Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W Wielkiej Brytanii istnieją pewen niepotwierdzone naukowo poglądy, które człowiek niedostrzegalnie sobie przyswaja, jeśli mieszka tam dostatecznie długo. Jedne z nich brzmi, że brytyjskie lato było kiedyś dłuższe i bardziej słoneczne. Inny mówi, że piłkarska reprezentacja Anglii nie powinna mieć żadnych problemów z Norwegią. I trzeci: Wielka Brytania jest dużym krajem. Z tym trzecim poglądem zdecydowanie najtrudniej jest się zgodzić.

Zdaję sobie sprawę, że prawię banały, ale Stonehenge to naprawdę niesamowite osiągnięcie. Każdy głaz ciągnęło pięciuset ludzi, a dodatkowych stu przekładało rolki. Wyobraźcie sobie, że próbujecie namówić sześciuset ludzi do pomocy w przeciągnięciu pięćdziesięciotonowego kamienia na odległość osiemnastu mil, potem stawiacie go pionowo i mówicie: "Dobra, chłopaki, jeszcze dwadzieścia takich, plus trochę nadproży i ewentualnie kilkadziesiąt pięknych bloków walijskiego piaskowca - i możemy zabalować!". Kierownik robót w Stonehenge był sakramencko skutecznym motywatorem.

Zarzuciłem plecak na ramię i ruszyłem przed siebie w nadziei, że jestem na właściwej drodze. I byłbym, gdybym wybrał inną.