Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiedział wtedy, że utrata zmysłów bywa czasami najwłaściwszą reakcją na rzeczywistość.

Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć

Wszyscy jesteśmy zwierzętami, które chcą przejść na drugą stronę ulicy, tylko coś, czego nie zauważyliśmy, rozjeżdża nas w połowie drogi.

Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

Różnica miedzy zdrowiem psychicznym a chorobą jest węższa niż ostrze brzytwy, ostrzejsza niż ząb wilka, trudniej uchwytna niż gazela. Jest bardziej ulotna niż przywidzenie. Może zresztą nie ma jej wcale, może ta różnica jest przywidzeniem.

It is sometimes an appropriate response to reality to go insane.

Na oddziale psychiatrycznym niewiele się dzieje, wbrew temu, co wypisują słynne powieści. W rzeczywistości pacjenci nie obezwładniają personelu, a personel w rzeczywistości nie morduje pacjentów. Ludzie przeważnie czytają albo oglądają telewizję, albo zwyczajnie siedzą i palą, albo próbują ułożyć się na kanapie i zdrzemnąć, albo piją kawę lub grają w karty, albo spacerują, a trzy razy dziennie rozdawane są tace z posiłkiem. Upływ czasu odmierzają przybycia wózków z jedzeniem. Wieczorem pojawiają się goście, zawsze uśmiechnięci. Pacjenci nie potrafią odgadnąć, dlaczego ludzie z zewnątrz są zawsze uśmiechnięci. Dla mnie pozostaje to zagadką do dzisiaj.

Rzecz jasna, nie jest to dobra wiadomość, kiedy ludzie, którzy się z tobą zgadzają, są kompletnymi wariatami.

Dla chorych umysłowo charakterystyczne jest to, że nienawidzą tych, którzy im pomagają i kochają tych, którzy im szkodzą.

W czasie dekady narkotyków musieliśmy nauczyć się radzić sobie z następującym problemem: Jak poinformować kogoś, że mózg mu się zlasował?

Bóg w swojej łaskawości zasłania przed nami nie tylko przyszłość, ale i przeszłość.

Nie ma wyjścia z labiryntu. Labirynt zmienia się, kiedy człowiek przez niego wędruje, bo jest żywy.

Można powiedzieć, że jesteśmy zwojami pamięci (nosicielami DNA zdolnymi do uczenia się) w komputeropodobnym systemie myślącym, który - chociaż prawidłowo zapisaliśmy i zmagazynowaliśmy tysiące lat doświadczeń i każde z nas posiada zestawy informacji nieco różne od innych form żywych - ma jedno uszkodzenie: zablokowaną pamięć.

Materia jest plastyczna w obliczu Umysłu

Śmierć Sherri mną też wstrząsneła, rozłożyła mne na czynniki pierwsze, jak zabawką rozebraną do stanu, w jakim znajdowała się w kolorowym pudełku w sklepie.

Za wszystkim innym, nawet za śmiercią i wolą śmierci kryje się coś innego i tym czymś innym jest nic. Fundamentalną, najgłębszą warstwą rzeczywistości jest nierzeczywistość. Wszechświat jest irracjonalny, ponieważ został zbudowany nie na zwykłych lotnych piaskach, ale na tym, czego nie ma.

Spinoza wysuwał przypuszczenie, że cały wszechświat może być jedną wielką teofanią, choć, z drugiej strony, może wszechświat w ogóle nie istnieje, jak twierdzą buddyjscy idealiści.

Tandetny kicz fantastyczno - naukowy, pomyślałem. Oto co psuje opinię całej dziedzinie naszej twórczości

Kiedy jest się wariatem, człowiek uczy się trzymać język za zębami.

Rzecz jasna, nie jest to dobra wiadomość, kiedy ludzie, którzy się z Tobą zgadzają są kompletnymi wariatami.

Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.

Grubas twierdził, że ... Grubas twierdził wiele różnych rzeczy. Nie mogę zaczynać każdego zdania od słów ,,Grubas twierdził, że...

Nie było właściwie potrzeby, żeby Grubasowi podkładać takie pytanie, jak: „Jeśli Bóg potrafi wszystko, czy może stworzyć rów tak szeroki, żeby go nie mógł przeskoczyć?”. Mieliśmy pod dostatkiem prawdziwych pytań, z którymi nie mógł sobie poradzić, a nasz przyjaciel Kevin zawsze zaczynał atak w ten sam sposób: „Co z moim kotem?” - zapytywał. Kilka lat temu Kevin wyprowadzał wieczorem swojego kota. Głupi Kevin nie wziął go na smycz i kot wyskoczył na jezdnię prosto pod koła przejeżdżającego samochodu. Kiedy Kevin go podniósł, kot jeszcze żył, wydychając krwawą pianę i patrząc na niego z przerażeniem. Kevin lubił mówić: „W dniu Sądu Ostatecznego, kiedy mnie przyprowadzą przed wielkiego sędziego, powiem: Chwileczkę! i wyciągnę spod marynarki trupa mojego kota. Jak ja mam to rozumieć? - spytam”. Do tego czasu, mówił Kevin, kot będzie już sztywny jak patelnia. Będzie go trzymał za ogon jak za rączkę i będzie czekać na zadowalające wyjaśnienie.

Parsifal: - Zrobilem niewiele krokow, a zdaje sie, ze przebylem szmat drogi.
Gurnemanz: - Widzisz, moj synu, tutaj przestrzenia stal sie czas.

Na skutek straty i bólu Umysł nie jest całkiem normalny. Zatem i my, jako elementy wszechświata, jako elementy Mózgu, nie jesteśmy całkiem normalni.

Wszechświat jest informacją i my jesteśmy w niej nieruchomi, nie trójwymiarowi, poza czasem lub przestrzenią. Z informacji, którą otrzymujemy, tworzymy sobie świat fenomenów.

Istnieją dwa królestwa, górne i dolne. Górne, pochodzące z hiperwszechświata I czyli yang, Forma I u Parmenidesa, jest obdarzone świadomością i wolą. Dolne królestwo czyli yin, Forma II u Parmenidesa, jest instynktowne, kierowane ślepą siłą, jest deterministyczne i pozbawione rozumu, ponieważ pochodzi z martwego źródła. W czasach starożytnych nazywano to „astralnym determinizmem”. Jesteśmy wprawdzie uwięzieni w dolnym królestwie, ale przez sakramenty, mocą plazmatu, możemy być z niego wyzwoleni. Dopóki astralny determinizm działa, nie zdajemy sobie nawet z niego sprawy, tak jesteśmy zaślepieni. „Imperium wcale się nie rozpadło”.

Each of us assumes everyone else knows what HE is doing. They all assume we know what WE are doing. We don't...Nothing is going on and nobody knows what it is. Nobody is concealing anything except the fact that he does not understand anything anymore and wishes he could go home.

Materia jest plastyczna w obliczu Umusłu.

Jesteśmy dużo starsi, niż myślicie. Starsi, niż wam powiedziano. Starsi nawet, niż my wam powiemy, jeżeli nas spytacie.