Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzisiaj - pisała dalej Charlotta - Emilia wydawała mi się mniej cierpiąca, pomyślałam więc, że rozbawi ją "Przegląd" i przeczytałam recenzję na głos jej i Annie. Siedząc tak miedzy nimi (...) przyglądałam się twarzom dwóch srogich pisarzy.
Ellis "mężczyzna pod pewnymi względami niepowszedni lecz zawzięty, brutalny i posępny" siedział odchylony w fotelu
(...) i wyglądał blado i mizernie, nie ma w zwyczaju śmiać się lecz uśmiechał się trochę z rozbawieniem, a trochę ze wzgardą.
Acton szył (...) uśmiechnął się również i rzucił jedno słowo spokojnego zdumienia, usłyszawszy w jak czarnych barwach został przedstawiony. Zastanawiałam się, jak by też recenzent ocenił swoją przenikliwość, gdyby mógł je zobaczyć tak jak ja.

... szczery nie jest - przeciwnie, uprawia politykę - uważa siebie za człowieka światowego i wie, jak się w tym świecie poruszać, ...

Dopóki nie przeczytałam tego zdania nie znałam "Dumy i Uprzedzenia", dopiero potem sięgnęłam potem tę książkę.
I cóż znalazłam? Wypracowany dagerotyp pospolitego oblicza; pieczołowicie ogrodzony, starannie uprawiany ogród o schludnych rabatach i delikatnych kwiatach, ale ani śladu bystrej, żywej twarzy, otwartej przestrzeni, świeżego powietrza, błękitnego wzgórza, łagodnej doliny. Nie chciałabym żyć wśród jej pań i panów w ich eleganckich ale dusznych domach (...)
Rozumiem natomiast uwielbienie dla George Sand (...) budzi mój głęboki szacunek; panna Austen jest tylko zręczna i spostrzegawcza.