Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przestańcie myśleć, że musicie być kochani, żeby być akceptowani.

Ludzie zmieniają złe nawyki, kiedy wystarczająco dotkliwie cierpią z ich powodu.

Powinniśmy zatem być jednocześnie stanowczy i życzliwi. To kombinacja, która czyni z ludźmi cuda.

My, którzy byliśmy traktowani stanowczo, ale z życzliwością, kochamy naszych rodziców. Zostaliśmy nauczeni właściwych zachowań i podejmowania wysiłków, aby osiągnąć to, co dla nas najlepsze.

Stanowczość połączona z życzliwością potrafią zdziałać cuda, zaś życzliwość bez stanowczości albo stanowczość bez życzliwości powodują poważne emocjonalne komplikacje.

Jeśli chcecie zmusić wyzwalaczy wściekłości do tego, aby was szanowali, to nie możecie czuć się winni dlatego, że im się przeciwstawiacie. Jeśli tłumaczenia nic nie dają, pozostaje szorstka miłość i stanowczość. Może to niepokoić wrażliwe istoty nauczone, że gdy dwóch się myli to nie mają racji.

Uczcie się więc na błędach, sprawcie, aby inni traktowali was poważnie i nie odczuwajcie z tego powodu winy, bo w przeciwnym razie z pewnością nagrodzicie złe zachowania.

Tak bardzo jesteśmy spragnieni miłości i aprobaty, że stajemy na głowie, aby tylko nie obrazić tych, na których nam zależy, bo inaczej przestaną nas lubić i nie będą się do nas odzywać przez trzy dni. Z pewnością to przykre, ale możliwe do zniesienia.

Kiedy mamy protestować? Wtedy, kiedy nie jesteśmy wystarczająco zadowoleni. Nie pytajcie innych, czy powinniście odejść z pracy na znak protestu przeciwko niesprawiedliwemu traktowaniu. Zróbcie to, gdy tylko poczujecie, że z powodu krzywdzącego traktowania nie czujecie nawet najmniejszej satysfakcji. Te same standardy zastosujcie, gdy nie godzicie się na bezwzględność ze strony rodziców albo dzieci.

Kiedy jednak ulegacie życzeniom innych, zaniedbując siebie, i nie otrzymujecie w zamian żadnej nagrody, często pojawia się założenie, że macie do czynienia z kimś niedojrzałym i/albo zaburzonym, kto niecnie was wykorzystuje.

Rzadko kocha się kogoś bezwarunkowo, chyba że jest się świętym albo głupcem; przytulenie partnera albo partnerki, gdy wraca pijany/a do domu, to nagradzanie.

Spotykamy się z takim zachowaniem, jakie tolerujemy, a inni nie zmienią się, dopóki najpierw nie zmienimy naszego zbyt tolerancyjnego podejścia do ich zachowań.

..to ludzie albo rzeczy powodują, że się gniewacie. Błąd. Sami wywołujecie w sobie gniew, ponieważ najpierw pojawiają się u was niedobre myśli, a chwilę potem czujecie, jak spowodowane nimi napięcie rozlewa się po całym ciele. Nie myślcie źle i nie działajcie źle.

...Jeśli są prawdziwe, podziękujcie ich autorowi i zapewnijcie go, że zrobicie wszystko, co w waszej mocy, żeby się zmienić. Jeśli są fałszywe, potraktujcie je wyłącznie jako czyjeś opinie.

...Ono jest zbyt krótkie, żeby marnować je na na walkę z tymi, z którymi żyjecie i pracujecie. Zróbcie lepiej coś innego: zdystansujcie się do nich, uznajcie, że sa nieco ekscentryczni, zajmijcie się swoimi sprawami i pozwólcie, żeby psuli swoje życie, skoro nie chcą słuchać wskazówek innych.

Jeśli czyjeś nietaktowne zachowanie sprawia mi kłopot, ale nic z nim nie zrobię, to zaczynam nie lubić tej osoby. Co więcej pośrednio nauczę ją, że może się tak zachowywać także wobec innych.

Nie jesteś Bogiem doskonałym w każdej sytuacji. Jesteś człowiekiem pełnym niedoskonałości. Kiedy robisz coś niedobrego, nie wynika to z tego, że jesteś zły, ale z tego, że jesteś niedoskonały.

...ludzie, którzy źle się zachowują nie muszą być źli. Na świecie nie ma złych ludzi, są tylko złe zachowania. Nie oceniajcie kogoś na podstawie jednego, dwóch, czy nawet tuzina działań, przypadkowo wybranych z całego życia. Podobnie nie ma dobrych ludzi, są tylko dobre zachowania.

Jednym z najczęstszych błędów, jakie ludzie popełniają kiedy musza zmagać się z innymi jest nieustanne powtarzanie tych samych skarg. Można je wyrazić raz czy dwa razy. A potem trzeba coś zrobić.

Przestańcie krzyczeć na partnera lub partnerkę i mówić co źle zrobił/ła źle. Zrozumcie - to wy musicie się zmienić. Byliście zbyt mili. Ulegliście i tolerujecie i tolerujecie złe zachowania zamiast sprawić, aby ludzie czuli się z ich powodu źle.

...kochamy ludzi, którzy coś dla nas robią. Miłość bezwarunkowa istnieje tylko wobec dzieci, zwierząt albo niedołężnych rodziców.

Wybaczanie nie polega na tolerowaniu zła, lecz na tym, żeby z powodu zła nie okazywać gniewu. (...) kiedy zmagamy się z głębokimi ludzkimi pragnieniami, najbardziej im pomożemy, jeśli wybaczymy i nie zapomnimy. Powinniśmy ich kochać, pod warunkiem, że zasłużą na naszą miłość.

...Choć konsekwencje są bolesne, to mają zasadnicze znaczenie dla zdrowia i dojrzałości tych, których traktujemy tak stanowczo. Mogą narzekać, że są traktowani bezwzględnie, ja jednak wolę mówić o szorstkiej miłości. Nie dostają wszystkiego czego chcą; otrzymują to, czego potrzebują. Czym to jest, jeśli nie aktem miłości?