Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy mądrość nie podpowiada zmiany, mądrze jest niczego nie zmieniać.

Czasami najdonioślejsze wydarzenia w naszym życiu zaczynają się od błahego czynu, nad którym się nie zastanawiamy- rzucony przez nas kamyk wywołuje potężną lawinę.

Myślisz, że wiesz, jak potoczy się twoje życie, więc robisz wielkie plany, bo uważasz, że masz prawo oczekiwać, że się zrealizują. Ale to jak pisanie na piasku na plaży. Napływają fale i wszystko zmywają, a ty wracasz do punktu wyjścia.

Boimy się skoczyć, ponieważ boimy się upaść. Boimy się bólu. Mimo to musimy skakać, bo tylko wtedy możemy mieć nadzieję, że ktoś nas złapie.

Słyszałem kiedyś, że samotne życie jest powodem jednego z największych ludzkich cierpień.

(...) prawdziwym problemem nie jest życie w pojedynkę, lecz samotność. Różnica pomiędzy samotnym życiem a samotnością polega na tym, że pierwsze istnieje w świecie fizycznym, a drugie wsercu. Człowiek może być sam, ale wcale nie musi być samotny, i na odwrót.

Nie poddawaj się. Na świecie jest mnóstwo nieodkrytych skarbów. Większość z nich to ludzie.

Taka dziewczyna. Piękna wewnętrznie i zewnętrznie. Jedna z tych niewielu kobiet, które nie wiedzą, że są piękne. (...) Chyba takie są Polki. I cala Polska.

-Czemu szukasz szczęście tam, gdzie je straciłeś?
-Zgubionych rzeczy zawsze szukamy tam, gdzie się zawieruszyły.

Tak już jest, że nigdzie nie czujemy się tak samotni jak w tłumie ludzi, z którymi nic nas nie łączy.

Przeszłość jest lekcją, nie wyrokiem. Odetnij się od niej.

...oto fakt, który dotyczy Ciebie, Drogi Czytelniku. Wiedziałeś, że ilość czasu, który spędzasz w internecie, jest odwrotnie proporcjonalny do Twojego ogólnego szczęścia i więzi z innymi ludźmi? Mówiąc inaczej, im więcej czasu spędzasz w internecie, tym bardziej jesteś nieszczęśliwy i wyizolowany.

Samotne życie jest powodem jednego z największych ludzkich cierpień.

Ślub jest jak skok do długiej rzeki w nadziei, że nurt poniesie nas do miejsca, gdzie zaznamy szczęścia.

Czasami tęsknota rozkłada mnie jak grypa.

...Nie poddawaj się. Na świecie jest mnóstwo nieodkrytych skarbów. Większość z nich to ludzie...

Nie znałem tej kobiety, a jednak jej współczułem. Poczułem, jakbym coś tracił. Myślę, że w jakimś sensie jednak ją znałem. Znałem ją, bo rozumiałem jej cierpienie. Bo była wrażliwa i uczciwa.

Nic nie sprzedaje się samo.

Nie liczy się reklama, tylko produkt.

A jeśli najlepiej strzeżoną tajemnicą świata było to, że wszyscy ludzie są samotni?

Do zarządzania gospodą potrzeba bardziej serca niż rozumu. To zasada wzajemności. Ugość innych tak, jak sam chciałbyś być ugoszczony.

Boimy się, odwlekamy więc skok w nieznane, bo przecież nikt nie chce się rzucić w czeluść na oślep. Dopiero gdy cierpienie staje się nie do zniesienia, zamykamy oczy i skaczemy.