów jest ścigana przez policję a oprócz tego szuka jej niezrównoważony psychicznie mężczyzna - jeden z niedobitków bandy Zalachenki, który chce zemścić się za jego śmierć oraz pewien tajemniczy prawnik, który może znów ją ubezwłasnowolnić w mocy prawa. Jako że ponowna ucieczka za granicę nie wchodzi w grę, Lisbeth...

Muszę się pochwalić a nawet chcę, że tę część Millennium wygrałam u Czarnej Owcy :D Już nie mogę się doczekać!!!! ;) :) :)

Muszę się pochwalić a nawet chcę, że tę część Millennium wygrałam u Czarnej Owcy :D Już nie mogę się doczekać!!!! ;) :) :)