Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie to postrzeganie słów jako latarni, słowa świecą w ciemności, jedno za drugim, a czytanie to jakby wędrowanie za tym światłem. Ale to, co się widzi, nigdy nie funkcjonuje w oderwaniu od tego, kim się jest; w umyśle istnieją ograniczenia, są one osobiste, lecz również kulturowe, zawsze więc będzie coś, czego nie można dostrzec, zawsze znajdą się miejsca, do których nie można dotrzeć. Jeśli jednak ma się dostatecznie dużo cierpliwości, jeśli bada się poszczególne słowa i ich otoczenie z odpowiednią dokładnością, to można zauważyć te ograniczenia i wówczas objawia się to, co znajduje się poza czytającym. Celem czytania są właśnie te miejsca. Na tym polega uczenie się, na dostrzeganiu czegoś, co znajduje się poza własnymi granicami. Dojrzałość nie opiera się na większym zrozumieniu, lecz na świadomości, że jest więcej rzeczy do zrozumienia.