Jesteśmy społecznością, która kocha książki

E, szkoda gadać. Chłop to zawsze chłop. Nic z wiekiem nie mądrzeje.

Sądziła, że ludzie tego właśnie potrzebują: nie współczucia, ale kompetencji i zimnej krwi. W prywatnych sytuacjach brakowało jej procedury i często uciekała w żart albo rzucała jakiś banał, który miał ją ochronić przed bezradnością, gdy tymczasem jej matka była prawdziwym native speakerem języka śmierci, żałoby i pocieszenia.

- Ludzie nie muszą popełniać wciąż tych samych błędów.
Wzruszył ramionami, trochę obojętnie, a trochę niecierpliwie.
- Muszą, nie muszą, ale jakoś tak się składa, że ciągle to robią. Ofiara przyciąga kata, kat ofiarę. To zwykła statystyka. Wiesz przecież, że tak jest.
To prawda. Wiedziała. W końcu tym się właśnie przez ostatnie lata zajmowała i od tego chciała uciec. Od beznadziei wciąż tych samych rozmów z tymi samymi ludźmi, którzy nigdy nie wydostaną się ze swoich studni. Alkoholicy, maltretowane żony, drobni przestępcy, przekazujący swój los z pokolenia na pokolenie. Światy równoległe. I żadnych mostów, żeby przeciągnąć kogoś na tę drugą stronę, co najwyżej prowizoryczne, dziurawe kładki.

Była to potężna kobieta pod pięćdziesiątkę, nieco powolna jak wszystkie obiekty o dużej masie, ale raczej majestatyczna niż ociężała.

Bo co jest łatwe? Podobno nic, co jest cokolwiek warte.