Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Potrzeba była jak oddychanie. Po prostu istniała. Cicha jak szept, delikatna jak światło, które wpadało przez okna..

Nie zawsze robimy to, co słuszne, to, co dobre. Nawet dla siebie nawzajem. Ale kiedy to ma znaczenie, kiedy to jest naprawdę ważne, robimy to, co jest słuszne i dobre dla nas nawzajem. I nie wynika to z poczucia obowiązku, tylko z miłości.

Czekanie jest trudne i frustrujące nawet, jeśli się wie, że trzeba to robić. Może szczególnie wtedy.

Trzeba ufać ludziom, w przeciwnym razie nie żyje się pełnią życia. Trzeba próbować im pomagać, bo inaczej nasze życie jest puste.

Trudno jasno myśleć, dostrzegać wszystkie niuanse, kiedy człowiek tak bardzo się niepokoi. Kiedy kogoś kocha. Jeśli ty cierpisz, on też cierpi.