Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość to forma uprzedzenia. Kochasz to, czego potrzebujesz, kochasz to, co poprawia ci samopoczucie, kochasz to, co jest wygodne. Jak możesz twierdzić, że kochasz jednego człowieka, skoro na świecie jest dziesięć tysięcy ludzi, których kochałabyś bardziej, gdybyś ich kiedyś poznała? Ale nigdy ich nie poznasz.

- Jaką masz radę dla młodych pisarzy?
- Pijcie, dupczcie i palcie masę papierosów.

Życie jest tak dobre, jak dobrym pozwalasz mu być.

- Wie pan, panie doktorze, mądrość przychodzi w fatalnym momencie - gdy młodość przeminęła, burza ucichła, a dziewczyny pojechały do domu.

Niewykluczone, że talent to umiejętność wyrażenia głębokiej myśli w prosty sposób.

Śmierć była taka nieciekawa. To właśnie było w niej najgorsze. Była nieciekawa. Z chwilą gdy nastąpiła, nie mogłeś już nic zrobić. Nie mogłeś zagrać z nią w tenisa ani zmienić jej w pudełko cukierków. Sterczała tam niczym nudny kompan. Śmierć była głupia.

(...) nudzą się jedynie ludzie nudni. Muszą się stale podkręcać, żeby czuć, że żyją.

-Kochał nie.
-Bzdura. Strach przed samotnością zaprowadził go do twojej pochwy.

Jedyni ludzie, którzy znają litość, to ci, którzy jej potrzebują.

Przyjdź do mnie, zielone niebo
Wylewam łzy szare,szare,szare, popielate..."
Valoff był człowiekiem inteligentnym. Wiedział, że popiel jest synonimem szarości.

moja jedyna ambicja jest nie być niczym. mam wrażenie, że to najrozsądniejsze.

Nie samym duchem żyje człowiek. Czynszu ideałami nie zapłacisz.

Jesteś głupim dupkiem, Max. Wszyscy pisarze nimi są. Dlatego właśnie wszystko opisują. Opisują wszystko, ponieważ nic nie rozumieją.

Tylko boję się, że pod nią nic nie ma, że jestem tylko tą zasłoną.
Właśnie.

Dbała o wszystkie drobiazgi, a właśnie drobiazgi doprowadzają mężczyznę do szału.Nałożył na grzankę grubą warstwę masła. Masło było ostatnim z luksusów mężczyzny. Samochody staną sie pewnego dnia zbyt kosztowne i wszyscy będą po prostu przesiadywać w domach, zajadając masło i czekając.

-Co pan sądzi o wojnie?
-Nie widzę w niej nic złego-odparłem.
-Naprawdę? Niemożliwe!
-Możliwe.Gdy wsiadasz do taksówki, wszczynasz wojnę. Gdy kupujesz bochenek chleba, wszczynasz wojnę. Gdy kupujesz sobie dziwkę, wszczynasz wojnę. A ja od czasu do czasu potrzebuję chleba, taksówek i dziwek.

Jedyni ludzie, którzy znają litość to ci, którzy jej potrzebują.

Wszystko szło dobrze. Nie mogłem tylko znieść świadomości, że pewnego dnia wszystko - miłości, wiersze, gladiole - sczeźnie.

Kłopot z facetami, którzy tańczą lub przesiadują w barach, polega na tym, że zdolnością postrzegania dorównują tasiemcowi.

- Gdy byłam dzieckiem, w sąsiedztwie mieszkała kobieta z piętnastoletnią córką. Jej córka była nieposkromiona. Matka wysyłała ją po bochenek chleba, a ona wracała po ośmiu godzinach - z chlebem, tyle że w tym czasie pieprzyła się z sześcioma mężczyznami.
- Matka powinna była chyba sama piec chleb.

Niewykluczone,że talent to umiejętność wyrażenia głębokiej myśli w prosty sposób

Na tym polegał problem bycia pisarzem, na tym polegał największy problem - czas wolny, nadmiar wolnego czasu. Trzeba było czekać na wenę, i w trakcie tego czekania człowiek wariował, pił, a im więcej pił, tym bardziej wariował. W życiu pisarza i w życiu pijaka nie było nic chwalebnego.

Najlepiej czuł się wtedy, gdy czuł się najgorzej.