Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo zawirowań, za dużo zmartwień, za dużo alkoholu. Albo nie dość. Nie dość rąk, które obejmują, podpierają, prowadzą. Nie dość bezinteresownych spojrzeń, ulotnych chwil, które są prawdziwym życiem.

Nikt sobie nie wyobraża,ile ludzie zawdzięczają wygodzie bierności,umiłowaniu świętego spokoju,pragnieniu,by nic nie zakłóciło naszych przyzwyczajeń.Najsolidniejsze związki są na tym zbudowane.

Mężczyźni mają talent do stawiania kobiet w sytuacji niższości, zależności. Wiedzę tę posiadają od zawsze i nikt jej nie neguje. Działają z naiwnością, która nikogo nie wprowadza w błąd, z pozorną niewinnością, która źle skrywa ich winę. Bronią się bez przekonania, uśmiechając kącikiem ust i uciekając spojrzeniem, gdy im wytknąć ten kiepski żart. Są jak dzieci: bywają złośliwi. Tyle że w odróżnieniu od dzieci nie są bezgrzeszni.

Miała niezachwianą pewność co do jego uczuć.Była szczęśliwa,niczego nie podejrzewając (...) W konsekwencji wiadomość o rozpadzie ich związku uderzyła w nią z całą siłą.W jednej sekundzie została odtrącona.Zniszczona.Po prostu zapomniała,że trzeba się osłaniać.Podobnie jak ofiary poważnych wypadków,nigdy już nie miała odzyskać w pełni dawnej sprawności.

Jak gdyby nic nie było ważne i wszystko było możliwe.

W istocie często jesteśmy najsurowszymi sędziami nas samych.

Ona lubi u niego tę jego nieustającą ruchliwość,to jego zabieganie,jego zwinność,zręczność w żonglowaniu powinnościami,przeciwieństwami,przeciwnościami,przeszkodami,ale trochę ją przeraża ten bieg w pustkę lub w samego siebie,co na jedno wychodzi.

Niektóre wspomnienia psują smak zaznawanych przyjemności.

Od lat żyje bez niego.Więcej nawet,żyje poza nim.Jego nieobecność nabrała wręcz konsystencji,Louise widzi ją,obserwuje,jak obserwuje się przedmiot,położyła ją obok siebie,ten kształt,tę materię.