Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię faceta, którym jestem, kiedy przebywam z tobą.

Unikanie problemu nie sprawi, że ten zniknie.

Uważał, że jego dusza – jeśli faktycznie jakąś posiadał – była właśnie taka, czarna jak smoła.

Je­że­li niebo mia­ło­by smak, byłby to smak jego ust.

Zdała sobie sprawę, że zaczęła wpadać w pułapkę, w którą wpadać absolutnie nie powinna. Że być może to już w nią wpadła. Mimo tego, że wielokrotnie ostrzegała sama siebie, mimo iż dobrze wiedziała, do czego prowadzi niefrasobliwe myślenie, to jednak traciła czujność, pozwalała, by to uczucia przejmowały stery. Nie, może uczucia to słowo na wyrost. (…) Nadzieja była niebezpieczna. Była agonią.

Sma­ko­wał nie­bez­pie­czeń­stwem, dzi­ko­ścią, wszyst­kim, co za­ka­za­ne. Sma­ko­wał tak, jak mo­gło­by sma­ko­wać szczę­ście.

Tak pach­nia­ło… coś zna­jo­me­go, nie­uchwyt­ny mo­ment w cza­sie.