Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętaj, moja kochana, jesteś młodą wdową przy nadziei i nie waż się myśleć o sobie inaczej. ( ….) Twoja tajemnica w końcu zostanie ujawniona.
- Kiedy? – spytała żałośnie.
– Los sam o tym zdecyduje. Utka dla ciebie i twojego dzieciątka najpiękniejszą przyszłość.
– Jak dotąd nie uprządł nawet nici - odparła markotnie.
Bo na to potrzeba czasu. Sama wiesz, jak bardzo należy być ostrożnym i jak łatwo przez pośpiech i nieuwagę zerwać taką nić. – Wskazała na stojący w kącie izby kołowrotek ze strzępkiem przędzy, przy którym Witold zastał Arachnę.
A im staranniej to zrobisz, tym będzie mocniejsza. Tak samo bywa z miłością. Ta, która spada na człowieka jak grom z jasnego nieba, często równie szybko wygasa. Uczucie musi rodzic się powolutku i dojrzewać jak owoc, pieszczony na zmianę przez słońce i deszcz. Bo miłości nie trzeba samego słońca, ale czasem też trochę niepogody. Wtedy jest prawdziwa. I mocna.

- Oczywiście, że nie - roześmiała się Bogusia. - Ale czasem, gdy człowiek nie widzi dla siebie innego ratunku, jest w stanie uwierzyć we wszystko. Nawet w czarodziejską moc pierścionka lub innego przedmiotu. A gdy już uwierzy, staje się silniejszy. I wtedy niekiedy potrafi pomóc sobie sam. Bo zaczyna o siebie walczyć. A ja właśnie tego chciałam dla Bożenki. Żeby wreszcie o siebie zawalczyła.