Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiałem się dziś nad tym, myśląc o znaczeniu ludzkiego imienia. Nie mamy żadnego wpływu na jego wybór, a później pozostajemy z nim związani przez całe życie. Jest najważniejszym i najczęściej używanym słowem, gdy chodzi o nas. Jest dla nas tym dźwiękiem czym dźwięk dzwonka dla psa Pawłowa. Jest jak wieczny tatuaż, którego nie można w żaden sposób usunąć. Nie można ponieważ jest „wypalony” na stałe w naszej podświadomości.

Gdyby ktoś zapytał mnie czym jest dla mnie szczęście, to dziś bez wahania odpowiedziałabym: być sobą. Mieć możliwość funkcjonowania wśród ludzi w zgodzie z tym, co naprawdę kołacze mi się w głowie i w sercu. Poza tym najcudowniejsze momenty szczęścia przytrafiają się niespodziewanie i mają wiele wspólnego z prostą radością. Widzisz jakąś piękną chmurę na niebie, psa, który biega jak oszalały po trawniku, czujesz zapach klopsów w kapuście, które podgrzewa w kuchni mama, słyszysz słowa lekarza: wszystko w porządku. Jakie to wszystko szczęśliwie banalne.

Czyjeś szczęście się po prostu czuje.

Może wyruszam nierozsądnie z motyką na wszechświat.