Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Objaśnianie znaczy jednak zgorszenie: kto objaśnia świat, uwidacznia jego brud.

Zboczenia seksualne często (...) wynikają z takiej moralności, która zabrania wszelkich kontaktów przed i pozamałżeńskich, a nawet ogranicza stosunki małżeńskie, która zohydza i nazywa grzechem to, co jest jak najbardziej naturalne i oczywiste. Dlatego natura szuka sobie dróg wyjścia.

Przez całe średniowiecze nie ustawano w potępianiu dzieci księży, niezależnie od tego, czy pochodziły one ze związku legalnego czy nielegalnego, ba - potępienie to przenoszono także na wnuki. (…)
Kościół katolicki uniemożliwiał też księżom jakiekolwiek rodzinne czy ludzkie kontakty z dziećmi. Zabronił ojcom zatrzymywania przy sobie zarówno synów, jak córek i wychowywania ich w domu, zabronił im udziału w zaręczynach, ślubach czy pogrzebach dzieci i wnuków. Zabronił oddawania córek za mąż księżom lub ich synom, przy czym z córką księdza nie miał prawa żenić się żaden świecki. W połowie XVI w. Sobór Trydencki postanowił, że synowie księży nie mają prawa do posiadania prebend swych ojców, nawet jeśli ojcowie zrezygnują na ich korzyść. W 1567 r. wyszło zarządzenie zabraniające pochówków księży i ich synów w tym samym miejscu i nakazujące wymazanie z nagrobków jakichkolwiek słów wzmiankujących potomstwo. Jeszcze w XVII w. synod w Tyrnau postanawiał, że synowie i córki księży mają być „na zawsze pozbawieni czci”, a oni sami „na zawsze wtrąceni do więzienia”.