-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant1
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik1
Cytaty z tagiem "fotografie" [10]
[ + Dodaj cytat]Na ogół (...) ludzie pędzą po aparat, by strzelić trzysta cyfrowych fotek, których nikt potem nie ogląda. Bo każdy ma własne archiwum.
-Myślę,że ludzie, którzy nie są smutni, czują się dzięki temu lepiej. Myślą sobie, że smucić się jest fajnie, bo dzięki temu zyskuje się dogłębne zrozumienie prawdziewgo życia i bólu czy co tam chcesz. Dlatego ludzie porównują łzy do deszczu. Ja pierdolę! Łzy to łzy. Bolą cię przez nie oczy i nie chcą przestać płynąć, kiedy już masz ich dosyć, i w ogóle, bleee. Pełno jest wszystkich tych artystycznych zdjęć płaczących kobiet...zauważyłaś, że zawsze to kobiety? I te fotografie są takie piękne, gustowne i poruszające. A tak naprawdę kiedy płaczesz, twarz ci puchnie, z nosa spływają smarki i czujesz ten okropny posmak przy każdym wdechu.
-Jaki posmak?
-Bólu. Smutku. Chcę tylko powiedzieć, że smutek wcale nie jest czymś pięknym, a jeśli tak właśnie się jawi, to nie jest prawdziwy.
-Jak...ty?
-Widzisz, Cads? Wiedziałam, że w końcu to zrozumiesz.
A czasu i tak nie da się zatrzymać, czas ma za nic nasze zdjęcia. Czas wręcz drwi z naszych zdjęć.
Nie robił fotografii. Zamiast tego patrzył - bolały go od tego oczy - i próbował wypalić wszystkie obrazy w swoim sercu.
Fotografie to kęsy czasu, które można wziąć do ręki.
Piękne zdjęcia. Bardzo się cieszę, że tu trafiłem. Lubię poznawać nowych artystów. Fascynują mnie chwile zatrzymane
na zdjęciach. To jak wspomnienia wyciągnięte z naszych myśli, tyle że możemy obracać je w palcach.
– Piszesz też wiersze? – Uniosłam brwi. – To znaczy bardzo ładnie to ująłeś, ale wiesz… Badam teren.
– Nie, prowadzę pamiętnik.
Zaśmiałam się, ale on nie, więc chyba nie żartował. Spięłam się i zmrużyłam oczy.
– Naprawdę?
– Nie. W każdym razie… jesteś bardzo… – Zacisnął usta w wąską kreskę, rozejrzał się i gdy się uśmiechnął, powrócił do mnie spojrzeniem. – Jesteś pięknym wspomnieniem, Lano. Zapamiętałem tę złotą sukienkę. Nie twój wypadek. Gratuluję udanej wystawy.
Patrzyłam na niego oniemiała tym, co właśnie usłyszałam, i nawet nie umiałam mu podziękować
– Ja… – zaczęłam, ale kompletnie nic nie przychodziło mi do głowy.
Harry skinął głową i ujął moją dłoń, po raz kolejny składając na niej pocałunek przypominający muśnięcie pióra.
Pamiętam, jak spojrzałem na to zdjęcie i zdałem sobie sprawę, że fotografie nie są prawdziwe. Nie zawierają kontekstu, tylko złudzenie, że pokazujesz wycinek z życia, ale życie nie składa się z wycinków, jest płynne. Zdjęcia są jak fikcja literacka. Uwielbiam to w nich. Wszyscy myślą, że fotografie pokazują prawdę, ale w rzeczywistości są tylko bardzo przekonujący kłamstwem.
Na czarno-białych fotografiach ludzie zawsze wyglądają młodziej.
s.68.
jeśli istnieje życie w ludziach umarłych, to nie w filmowych zombie i nie w powieściowych żywych trupach, lecz wyłącznie w starych fotografiach. (s.38).
Za pomocą aparatu łapię tylko przelotne chwile, dlatego że są one, w przeciwieństwie do wszystkich kosztownych rzeczy, najpiękniejsze na świecie.