-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński23
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "christian" [11]
[ + Dodaj cytat]
Lissa: Potrzebuję prysznicu.
Christian: Najpierw sen. Potem prysznic. Śpię z Tobą.
Lissa: Śpisz czy ŚPISZ?
Christian: Naprawdę śpię. Potrzebujesz tego. Oczywiście jeśli będziesz chciała później przeprowadzić jakiekolwiek interesy rady...
Lissa: Przysięgam, że jeśli powiesz "małe Dragomiry", to śpisz na korytarzu.
Adrian zerknął na Christiana wyciągniętego na łóżku.
- Hm - mruknął, wchodząc. - Więc to tak zamierzasz rozwiązać problem braku najbliższej rodziny kandydatki. Mali Dragomirowie. Dobry pomysł.
Christian usiadł, a potem wstał i podszedł do nich.
- Otóż to. Przerwałeś nam rozważanie wagi państwowej.
Nachylił się , żeby ją znów pocałować, ale przerwało im pukanie do drzwi. Lissa odchyliła nieco głowę, ale żadne z nich nie wstało.
- Nie otwieraj - poprosił Christian.
Zmarszczyła brwi , zerkając w stronę saloniku. Wyswobodziła się z jego ramion i wstała, a potem ruszyła do drzwi.
- To Adrian - powiedziała.
- Kolejny powód, by nie otwierać - rzucił Christian.
- Nic mi nie jest. Nie ma powodu do obaw pod warunkiem, że nie zaczniecie zdzierać z siebie ubrań, zanim odejdę.
- Musisz się pospieszyć – wtrącił Christian.
- Tasza Ozera – przedstawiła się. – Wiele o tobie słyszałam, Rose.
Rzuciłam Christianowi groźne spojrzenie, a Tasza parsknęła śmiechem.
- Nie martw się – uspokoiła mnie. – Opowiadał mi same dobre rzeczy na twój temat.
- Nieprawda – wtrącił Christian.
- Ona się o ciebie troszczy.. (...) Ma dla ciebie oddzielne miejsce w swoim sercu. (...)
- Nie mów tak. Mam wrażenie że jesteśmy na skraju przytulania się i wymyślania dla siebie słodkich przezwisk. (...)
- Ja już mam dla ciebie przezwisko, ale bedę miała kłopoty, jeśli wypowiem je w klasie.
Jego ciotka siedzi w więzieniu za zabicie mojej ciotki.
Nie winię go za to, co się stało. On nie wini mnie. Wciąż się lubimy. Ale to nie znaczy, że nie zrobiło się jakoś dziwnie, wiesz?
- Moja mama zawsze powtarzała, że w życiu należy odnaleźć coś, bez czego nie jesteś w stanie przetrwać ani jednego dnia. Coś, co w najgorszych chwilach sprawia, że masz ochotę śmiać się z najbardziej durnych rzeczy. Coś, co sprowadza spokój do twojego serca. A jeśli już to znajdziesz... Nie możesz wypuścić tego z rąk za żadne skarby świata.
If I hadn’t met Mary I would have had nothing, no future, no hope. I owe Mary everything. This book is because of her, and it is dedicated to her. It is her book, because without her, it would never have been written – she knew we had to tell the story. She wanted people to know what kids like me went through and we wanted people to know that only forty years ago there was a place where kids, the most vulnerable, innocent creatures of all, were ignored, abused and locked away – and this in a Christian country and in the name of the Catholic Church. So this book is also for them.
- Jest tam twoja gorsza połowa? Chciałbym go o coś spytać. (...)
- Co jest? - spytał. -Potrzebujesz porad stylisty?
- Porad, których żródłem jestem ja sam? Nie, dziękuję.