Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] nikt z nas nie zdąży zrobić tego, co sobie zaplanował. Ale możemy przecież posuwać swoje prace naprzód, dopóki się da.

Bywają takie idiotyzmy, których nie da się po prostu przerwać. To znaczy, jeżeli paręset milionów ludzi decyduje, że ich honor narodowy wymaga, żeby rzucali bomby kobaltowe na swego sąsiada, przecież nie bardzo ty czy ja możemy temu zaradzić. Nadzieja byłaby tylko w wypadku, gdyby ich się zaczęło uczyć rozumu.

[...] wszystkie wiadomości dziennika bywają złe: żądanie podwyżki płac, strajki, wojny, więc osoba mądra nie powinna na to zwracać uwagi. Istotne znaczenie ma fakt, ze jest piękny słoneczny dzień i że pierwszy narcyz już kwitnie, a za narcyzem jaśnieją złotawe pączki żonkilów.

To miasto sprawia mi ból.