cytaty z książki "Dzieje Pendennisa czyli o jego sukcesach, klęskach, przyjaciołach i największym jego wrogu"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ludzie żyją dłużej niż ich uczucia.
Iluż zmartwień, trosk i szkodliwych podnieceń pozwala uniknąć zdrowa tępota i beztroski brak wrażliwości.
Niedola wpędza człowieka w złe towarzystwo.
Szczęśliwy, kto dobry i zły los potrafi przyjąć z jednakową skromnością i pogodą ducha! Szczęśliwy, kto z domu wyniósł przykład prawego postępowania, od wczesnego dzieciństwa wie, co to honor, i nauczył się nie ulegać kaprysom losu.
Popatrz, jak słońce wschodzi. Widzi ono rolnika idącego w pole, dziewczę obracające nędzną igłą, adwokata za biurkiem, piękną kobietę, która uśmiecha się we śnie na puchowej poduszce, zblazowanego hulakę, jak zataczając się zmierza do łóżka, chorego rzucającego się w gorączce na swym posłaniu, lekarza czuwającego przy łożu niewiasty, która wije się w bólach porodowych, nim wyda na świat dziecko, aby wzięło udział w cierpieniach, walce, łzach i śmiechu, zbrodniach, wyrzutach sumienia, miłości, szaleństwie, strapieniach i spokoju.
Zmiany wewnętrzne przypominają siwienie włosów i zmarszczki pod oczami - tak spełnia się plan ludzkiego wzlotu i upadku. Śnieżnobiałe włosy były kiedyś czarne jak kruk; dzisiejsza gnuśna otyłość jeszcze parę lat temu była kwitnącym i prężnym zdrowiem; owo ciche, uległe i rozczarowane znużenie nie tak dawno było niepohamowaną, gwałtowną ambicją, która dopiero po wielu bitwach i porażkach opadła w pełen rezygnacji spokój. Szczęśliwy, kto zdolny jest wspaniałomyślnie znieść upadek i może złamaną szpadę oddać zwycięskiemu losowi z mężnym i pełnym pokory sercem!
Samotny jest rozbitek tonący z dala od ludzi i równie samotny ten, którego otacza wiwatująca ciżba ludzka.
Zapytaj własnego serca i pamięci, bracie mój i siostro, czy nie obcujemy ze zmarłymi i czy miłość nie dowodzi istnienia Boga?
Nikt tak mało nie mówi o książkach i tak niewiele ich czyta jak właśnie ci, którzy je piszą".
Och, jakże bolesny był to zawód, gdy brylant okazał się zwykłym świecidełkiem.
Mężczyźni wielbią kobiety na kolanach - kiedy wstają, oznacza to, że zamierzają odejść.
Gdyby można było napisać historię tajemnic powstania książek i odnotować na marginesie powieści ukryte myśli oraz intencje autora, ileż mdłych książek stałoby się ciekawych, ile nudnych opowiadań zamieniłoby się w pasjonującą lekturę.