Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oto co mogę powiedzieć o poczuciu straty:Z czasem wcale się nie zmniejsza.Po prostu człowiek w pewien sposób się do niego przyzwyczaja.Nigdy nie przestaniemy tęsknić za tymi,którzy odeszli.Jak na coś,czego już nie ma,uczucie to waży naprawdę sporo.

Ludzie są wstrętni z wielu powodów. Niekiedy po prostu mają wstrętny charakter. Czasami ktoś inny był wobec nich wstrętny i chociaż nie zdają sobie z tego sprawy, przenoszą to swoje wstrętne wychowanie na resztę świata i innych traktują w taki sam sposób. Niektórzy są wstrętni ze strachu. Jeszcze inni wolą zachować się wstrętnie wobec innych, zanim inni zachowają się wstrętnie wobec nich. To takie bycie wstrętnym w obronie własnej.

Nigdy nie zostawiamy z tyłu starego świata, po prostu tworzymy sobie nowy.

Tak łatwo jest dawać innym to, czego pragną. Czego oczekują. Problem polega na tym, że wtedy traci się świadomość, gdzie kończy się twoje prawdziwe ja, a gdzie zaczyna to fałszywe, które chce być wszystkim dla wszystkich.

Złe momenty mają to do siebie, że same wracają, i to szybciej, niżbyśmy sobie tego życzyli.

Życie jest zbyt krótkie, żeby oceniać innych. Nie do nas należy wmawianie innym, co powinni czuć i kim są. Chyba lepiej poświęcić ten czas samemu sobie, prawda?

A jeśli chodzi o was, całą resztę, zapamiętajcie jedno: JESTEŚCIE CHCIANI. Czy jesteście duzi, czy mali, niscy czy wysocy, zwykli czy śliczni, towarzyscy czy nieśmiali. Nie pozwólcie, żeby ktokolwiek wmawiał wam, że jest inaczej. I sami też tego nie róbcie. Zwłaszcza nie róbcie tego sami.

Tyle że ja się dobrze czuję taka, jaka jestem. Być może zrzucę jeszcze jakieś kilogramy. Być może nie. Dlaczego to, ile ważę, tak działa na innych ludzi? Przecież na nich nie siadam, więc nie powinno ich to obchodzić, prawda?

Nie oceniaj człowieka, dopóki nie przejdziesz paru kilometrów w jego bitach.

Miałam wrażenie, iż niosę na swoich barkach ciężar całego świata.[...] I dlatego czasem trzeba coś odstawić. Nie da się dźwigać wszystkiego bez ustanku.

Ponieważ kiedy nie jesteś taka podła, jak teraz, lubię cię. Bo nie licząc tej podłości, jesteś osobą, jaką ja chciałabym być.

Czasami ludzie są wredni z natury. Czasami zachowują się wrednie, bo się boją. Niekiedy są wredni, żeby uprzedzić innych i ich wredne reakcje.

Każdy człowiek ma moment w historii, który należy wyłącznie do niego. Ta chwila należy do mnie.

Tak łatwo jest dawać innym to, czego pragną. Czego oczekują. Problem polega na tym, że wtedy traci się traci się świadomość, gdzie kończy się twoje prawdziwe ja, a gdzie zaczyna to fałszywe, które chce być wszystkim dla wszystkich.