Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) pożądam mroku i ostrości jak igła w aksamicie (...).

(...) na cóż się mogą przydać książki komuś czyje dni są jak gniazdo gawrona gdzie każda gałązka jest obowiązkiem (...).

Wierz mi, droga Fuksjo, że jedynymi damami są te, którym nigdy nie przychodzi do głowy, czy są damami, czy nie.

there’s trouble in all sorts of things
where it should never be.

Miał dość krwi w sobie, by ożywić anemiczną armię, i jeszcze by zostało na ochłodzenie dział.

- Pan Slagg - powiedziała wysokim, cienkim głosikiem - ożenił się ze mną. - Urwała, zadawszy, jak jej się zdawało, główny cios; a potem, po namyśle: - Umarł tej samej nocy - i nic dziwnego.

Chmara szpaków przesunęła się w górze jak migrena.

(...) jak zawsze było, jest i będzie lub nie będzie (...).

Kupujcie! Kupujcie! Miejsce na zachód słońca. Wybierajcie. Wszyscy mówią, że będzie koralowy, zielony i szary. Dwadzieścia miedziaków! Tylko dwadzieścia miedziaków!

Niania Slagg podbiegła do niej i przywarła do jej ramienia. - Zabiorą! - zawołała. - Twoja ogromna matka powiedziała, że zabierze. Powiedziała, że zabierze.
- No, mnie nie zabrali, prawda? - powiedziała Fuksja.
- Ale ty jesteś tylko dziewczynką! - zawołała Niania Slagg głośniej niż zwykle.
- Ty nie jesteś ważna. Ty niczym nie będziesz.

Jest to miłość równa potęgą miłości mężczyzny do kobiety i równie głęboka. Jest to miłość mężczyzny lub kobiety do swego własnego świata. Świata własnego ja, gdzie życie ich spala się szczerze i swobodnie.