-
ArtykułyCzytamy w weekend. 24 maja 2024LubimyCzytać192
-
Artykuły„Zabójcza koniunkcja”, czyli Krzysztof Beśka i Stanisław Berg razem po raz siódmyRemigiusz Koziński1
-
ArtykułyCzy to może być zabawna historia?Dominika0
-
ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant4
Cytaty z tagiem "pacyfik" [3]
[ + Dodaj cytat]Ambicje mogą przyjąć tylko taką formę, na jaką pozwala świat, w którym się rodzą. Są one jednak bardzo kiepskim towarem eksportowym. Inne narody czuły się obrażone napuszonymi roszczeniami Japonii, uważając je co najmniej za impertynencję. A jednak japońscy oficerowie i żołnierze w kolejno podbijanych krajach nie przestawali się dziwić, dlaczego mieszkańcy nie witają wkraczających oddziałów. Czyż Japonia nie ofiarowywała im miejsca w hierarchii, jakkolwiek niskie by ono było? I czy nie pragną zachowania hierarchii nawet ci, którzy stoją na jej najniższych szczeblach?
Widzieliśmy później jeszcze dużo wielorybów, ale żaden nie podpłynął do nas tak blisko jak tamten pierwszy. O ich obecności informowały fontanny wody. Wieloryby wynurzały się niedaleko, czasami po trzy albo cztery naraz - żywy archipelag wysp wulkanicznych. Widok tych olbrzymów zawsze podnosił mnie na duchu. Byłem przekonany, że wiedzą, w jakim jestem położeniu, wyobrażałem sobie, że jeden z nich wykrzykuje na mój widok: "Och! To ten rozbitek z kotkiem, o którym opowiadał mi Bampu. Biedny chłopiec. Mam nadzieję, że nie brakuje mu planktonu. Muszę powiedzieć o nim Mampu, Tompu i Stimpu. Zastanawiam się, czy jest w pobliżu jakiś statek, który mógłbym zaalarmować. Matka na pewno byłaby szczęśliwa, gdyby mały do niej wrócił. Do zobaczenia, chłopcze. Spróbuję ci pomóc. Nazywam się Pimpu." I w ten sposób, pocztą pantoflową, dowiadywały się o mnie wszystkie wieloryby na Pacyfiku i pewnie już dawno zostałbym uratowany, gdyby Pimpu nie szukał pomocy u podłych marynarzy z jakiegoś japońskiego statku, którzy upolowali go harpunem. Taki sam los spotkał Lampu, którego zabiła załoga statku norweskiego. Polowania na wieloryby to potworne zbrodnie.
W czasie strzelaniny myśli się tylko o tym, żeby przeżyć, ale w chwilach ciszy, jak teraz, myślę o tych, którzy zostali trafieni na moich oczach i strasznie się boję. To nieprawda - cały czas się boję, a najbardziej wtedy, gdy nie strzelam.