cytaty z książki "Les enquêtes d'Enola Holmes. Le mystère des pavots blancs"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Wciąż nie mogłam się pogodzić z faktem, że większość osobników płci przeciwnej to skończone durnie. A jednak doświadczenie kazało mi uznać, że na widok ładnej kobiety panowie zamieniają się w osły.
W końcu uświadomiłam sobie (tu przewróciłam oczami), że znów jestem zdana na siebie. To już u mnie norma.
Miasto, które podobnie jak ja nie może się zdecydować, jakie oblicze pokazać światu.
Ever. Zawsze. Ale co?
Zawsze sama?
Zawsze porzucona?
- Zawsze wierna sobie - stwierdziłam surowo. - Zawsze będąca tym, kim teraz jestem. Buntowniczką, marzycielką.
Właśnie. Chociaż wiem, że wprowadzenie tego w czyn będzie wymagało ogromnych nakładów pracy, gdyż przeistoczę się w kogoś, kogo ani Sherlock, ani Mycroft nie potrafiliby we mnie dostrzec.
Stanę się pięknością.
Wrodzone" piękno to złudzenie, kwestia odpowiednio dobranych proporcji, które sprawiają, iż zmysły patrzącego jednogłośnie skłaniają się ku zachwytowi.
Niektórzy ludzie pragną być w trudnych chwilach pozostawieni sami sobie, inni tęsknią za towarzystwem.
Dochodzę do wniosku, że jedyną przyczyną zmuszania kobiet do noszenia długich kiecek jest uniemożliwienie im robienia czegokolwiek sensownego.
Wyszeptałam sobie słowa, które podnosiły mnie na duchu: Doskonale sobie poradzisz, Enolu.