cytaty z książki "Hercule Poirot’s Christmas"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Każdy musi umrzeć! Tak już jest, prawda? Jeżeli to spada nagle z nieba, bach, nie jest gorzej niż w jakikolwiek inny sposób. Żyje się przez jakiś czas, a potem się umiera. Tak już jest na tym świecie.
Każdy kłamie. Warto oddzielać niewinne łgarstwa od kłamstw istotnych.
Człowiek bowiem nie żyje i nie umiera sam dla siebie. To, co ma, co w nim jest, przekazuje tym, którzy przychodzą po nim.
(…) pamiętaj, że nie ma nic nudniejszego niż poświęcenie.
Świat, zawsze tak myślę, jest taki, jakim go sobie uczynimy.
— Nie! — zaprotestowała ostro. — Zło jest nie tylko w głowach. Zło istnieje! Wyglądasz na kogoś, kto nie ma świadomości zła w świecie. A ja mam. Czuję je. Zawsze czułam; tutaj, w tym domu — przygryzła wargę i odwróciła się.
To właśnie najcichsi, najpotulniejsi ludzie dokonują niekiedy zupełnie niespodziewanie czynów gwałtownych, bo gdy im puszczają hamulce, nic ich nie może powstrzymać.
To, co minęło, musi odejść. Próby ożywienia przeszłości powodują tylko jej deformację, rzeczy ukazują się w fałszywej perspektywie.
Życie nauczyło mnie, by w żadnej sprawie nie sądzić po pozorach.
Twój ojciec doskonale wie, że go nie lubię. Moim zdaniem to go bawi.
Twoja matka miała w głowie sieczkę i wygląda na to, że tę swoją głupotę przekazała dzieciom.
Jednakże kto by się spodziewał tyle krwi w tym starcu!
Szef policji wyglądał jak rozczarowany właściciel psa, któremu nie chce się demonstrować wyuczonej sztuczki.
(...) sztuczne ograniczenia powodują naturalne reakcje.
Udawana życzliwość i wielkoduszność wcześniej czy później doprowadza do zajadłości, nienawiści, bezwzględności. Sztucznie tamując naturalne odruchy, postępując nieszczerze, tworzy się napięcie, przyczynę późniejszego wybuchu i nieszczęścia.
Świat okrutnie obchodzi się z kobietami. Tylko za młodu mogą coś dla siebie wywalczyć. Kiedy są stare i brzydkie, nikt im nie pomoże.
To właśnie najcichsi, najpotulniejsi ludzie dokonują niekiedy zupełnie niespodziewanie czynów gwałtownych, bo gdy im hamulce puszczają, nic ich nie może powstrzymać!
Człowiek bowiem nie żyje i nie umiera sam dla siebie. To, co ma, co w nim jest, przekazuje tym, którzy przychodzą po nim.