Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-" A ten uśmiech był rozbrajający. " Miał rozbrajający chłopięcy uśmiech i przenikliwy wzrok czarnych oczu - dziewczęta unikały i bały się jego wzroku" ( F.Schreier), choć on sam niczego nie narzucał".

"Żył wśród nas wielki pisarz i artysta, a nie docenialiśmy go" - mówił na drohobyckiej sesji Alfred Schreyer, uczeń Schulza".

Schulz był odludkiem, bał się ludzi i źle czuł się w ich towarzystwie. Mówił, że “żyje tylko wgłąb, a nie wszerz, jaki inni ludzie”, ponadto, że gdziekolwiek jest, już po kilku dniach tęskni wprost chorobliwie (…) i miało się czasem wrażenie, że od reszty świata oddziela go jakaś niewidzialna, nieprzebyta ściana, którą on sam na próżno usiłuje przebić.