Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mogłam być kimś
o wiele mniej osobnym.
Kimś z ławicy, mrowiska, brzęczącego roju,
szarpaną wiatrem cząstką krajobrazu.

Kimś dużo mniej szczęśliwym,
hodowanym na futro,
na świąteczny stół.

Duszę się miewa.
Nikt nie ma jej bez przerwy
i na zawsze.
[...]
Na tysiąc naszych rozmów
uczestniczy w jednej ,
a i to niekoniecznie,
bo woli milczenie.

A co, (...)
Gdybym się urodziła
nie w tym, co trzeba, plemieniu
i zamykały się przede mną drogi?

Ta sama gwiazda trzyma nas w zasięgu.
Rzucamy cienie na tych samych prawach.
Próbujemy coś wiedzieć, każde na swój sposób,
A to, czego nie wiemy, to też podobieństwo.
Objaśnię, jak potrafię, tylko zapytajcie:
co to takiego oglądać oczami,
po co serce mi bije
i czemu moje ciało nie zakorzenione.

Mieścić się w wydarzeniach,
podziwiać w widokach.