cytaty z książki "Era Wodnika"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Tak bardzo brakuje nut, które nas tworzyły. Poczułam, jak się jeży w dźwięku minut zło. Tak tęsknie za kroplami deszczu, które nas obmywały. Tak strasznie brak mi ciebie. Każdej sekundy, każdej minuty i godziny, które byłeś ze mną. Tak bardzo brakuje mi naszych chwil, że każdego dnia umieram z tęsknoty za tobą.
Zakładam białą sukienkę i czuje jak boli. Byliśmy dwoje, a teraz drapię w drzwi w oczekiwaniu na coś,co nie nastąpi. Zostawiłeś mnie samą. W twoich oczach błyszczy kolor śmiechu. Mnie dopada echo słów. Widzę je w potoku pocałunków, w rzece ust.
Siedzę sama owinięta w mrok. Czuje przenikający, kusząco słodki zapach, który paraliżował zmysły, doprowadzał do szybszego bicia serca i zwilgotnienia dłoni.W pamięci mam gorące noce i zimne pożegnania. One gryzą boleśniej niż rozwścieczony pies.
Masz kasę, jesteś człowiekiem; nie masz, nie zasługujesz na człowieczeństwo..
Zebrali się tu agenci CBŚ i Biura Spraw Wewnętrznych. Faceci w marynarkach ze ściągniętymi twarzami pojawiali się tam, gdzie psia sierść zaczynała śmierdzieć. Nic dziwnego, że w fabryce byli bardziej znienawidzeni od przestępców.
Pamiętaj, że nie ma ludzi, których nie da się przekupić, ale jedynie odpowiednio wysoka cena, którą należy zaproponować w odpowiedni sposób. Niekoniecznie w formie gotówki, bo pieniądze nie są w życiu najważniejsze.
Dziś, jako komendant KWP, nie pamiętał albo pamiętać nie chciał o tym, że miał w życiu pewien, ważny epizod. Debiutował w ZOMO. Większość zapomniała o tym dlatego, że zapomnieć było na czasie. Ot, taka moda na politycznego Alzheimera. Choroba niemłoda i nieuleczalna. Zapadają na nią gnoje na całym świecie: komuniści, naziści, ubecy, najzwyklejsi zbrodniarze i lizusi jak on.