Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko szlaki, które sprowadziły Cię do samego jądra wydarzeń, wyprawy, które zdzierają Ci ubranie z grzbietu, mieszają w głowie i poruszają ducha... tylko takie warto podejmować; pokazują nam jacy jesteśmy naprawdę.

Choćbyś nie wiem jak wielki był a twoje imię nie wiadomo jak znane wystarczy jedno pchnięcie czyjegoś miecza aby to skończyć na zawsze.

Czy bogactwo samo w sobie jest zbrodnią? I czy brak bogactwa jest dostatecznym usprawiedliwieniem do zagrabiania cudzej własności.

Opowiem ci o wampiratach - wieść stara,
lecz prawdziwa - tak,
w tej historii statkiem starym straszna załoga pływa.
O tak, zaśpiewam o statku starym,
Co pruje bezmiar fal, budząc paniczny strach.
Podarte żagle tego statku są niby skrzydła ptaków,
A sam kapitan twarz swą zakrył, żeby nie mnożyć strachu.
Śmiertelnie bladą skórą, martwym wyrazem oczu, zębami jak u diabła.
O tak, kapitan twarz swą zakrył
I nie ogląda światła.
Oj, lepiej dobry bądź i prawy, nie żałuj na to sił,
bo cię zamienię w wampirata i w dal odpłyniesz w mig.
Tak, lepiej dobry bądź i prawy, bo - spójrz!
Czy widzisz to: jest czarny statek w porcie dziś,
ma w pustym luku miejsca dość (Dla ciebie miejsca dość!).
Skoro piraci są tak podli, a gorsze od nich wampiry, po kres mych dni wciąż się modlę,
By mimo mej szanty o wampiratach,
Nie spotkać ich na swej drodze.
O tak, okrutni są piraci,
Wampiry znaczą śmierć.
Modlę się co dzień, chcę, byś wiedział,
żebyś nie ujrzał wampirata, by nie dosięgła cię ich ręka…
…by nie dosięgła cię ich ręka.