Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma "i żyli długo i szczęśliwie", ale jest "potem".

Nic nie kojarzy się z samotnością tak bardzo,jak milczący telefon.

Przez chwilę widziałam Cię w tłumie. Później odkryłam, że ludzie którzy zostali rozdzieleni z kimś, kogo kochają, często dostrzegają ukochaną osobę w obcym człowieku. To ma jakiś związek z tym, że część mózgu odpowiedzialna za rozpoznawanie ludzi jest przegrzana i zbyt szybko reaguje. Ta okrutna sztuczka umysłu trwała zaledwie kilka chwil, ale to wystarczyło, żebym poczuła wręcz fizycznie jak bardzo Cię potrzebowałam.

Żałoba jest jednak najbardziej nieodwzajemnioną miłością. Bez względu na to, jak mocno i jak długo obdarzamy miłością kogoś, kto umarł, ten ktoś nigdy nie może odwzajemnic tego uczucia

Miłość nie może opuścić ciała, bo nie ono jest jej domem.

Przyjaźń. To jest coś zbyt cennego, by się tego pozbywac, gdy tylko przestaje byc przydatne.

Gdy ktoś umrze, może być w takim wieku w jakim go pamiętamy(...)

Ludzie myślą, że słowa "życie toczy się dalej" niosą pocieszenie - czy nie ozumieją, że właśnie to, iż nasze życie trwa, a ukochanej osoby już nie, jest przyczyną tego dotkliwego bólu i żalu?

Odrzyjmy wszystko z pozorów i dotrzyjmy do sedna. Miejmy emocje i przekonania, nie ukrywajmy ich za grzecznościowymi rozmówkami.

Czysty dom to przejaw zmarnowanego życia.

Macierzyństwo nie oznacza bycia delikatną i słodką; to jest bezwzględna miłość, wyzwalająca w razie potrzeby egoistyczną zaciekłość; pazury i kły spływające krwią.

Oddech noworodka jest delikatniejszy od podmuchu potrzebnego, by zerwac pojedynczy "parasol" z dmuchawca.

Powiedziałeś mi kiedyś, że zmysłem, który w chwili śmierci przestaje działać jako ostatni, jest słuch. Mylisz się. Ostatnia jest miłość.

Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.

Moim zadaniem nie jest ocenianie ludzi. Księża mają uczyć ludzi miłować innych i wybaczać. To jest, według mnie, esencją chrześcijaństwa. Jak też dążenie do odkrycia, że miłość i zdolność wybaczania sobie i innym codziennie powinno być naszym celem.

Wspomnienia zazwyczaj przypominają odtwarzanie filmu DVD i nie mają związku z pomieszczeniem, w którym się znajdujemy.

Żal jest miłością przekształconą w wieczną tęsknotę

Kiedy mówię o nieodwzajemnionej miłości, większość z was pewnie myśli o miłości romantycznej. Jest jednak wiele innych rodzajów miłości, której nie odwzajemniamy w sposób wystarczający, jeśli w ogóle. Zbuntowana nastolatka może nie kochać matki tak, jak ona kocha ją; agresywny ojciec nie odwzajemnia niewinnej, otwartej miłości małego dziecka. Żałoba jest jednak najbardziej nieodwzajemnioną miłością. Bez względu na to, jak mocno i jak długo obdarzamy miłością kogoś, kto umarł, ten ktoś nigdy nie może odwzajemnić tego uczucia. Przynajmniej tak nam się wydaje...

Dopiero teraz zaczynam pojmowac, że to, jak ktoś zachowuje się na codzień, nie ma zupełnie przełożenia na postawę tej osoby w poważnej sytuacji, wymagającej od niej stanięcia na wysokości zadania.

(…) gdy umiera ktoś ukochany, czas nie może tego zmienić, dlatego jako taki przestaje się liczyć.

Zatem jest to poranek nowych postanowień. Nie będę bała się wyimaginowanego zła.

Romantyczne myśli trochę mnie ożywiają, są słodsze od kawy i nie sądzę by oddawanie się im było szkodliwe.

mój umysł ma skłonność do błądzenia, kiedy nie chce myśleć na bieżący temat.

Moje imię to kształt, nie dźwięk.Jestem kciukiem i palcami, nie ustami i językiem. Jestem dziesięcioma palcami, które dojrzewały stopniowo - jestem dziewczynką złożoną z liter.

Czy można mieć ekologiczne podejście do przyjaźni? To jest coś zbyt cennego, by się tego pozbywać, gdy tylko przestaje być przydatne.

Nie znasz mnie. Gdybyś mnie znał, nie kochałbyś mnie.

W szafie nie ma potwora. Tyle że Ty i ja wiemy, że on istnieje.

Tylko Ty w to wierzysz. To, że chcesz w to wierzyć, nie czyni tego prawdą.

Powiedziałeś mi kiedyś, że zmysłem który w chwili śmierci przestaje działać jako ostatni, jest słuch. Mylisz się. Ostatnia jest miłość.

Obłęd tak właśnie robi. Zabiera człowiekowi tożsamość.