cytaty z książki "Boznańska. Non finito"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Muzyk na fortepianie przechodzi z tonów niskich do wysokich, tak samo jest w malarstwie. Kolor jest jednak innym tworzywem. Artysta czuje zależność między kolorami.
Czemu, Panie, się tak dla mnie zmieniłeś, a ja sama zostałam! Serce się moje do Ciebie rwie, tęsknota mnie zabija. Sama siedzę w Paryżu, bo mi nigdzie ani lepiej, ani gorzej być nie może, więc wszystko jedno, gdzie się powlokę, skorom już niczem dla wszystkich i nikomu dobrze przy mnie być nie może. Taka mam dzisiaj szaloną tęsknotę za tym, co było , że jestem zdolną wszystko zrobić aby nic gorszego nie było. Pisze i myślę o Tobie. Myszka moja także nie żyje, zabiła się. Jestem sama nie podaje nowego adresu. Baw się dobrze, używaj pól i lasów, nie myśl o mnie. Taką mam do Ciebie i do tego, co było, taką szaloną dziś tesknotę, że musze pisać Muszę się myślą wykąpać w przeszłości i choć na chwilę pomyśleć, że wtedy żyję. Myślą gonię po polach, wyobraźnia oddycham powietrzem naszym i dusza jestem przy Tobie, który ten list pisałeś.
Przez oszczędność nie kupiła Olunia biletu dla biednego pieska i kazała go schować służącej pod płaszczem. Naturalnie, kiedy przyjechali do Paryża, przyłapali ją i urzędnik żądał biletu, więc Olunia ze złości chciała go uderzyć.