Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Umierać z tęsknoty za czymś, czego nigdy nie przeżyjesz.

Ten moment był nasz - ułamek czasu zawieszony między dwiema sekundami.

To dziwne cierpienie. (...) Umierać z tęsknoty za czymś, czego nigdy nie przeżyjesz.

Po tysiąc razy szukał jej oczu i po tysiąc razy ona znajdowała jego oczy. Był to rodzaj smutnego tańca, tajemnego i bezsilnego.

i wreszcie, na końcu, pocałuję cię w serce, bo cię kocham, będę gryźć skórę drgającą na twoim sercu, bo cię kocham, a kiedy twoje serce będzie między moimi wargami, będziesz mój, naprawdę, kiedy moje usta znajdą się na twoim sercu, będziesz mój, na zawsze, jeśli nie wierzysz, otwórz oczy, ukochany mój panie, i spójrz na mnie, to ja

Po tysiąc razy szukał jej oczu i po tysiąc razy ona znajdowała jego oczy.

Ten człowiek, dla którego wszyscy w tych stronach istnieli, poruszał się zawsze w otoczce pustki.

Wszyscy jesteśmy wspaniali i wszyscy jesteśmy obrzydliwi.

Nikt zdawał się go nie widzieć i on zdawał się nie widzieć nikogo. Szedł prosto za złotą nicią w osnowie dywanu utkanego przez szaleńca.

- Proszę wrócić, bo umrę.

- Jaki jest koniec świata?
- Niewidoczny.

Należał zresztą do tych ludzi, którzy uznając za niewłaściwą wszelką chęć przeżywania własnego życia, lubią mu po prostu asystować.

Herve Joncour zaczął iść w cieniu, jaki drzewa wokół niego i nad nim wycinały z blasku dnia.

W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ją kochać.

Czy ty może wiesz, dlaczego Jean Berbeck przestał mówić? - zapytał
To jedna z tych rzeczy, których juz nie powiedział.

- Ty nie żyłeś.
Powiedziałą.
- I świat nie miał już w sobie nic pięknego.

Przecież chcesz ze mną być, mimo że nie zaprzątam wszystkich twoich myśli, tak jak na początku.

Spędził następne lata, prowadząc świadomie pogodne życie człowieka, który nie ma już potrzeb.

Mówiono, że jest oszustem. Mówiono, że jest świętym.