Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie są jak monety, każdy ma dwie strony. Jedna z nich widzi, druga jest widziana i mimo, że każdy miał dwie strony, znał siebie tylko z tej jednej, widzącej, innych zaś z tej drugiej widzianej.

Otwierając książkę, nie tylko stawał się bezradny, nie tylko oddawał ileś tam zazdrośnie strzeżonych uderzeń serca władającemu piórem obcemu człowiekowi, lecz pozwalał samego siebie napisać. Czymże jest bowiem lektura księgi, jeśli nie ciągłym poddawaniem się nieprzewidywalnym kaprysom duszy jej autora?

Życie jest pytaniem, które Bóg stawia człowiekowi i na które człowiek odpowiada działaniem. I tak jak wszystkie odpowiedzi, czyny mogą być złe albo dobre, mogą być błogosławieństwem lub przekleństwem.