Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stąd drugi wniosek, że armja narodowa będzie istotnie dzieckiem duchowem społeczeństwa tylko wówczas, gdy i kadry oficerskie będą przesiąknięte duchem obywatelski, gdy między oficerem a żołnierzem będzie całkowita harmonja duchowa, serdeczne współżycie i wzajemny szacunek.

Żołnierz z zawziętością „zbuntowanego niewolnika", jak to nazwał Kiereńskij, mścił się nieludzko na oficerach za dotychczasową swoją poniewierkę, prześladowanie i bicie.

Na przykładzie armji rosyjskiej widzimy, że oparcie stosunku między oficerem a żołnierzem jedynie na ślepym, niewolniczym posłuchu, może skończyć się katastrofą.

Z drugiej strony na kadrowym elemencie w korpusie oficerskim w armji rosyjskiej, który aż do końca wojny zajmował wyższe stanowiska, zemściło się to, iż był on kastą oddzieloną chińskim murem obojętności i przesądów od reszty społeczeństwa.

W takiej atmosferze życia francuskiego oficer jest tylko tym, który więcej posiada znajomości sztuki wojennej, co z jednej strony upoważnia żołnierza do wymagania od oficera ducha inicjatywy i decyzji, a z drugiej zniewala do posłuchu z wewnętrznego, moralnego nakazu. Ale poza frontem, poza okopami, lub koszarami- wszyscy są równi. Stąd ten niezrozumiały dla nas, przywykłych do wzorów rosyjskich lub austryjackich, zwyczaj francuski nie salutowania przez żołnierza oficerowi na ulicy, lub w lokalu publicznym.

Podstawą armji jest dusza żołnierza: dopóki dusza ta jest silna, armja wytrzymuje dolę i niedoę, gdy dusza ta się załamie - upadek armji jest nieuchronny" - te słowa Pierwszego Żołnierza odrodzonej Polski głęboko powinny zapaść w duszę oficera polskiego.

Podstawą armji jest dusza żołnierza: dopóki dusza ta jest silna, armja wytrzymuje dolę i niedoę, gdy dusza ta się załamie - upadek armji jest nieuchronny" - te słowa Pierwszego Żołnierza odrodzonej Polski głęboko powinny zapaść w duszę oficera polskiego.