Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie iluzji.

Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to zrobiłeś.
Dlaczego mnie porzuciłeś?

Los to wymówka dla tych, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za własne życie.

W rzeczywistości nie mamy innego wyboru, jak zaakceptować to, co zsyła nam przeznaczenie, nawet jeśli jest to choroba, żałoba, czy śmierć. (....) Jedyna rzecz, nad którą naprawdę panujemy, to nasza reakcja na wydarzenia, które są dla nas przeznaczone.

A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?

Szczypta ciebie weszła we mnie i na zawsze mnie zatruła.

Historie miłosne zaczynają się szampanem, a kończą wywarem z rumianku.

Jak się jest dzieckiem, to się myśli, że rodzice są absolutnie doskonali i ślepo się ich kocha. Potem człowiek zaczyna ich nienawidzić, bo nie są tak doskonali, jak sobie wyobrażał, i rozczarowują nas. A jeszcze potem człowiek uczy się akceptować ich błędy, bo sam je robi. I może wówczas właśnie staje się dorosły.

Miłość zjawia się niespodziewanie jak włamywacz. W jednej chwili wszystko znika, życie przenosi się w inny wymiar. Nagle topnieje strach.

Żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie mieli umrzeć.

Żyjemy tak, jakbyśmy nigdy nie mieli umrzeć. A żeby uczynić swoje życie sensownym, należałoby cały czas pamiętać, czym nieodwołalnie się ono kończy.

Musimy nauczyć się żyć chwilą obecną. Jeśli za często myślimy o przeszłości, męczymy samych siebie wyrzutami sumienia i rozżaleniem. Jeśli zbyt wiele oczekujemy od przyszłości, zaczynamy żyć w świecie iluzji. Jedyne, co jest naprawdę warte naszego trudu, to żyć pełnią życia tu i teraz...

(...) życie podobne było czasem do partii pokera: nawet ze złymi kartami można było czasem wygrać.

Życie jest cierpieniem - odrzekł sentencjonalnie - Urodzić się to znaczy cierpieć. Starzeć się znaczy cierpieć. Stracić miłość to też oznacza cierpienie. Umieranie to cierpienie...

Samemu idzie się szybciej, ale we dwoje dociera dalej.

Ten, który żyje bez szaleństw, nie jest tak rozsądny, jak się mu wydaje".

A jeśli prawdziwa miłość zaczyna się dopiero, gdy kończy się namiętność?

Biegu niektórych rzeczy nie da się zatrzymać! To, co ma nastąpić, następuje, bez względu na to, co robimy, aby tego uniknąć.

Daj mi Boże, spokój ducha, abym pogodził się z tym, czego nie mogę zmienić, daj mi odwagę, abym zmienił to, co mogę zmienić, i rozum, abym mógł te dwie rzeczy rozróżnić."
Modlitwa o spokój ducha

Byłem tak blisko Ciebie, że teraz przy innych czuję zimno.

(...) wiem, że sens życia nas przerasta, że nic nie rozumiemy, nad niczym nie panujemy.

Czasem śmierć jest tylko granicą do przejścia. Granicą między końcem jednego życia a początkiem drugiego.

Dobre uczynki prowadzą do szczęścia, złe do cierpienia...

Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.

Wiem, że aby nie cierpieć, uciekasz w świat wyobraźni. Ale twoja wyobraźnia cię niszczy.

Nasi prawdziwi wrogowie to my sami

Nie wyleczę się z tej miłości. Zabrałeś mi światło, chęć życia, pewność siebie. Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś, i żebyś mi powiedział, dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś?

Czasem cuda są bliżej, niż się nam wydaje. Czasem życie odsuwa od nas na chwilę ból i cierpienie, a daje nam w prezencie szczęście. Lecz czy nie jest to zbyt piękne, żeby było prawdziwe?

Ale niezależnie od tego, jak bardzo rozpaczasz, w jak wielkich jesteś tarapatach, nie wolno ci zapomnieć, że w życiu nic nie jest postanowione z góry i że każdy problem ma swoje rozwiązanie.

W ostatnim oddechu rozumiem wszystko, że czas nie istnieje, że życie to nasze jedyne dobro, że nie wolno nim pogardzać, że wszyscy jesteśmy połączeni, że istota rzeczy zawsze nam umknie.